notationes /// NOEMBΡΙΟΣ -ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2014 /// ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ /// ΔΟΚΙΜΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ

                                             Στον Χάρη Βλαβιανό

'Οταν το ποίημα αναζητά καταφύγιο στην ανθρώπινη ύπαρξη και η ανθρώπινη ύπαρξη σε κείνο
Όταν το ποίημα σφυράει ανοίκειους σκοπούς
Όταν το ποίημα σβήνεται πιο πολύ παρά γράφεται
Όταν το ποίημα αναρωτιέται και στοχάζεται
Όταν το ποίημα διαβάζεται σιωπηλά
Όταν το ίδιο το ποίημα ξέρει να σιωπά
Όταν το ποίημα αντέχει τη σκιά του
Όταν το ποίημα δεν αντέχει τη σκιά του
Όταν το ποίημα γκρεμίζει τα τείχη μιας ήδη υπάρχουσας παλαιομοδίτικης λογοτεχνίας

Όταν το ποίημα κατατρέχει τον δημιουργό του με σκοπό να τον στοιχειώσει
Όταν το ποίημα έχει θράσος
Όταν το ποίημα ερωτεύεται τον αναγνώστη
Όταν το ποίημα δεν ερωτεύεται τον αναγνώστη, αλλά τον ποιητή
Όταν το ποίημα ξαναδιαβάζεται (πάλι και πάλι και πάλι…)

Όταν το ποίημα αρρωσταίνει από τις πολλαπλές «λανθασμένες» αναγνώσεις του
Όταν το ποίημα γράφεται στους δρόμους
Όταν το ποίημα γίνεται δρόμος

Όταν το ποίημα διψά για ύψος και φλερτάρει άγρια με αυτό
Όταν το ποίημα γίνεται φως

Όταν το ποίημα δεν γίνεται φως
Όταν το ποίημα τραυματίζει συνειδήσεις

Όταν το ποίημα στήνει ορατά σκηνικά με υλικό κάποια αόρατα νήματα μονάχα
Όταν το ποίημα απαιτεί να κυριεύσει το μυαλό και του πιο στριφνού και απαιτητικού αναγνώστη και το πετυχαίνει

Όταν το ποίημα απλώνεται γυμνό μπροστά σου και προκαλεί τις αισθήσεις σου και σε ξελογιάζει
Όταν το ποίημα σε εισάγει σε μια νέα πραγματικότητα
Όταν το ποίημα φτιάχνει αγάλματα που κοσμούν το λογοτεχνικό σύμπαν
Όταν το ποίημα φωτίζει το μέσα σου τοπίο με ένα παράξενο φως
Όταν το ποίημα σε εγκαταλείπει πετώντας μακριά σου και συ το κυνηγάς με όλη σου την ύπαρξη, αλλά δεν καταφέρνεις να το αιχμαλωτίσεις εν τέλει.
Όταν το ποίημα προδίδει τους εραστές του αφήνοντάς τους στα κρύα του λουτρού ν’ αναρωτιούνται
Όταν το ποίημα έχει ν’ αντιπαλέψει τη χαοτική προσωπικότητα του δημιουργού του
Όταν το ποίημα θυμίζει παιδί που πετυχαίνει το ακατόρθωτο:να πλένει τα αστέρια, ας πούμε
Όταν το ποίημα σε εισάγει στον κόσμο του θαυμαστού

Όταν το ποίημα ισοδυναμεί με μικρό θαύμα
Όταν το ποίημα αφαιρεί ασύστολα και «κόβει»
Όταν το ποίημα σε «κόβει»
Όταν το ποίημα είναι προκλητικά υπαινιχτικό
Όταν το ποίημα αποκαλύπτει το ίδιο την ποιητική του
Όταν το ποίημα απαντά σε κακοήθειες,αλλά όχι στην τρέχουσα γλώσσα. Σε άλλη γλώσσα, ειδική γλώσσα.
Όταν το ποίημα σού δίνει την αίσθηση ότι είναι θάλασσα.
Όταν το ποίημα ε ί ν α ι θάλασσα
Όταν το ποίημα ανατρέπει πρότερες γραφές του δημιουργού του
Όταν το ποίημα παύει να σου «μιλά»
Όταν το ποίημα είναι κάθετο πιο πολύ παρά οριζόντιο
Όταν το ποίημα μοιάζει με ανοιχτό ορίζοντα
Όταν το ποίημα διαδηλώνει μια «άλλη ποιητική» μη ποιητική

Όταν το ποίημα ποτέ δεν ολοκληρώνεται…

                                                           

                                               

                                    ΦΩΤΟ Α.Ξηρογιάννη
                                                

 *Πρώτη δημοσίευση στο Περιοδικό Frear :http://frear.gr/?p=6529