Translate

Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ//DEAD END// γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη



Πριν λίγες μέρες ήρθε στα χέρια  μου το πρώτο θεατρικό έργο του Ν.Γ.Λυκομήτρου,που φέρει τον τίτλο,MHTΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ.ΨΥΧΟΔΡΑΜΑ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ από τις εκδόσεις Βakxikon.
Όταν τον ρώτησα γιατί<<μητροπολιτικό>> ,ο Ν.Γ.Λυκομήτρος μου απάντησε:
<<Το "Μητροπολιτικό" έχει να κάνει με το ότι ο τόπος δράσης είναι η Μητρόπολη (η Αθήνα) αλλά και με μία προσωπική μου εμμονή. Όλα μου τα κείμενα έχουν ως φόντο το αστικό τοπίο. Δεν νοούνται εκτός αυτού.>>
H δράση του έργου περιστρέφεται γύρω από τον νεαρό ποιητή Tristan ο  οποίος παλεύει να εκδώσει το έργο του.Ερωτεύεται μια νεαρή κοπέλα που δουλεύει σε στριπτιζάδικο και αποφασίζει να την αποσπάσει από αυτήν την άτιμη δουλειά.Γύρω του κινούνται
διάφορα πρόσωπα με τα οποία ο μοναχικός ήρωας δεν έχει καμία εκλεκτική συγγένεια.Ο Tristan έχει τον δικό του αξιακό κόσμο που είναι εντελώς διαφορετικός από τον αξιακό κόσμο όσων τον περιτριγυρίζουν.
Ο παιδικός του φίλος Βασίλης είναι απόλυτα γήινος,δεν καταλαβαίνει στο ελάχιστο τις καλλιτεχνικές ανησυχίες του φίλου του.Είναι
ανώτερο στέλεχος σε  πολυεθνική εταιρεία ,απατάει τη γυναίκα του με τη γραμματέα του χωρίς να το φέρει βαρέως και συχνάζει στα
στριπτιζάδικα.
Ο εκδότης Κασσανδρινός  δίνει ψεύτικες υποσχέσεις στον Tristan .Εϊναι περισσότερο έμπορος ,παρά εραστής της τέχνης και κοιτάει
μόνο το συμφέρον του.Δεν ρισκάρει να εκδώσει τα ποιήματα ενός νέου ποιητή,προτιμά να εκδώσει  ξανά τα έργα καταξιωμένων
δημιουργών που θα του αποφέρουν σίγουρο κέρδος.
Η Στέλλα από τη Μολδαβία ,παρά το νεαρό της ηλικίας της,είναι προσγειωμένη στην πραγματικότητα και την έχει αποδεχθεί.Φαίνεται οτι της αρέσει ο Τristan και είναι απόλυτα ειλικρινής μαζί του.Απλά ο Τristan δεν μπορεί να αντέξει την αλήθεια και να δεχτεί την πραγματικότητα.Νομίζει ότι θα ζήσει με  την Στέλλα τον μεγάλο έρωτα και θα καταφέρει να την αλλάξει.Αλλα είναι κάπως φυσικό  για κείνον,ως ποιητής και ιδεαλιστής,κυνηγάει πάντα το ανέφικτο.Και το τέλος του είναι η αυτοχειρία,σύνηθες τέλος για τους ποιητές.Αντίθετα από τον Tristan, η Στελλα είναι  τόσο ρεαλίστρια που αγγίζει τον κυνισμό.Οταν ο Τristan της λέει να αλλάξει δουλειά εκείνη επιμένει ότι<<εγώ αποφασίζω μέχρι που θα φτάσει ο πελάτης.Στο μαγαζί του φίλου σου ή σε άλλη δουλειά,πληρώνεσαι για άλλο και τελικά σου πιάνουν τον κώλο.Τουλάχιστον εδώ πληρώνομαι για να μου πιάνουν τον κώλο και δεν κοροιδεύω τον εαυτό μου>>και<<έξω  η εκμετάλλευση είναι ίδια ,αλλά έχει άλλο όνομα>>.Αναφορικά με την σχέση της με τον Τristan,με πείσμα δηλώνει στην φίλη και <<συνάδελφο>>Ολένα ότι<<δεν πρόκειται να τα παρατήσει από φόβο θα ζήσει την ιστορία ως το τέλος>>.H Oλένα συνδέεται με τη Στέλλα με μια κοινή μοιρα....Νοιάζεται για τη φίλη της,αλλά είναι καχύποπτη απέναντι στον Τristan και τις προθέσεις του...Συμβουλεύει τη Στέλλα να είναι προσεκτική,διότι αν το αφεντικό τους ανακαλύψει την <<σχέση >> της  με τον Tristan,θα υπάρξει τεράστιο πρόβλημα.Ο Νίκος πάλι,αποτελεί κλασική περίπτωση νταβατζή.Είναι εκβιαστής ,πρόστυχος και βαθιά ανήθικος.Από τη μία λοιπόν ολα τα παραπάνω πρόσωπα,κι από την άλλη ...ο κεντρικός ήρωας.Μόνος,ξεχωριστός,σαν την μύγα μες το γάλα.Ο Tristan με τον εύθραυστο ψυχικό κόσμο θυμίζει τους ευάλωτους τσεχικούς ήρωες του Γλάρου.Κυρίως τον Τρέπλιεφ...που θέλει,αλλά δεν μπορεί.Τα συναισθήματα τον βαραίνουν τόσο που αδυνατεί να δεχτεί την πραγματικότητα.Είναι αγιάτρευτος ιδεαλιστής,δεν ξέρει άλλον τρόπο.Μοιραία συγκρούεται και με την ρεαλίστρια μητέρα του,η οποία δυσκολεύεται να τον κατανοήσει απόλυτα όσο καλές προθέσεις κι αν έχει.Θα προτιμούσε ο γιος της να μην είχε κολλήσει το μικρόβιο της τέχνης και να ζούσε μια φυσιολογική και ανέφελη ζωή.Ο γιος εισπράττει απαξίωση από την ίδια του τη μάνα.Όταν της λέει ότι είναι ερωτευμένος , εκείνη για τους δικούς της λόγους απαντά<<Α,εγώ νόμισα ότι επρόκειτο για κάτι σημαντικό>>.
Όπως αποκαλύπτει ο συγγραφέας ,το έργο είναι εμπνευσμένο από αληθινό περιστατικό,την παράξενη συνάντηση τριών φίλων.Ένα βίωμα που έγινε θεατρικό έργο.Aλλωστε,σε καμία τέχνη,ως γνωστόν δεν υπάρχει παρθενογένεση.Ακόμα,το εν λόγω θεατρικό κείμενο
δεν είναι διώλου φλύαρο και διαθέτει πλοκή.Αυτό το επισημαίνω ως θετικό.Διότι ,για άγνωστο λόγο,τα <<μοντέρνα>>και <<σύγχρονα>> κείμενα στερούνται πλοκής,να μην πω και δράσης.Στο εν λόγω κέιμενο ,οι χαρακτήρες, τα κίνητρά τους  και ο συναισθηματικός  τους κόσμος διαγράφονται καθαρά.Ο ρόλος του πιστολιού είναι κομβικός σε συνδυασμό με την παρεξήγηση.Η παρεξήγηση έφερε την ανατροπή στην ιστορία.Ο Tristan δεν είχε ακούσει όλη την συζήτηση ανάμεσα στο αφεντικό και τη Στέλλα και οδηγήθηκε σε λανθασμένα συμπεράσματα από μια εικόνα και μόνο.Η Στέλλα έμοιαζε να ευχαριστιέται τη συνουσία με το αφεντικό της κάτι που πλήγωσε αφόρητα τον νεαρό και τον οδήγησε στα άκρα.Το πιστόλι ήταν 45άρι και το είχε φέρει κρυφά στην Ελλάδα ο πατέρας του Τristan.Ηταν σουβενίρ από τον πόλεμο στην Αλγερία.H μητέρα του του είπε να το ξεφορτωθεί για να μην βρει τον μπελά του.Τί ειρωνεία!Αντί να ξεφορτωθεί το πιστόλι ξεφορτώθηκε τον εαυτό του ,στρέφοντας το πιστόλι στον ίδιο.Το πιστόλι μας παραπέμπει στο περίστροφο της Εντας Γκάμπλερ στον Ιψεν.Αλλά κι ο Τristan θυμίζει την Εντα.Kι αυτός ,όπως κι αυτή στοιχειώνεται από τους δαίμονές του.Τέλος,το θεατρικό κείμενο του Ν.Γ.Λυκομήτρου θίγει σημαντικά κοινωνικά ζητήματα μέρος της κοινωνικής παθολογίας που μαστίζει τη ζωή των ανθρώπων σήμερα.Ακόμα,θίγει το θέμα του έρωτα ,της καλλιτεχνικής δημιουργίας και της άδικης απαξίωσης της Τέχνης.
Κλείνοντας...σημειώνω την ένστασή μου ως προς την οικονομία των σκηνών και των πράξεων, αναφορικά με την έκταση που αυτές καταλαμβάνουν  μέσα στο εν λόγω πόνημα.Ομως,πιστεύω,ότι μια καλά μελετημένη και εμπνευσμένη σκηνοθεσία μπορεί και πρέπει να επιλύσει με επιτυχία τέτοιου είδους δομικά ζητήματα.Αυτός είναι άλλωστε,μεταξύ άλλων πραγμάτων ,και ο ρόλος της σκηνοθεσίας.
Ευχές από εμένα να βρει το έργο το δρόμο του για το θεατρικό σανίδι λοιπόν!

ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ
Θεατρολόγος-συγγραφέας

AΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ///ΡΑΝΤΕΒΟΥ//ΔΙΗΓΗΜΑ




Ειχε φτάσει πρώτος και περίμενε.Το μπαρ ήταν σχεδόν άδειο-ήταν νωρίς ακόμα,άλλωστε.Παρήγγειλε μαρτίνι με λεμόνι και κοιτούσε διαρκώς νευρικά το ρολόι του.

Τόσο νευρικά,που ο μπάρμαν-συμμαθητής του από το Γυμνάσιο που δεν πήγε ποτέ Λύκειο-τον ρώτησε με ύφος όλο νόημα:
-Περιμένεις <<πρόσωπο>>;
O Πέτρος δεν έχασε την ευκαιρία και άρχισε να εξηγεί.Επειδή ήθελε τόσο να μιλήσει σε κάποιον εκείνη την ώρα...!Επειδή είχε άμεση ανάγκη να διοχετεύσει κάπου τη νευρικότητά του(είχε πρόσφατα κόψει το κάπνισμα).Εξηγούσε λοιπόν στον μπάρμαν πως περίμενε <<πρόσωπο>> που είχε γνωρίσει μέσω του φατσοβιβλίου,κοινώς
facebook.Eπρόκειτο για μια εντυπωσιακή κοπέλα με πολλά like στις  φωτό και στις  ελκυστικές αναρτήσεις της.Ολα της τα status ήταν εξαιρετικά και είχαν πάντα κάτι ιδιαίτερο να πουν στον κόσμο.΄Ηταν μια κοπέλα αποκάλυψη  που πιθανότητα θα είχε πολλές προτάσεις για έξοδο.Εκεί ο Πέτρος αναρωτήθηκε αν η κοπέλα συνήθιζε να βγαινει ραντεβού με facebookfriends.Ενιωσε ομως να τον στεναχωρεί αυτη η σκέψη οπότε δεν την προχωρούσε .Σημασια ειχε οτι ειχαν οι δυο τους κλείσει ραντεβού και σε λιγα λεπτα -επιτέλους-θα συναντούσαν ο ένας τον άλλο από κοντά.Μιλούσαν για μηνες στο chat,σχεδόν κάθε μέρα,αντάλλασσαν τρυφερούς χαιρετισμούς και ήδη την ενιωθε πολύ κοντά του σε βαθμό που θα΄λεγε ότι είχε αρχίσει να την ερωτεύεται.Για να μην πει ότι αυτό είχε συμβεί ήδη,απλά αδυνατούσε να το παραδεχτεί και στον ίδιο του τον εαυτό.Aν μια μέρα δεν επικοινωνούσαν,ένιωθε θλίψη.Ναι θλίψη!Τόσο σοβαρά ήταν τα πράγματα.Η Δανάη-αυτό ήταν το όνομά της-λάτρευε τη γραφή του και,οπως του΄χε πει,είχε αγοράσει και διαβάσει  και τα τέσσερα ποιητικά του βιβλία.(Ο Πέτρος ήταν ανερχόμενος ποιητής με ένα Κρατικό βραβείο στο ενεργητικό του.Η ίδια είχε σπουδάσει  Ιστορία της Τέχνης και καταγόταν από μια εύπορη  οικογένεια νομικών).Ο μπάρμαν άκουγε την ιστορία του φίλου του με ενδιαφέρον.Ακόμα το μαγαζί δεν είχε γεμίσει και η ατμόσφαιρα ήταν χαλαρή.Κάπου κάπου διέκοπτε την αφήγηση του Πέτρου κάνοντάς του ερωτήσεις-αστείες καμιά φορά -αλλά ο Πέτρος έδειχνε κατανόηση στην αφέλεια του παλιού του φίλου.Αναρωτήθηκε γιατι του εκανε βαθιές εξομολογήσεις...αλλά η απάντηση ήταν προφανής...Δεν μπορούσε να διαχειριστεί το άγχος του και η κουβέντα με κάποιον τετοιες φορτισμένες στιγμές ήταν γι΄αυτόν βάλσαμο.Είχε τελειώσει και το δεύτερο μαρτίνι όταν κοίταξε για δεύτερη φορά το ρολόι του.<<Λες να μην έρθει;>>,αναρωτήθηκε.Μα όταν σήκωσε το κεφάλι του την είδε μπροστά του.Ήταν όλη πρόσωπο.Ναι,ήταν αυτή,η Δανάη ,θα  αναγνώριζε το πρόσωπό της αναμεσα σε χιλιάδες πρόσωπα γυναικών.Η Δανάη που είχε κιολας ερωτευθεί-μόλις την αντίκρυσε σιγουρεύτητηκε πια!Ετρεξε προς το μέρος της.Πάντα εκείνος θα έτρεχε προς το μέρος της.Βρέθηκε σε αποσταση αναπνοής.Μπροστά της.Εσκυψε λίγο.Εσκυψε για να δει τα μάτια της.Μπηκε μέσα στα μάτια της.Εγινε κόρη του ματιού της.Εκείνη άλλωστε,δεν μπορούσε να σηκωθεί.Πιθανότατα δεν ένιωθε καν τα πόδια της.Ήταν κολλημένη σε  αναπηρικό καροτσάκι.

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

ΣΤΗΛΗ ΤHE ARTMANIACS///ΝΕΣΤΟΡΑΣ ΠΟΥΛΑΚΟΣ

   (Το Varelaki συναντάει το Vakxikon)
Ασημίνα Ξηρογιάννη :Mίλησέ μου για τα βιβλία που έχεις εκδώσει. Μια σύντομη αναφορά στο καθένα.

Nέστορας Πουλάκος:Toν Μάιο του 2008 κυκλοφόρησε η ποιητική συλλογή Αντιξοότητες, από το Ash in Art. Πρωτόλεια ποιήματα, πολύ έντονα και συναισθηματικά. Δεν θέλω να τα ξαναδώ για την ακρίβεια.

Τον Δεκέμβριο του 2008, όλως τυχαίως την ημέρα των επεισοδίων για τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, κυκλοφόρησε μαζί με το fanzine Bang (από τις Εκδόσεις Diorasis) η συλλογή διηγημάτων Μικρές Αθηναϊκές Ιστορίες. Είχα επινοήσει τον ήρωα Τζο Άρνες (από την ταινία America America, το όνομα), ο οποίος μπεκρόπινε και ερωτοτροπούσε σε κάθε γωνιά της Αθήνας. Όλες οι ιστορίες είχαν δημοσιευτεί πρωτύτερα σε περιοδικά και σάιτς. Η συλλογή έγινε ανάρπαστη, δεν υπήρχε μετά από μια εβδομάδα σε κανένα σημείο διάθεσης του περιοδικού. Πιθανώς χρησιμοποιήθηκε για τις βόμβες μολότωφ που "ανθούσαν" τις ημέρες εκείνες.

Τον Φεβρουάριο του 2012 κυκλοφόρησε η συλλογή ιστοριών Πένυ, από τις Απλές Εκδόσεις του Παναγιώτη Πάκου. Άλλοι τις διάβασαν ως πεζοποίηση άλλοι τις έκαναν ντοκιμαντέρ και εικαστική εγκατάσταση άλλοι ταξίδεψαν "χάρη στη συντομία και την απλότητα της γραφής τους". Προσωπικά δεν είχα σκεφτεί τίποτε από όλα αυτά ούτε είχα καμία τέτοια πρόθεση. Αφιέρωσα το βιβλίο στο κορίτσι που έχω ερωτευτεί παράφορα και μόνο.

Τον Απρίλιο του 2012 κυκλοφόρησε αποκλειστικά σε e-book η ποιητική συλλογή Εξαιρέσεις, τα τελευταία ποιήματα που έχω αξιωθεί να γράψω. Έκτοτε, στέρεψα. Και το βιβλίο βγήκε πρωτίστως για να στηρίξει τις νεοσύστατες Εκδόσεις Vakxikon.gr.

Ασημίνα Ξηρογιάννη : Κάνε μου ένα σχόλιο για τη σύγχρονη λογοτεχνική πραγματικότητα.

Nέστορας Πουλάκος:To μόνο σχόλιο που έχω να κάνω είναι ότι δεν έχω καμία σχέση (αλλά μόνο οπτικοακουστική επαφή) με τη σύγχρονη λογοτεχνική πραγματικότητα.

Ασημίνα Ξηρογιάννη : Λογοτεχνία και Διαδίκτυο.

Nέστορας Πουλάκος:Ότι καλύτερο έχει προκύψει τα τελευταία χρόνια στη σύγχρονη λογοτεχνική πραγματικότητα, που προανέφερες. Επιτέλους άνοιξε αυτό το κλειστό κλαμπ ιλουμινάτι και ανάσανε ο λογοτέχνης που κρύβει ο καθένας μέσα του.

Ασημίνα Ξηρογιάννη : Vakxikon.gr εστί...

Nέστορας Πουλάκος:Η πλέον αντιπροσωπευτική ψηφιακή πλατφόρμα της σύγχρονης λογοτεχνικής πραγματικότητας, που αναφέραμε σε ακόμη δυο ερωτοαπαντήσεις πριν. Προς το παρόν, περιοδικό, μπλογκ, εκδόσεις και ραδιόφωνο όλα και μόνο ον λάιν.

Ασημίνα Ξηρογιάννη : Αγαπημένοι σου συγγραφείς, ποιητές παλαιότεροι και σύγχρονοι.

Nέστορας Πουλάκος:Αγαπώ τον Σελίν και τον Μίλερ. Αγαπώ τον Ελύτη και τον Κόρσο. Αγαπώ τον Λόουρι και τον Πίντσον. Αγαπώ τον Καρούζο και τον Μπλάνα. Αγαπώ τη Μαρούτσου και τον Αϊναλή. Αγαπώ και άλλον κόσμο, αλλά δεν είναι της παρούσης.

Ασημίνα Ξηρογιάννη : Αγαπημένα σου βιβλία.

Nέστορας Πουλάκος:Και το Ταξίδι στην Άκρη της Νύχτας και η Μαύρη Άνοιξη. Και το Μονόγραμμα και η Βενζίνη. Και το Κάτω απ' το Ηφαίστειο και Το Ουράνιο Τόξο της Βαρύτητας. Και η Νεολιθική Νυχτωδία στην Κροστάνδη και η Νύχτα. Και το Νόημα και τα Αποσπάσματα. Και άλλα αναρίθμητα που και πάλι δεν είναι της παρούσης.

Ασημίνα Ξηρογιάννη : Πέρα από την τέχνη του λόγου, ποια άλλη τέχνη σε συγκινεί;

Nέστορας Πουλάκος:Η τέχνη της εικόνας, ο κινηματογράφος δηλαδή, πρωτίστως.

Ασημίνα Ξηρογιάννη : Κάποιος σύγχρονος νέος λογοτέχνης που ξεχωρίζεις;

Nέστορας Πουλάκος:Ανέφερα προηγουμένως τον Ζ.Δ. Αϊναλή, ο οποίος μου έκανε και την τιμή να του εκδώσω το τρίτο βιβλίο του, τη Σιωπή της Σίβας. Και επαναλαμβάνω: Ξεχωρίζω και άλλον κόσμο, αλλά δεν είναι της παρούσης.

Ασημίνα Ξηρογιάννη : Tι διαβάζεις τώρα;

Nέστορας Πουλάκος:Την Αναφορά του Μπρόντεκ του Φιλίπ Κλοντέλ. Το Εν ονόματι της Ποιήσεως του Ιορδάνη Κουμασίδη. Και 16 ποιητικές συλλογές που έχουν φτάσει στο περιοδικό για την κατηγορία Διαβάσαμε. Πάνω πάνω είναι η συλλογή Σύρε καλέ την άλυσον της Γλυκερίας Μπασδέκη. Θες να σου αναφέρω και τις υπόλοιπες 15;

Ασημίνα Ξηρογιάννη :Η γνώμη σου για τα λογοτεχνικά βραβεία;

Nέστορας Πουλάκος:Και δεν έχω καμία σχέση και δεν έχω γνώμη. Μπορώ να σου πω όμως για τα κινηματογραφικά βραβεία που έχω δώσει αναρίθμητα.

Ασημίνα Ξηρογιάννη :Ως θεατρολόγος δεν θα μπορούσα να μην σου κάνω αυτήν την ερώτηση. Παρακολουθείς θέατρο;

Nέστορας Πουλάκος:Κάθε χρόνο βλέπω 10-15 παραστάσεις συνήθως μικρών θιάσων. Και συνήθως απογοητεύομαι. Πάντως έχει γούστο όλη αυτή η προσπάθεια. Και πάντοτε βγαίνουν και 1-2 διαμαντάκια που αξίζουν τον κόπο όλης της χρονιάς.

Ασημίνα Ξηρογιάννη : Πιστεύεις στην κριτική...

Nέστορας Πουλάκος:Πιστεύω στην κριτική γιατί με συντηρεί και ζω αξιοπρεπώς. Είμαι κριτικός κινηματογράφου, γενικός γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου και της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI). Μπορώ να αναφέρω και άλλες ιδιότητες αναφορικά με την κριτική, αν θέλεις.

Ασημίνα Ξηρογιάννη : Γίνονται πολλές προσπάθειες τα τελευταία χρόνια για την υποστήριξη του ψηφιακού βιβλίου.

Nέστορας Πουλάκος:Απευθύνεσαι στον άνθρωπο που υποστηρίζει όλα αυτά τα χρόνια και προσπαθεί για το ψηφιακό βιβλίο.

Ασημίνα Ξηρογιάννη : Παιχνίδι των λέξεων. Σου δίνω έξι λέξεις και μου γράφεις δίπλα τί σου έρχεται συνειρμικά στο μυαλό. Λοιπόν...

Nέστορας Πουλάκος:

πολιτική  -> και η ματαιοδοξία έχει όρια
έρωτας     -> καλύτερος από τον πόλεμο, νομίζω
ελευθερία-> ή θάνατος, τον δεύτερο ζούμε πλέον
ποίηση     -> είναι και αυτή ένα καταφύγιο αναπόφευκτο
πόλη         -> αν λείψω πάνω από δέκα μέρες αρρωσταίνω
χρόνος      -> θέλω να εκμεταλεύομαι κάθε λέπτο του ή αλλιώς δεν έχω (και δεν θέλω) χρόνο για χάσιμο

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

ΤΡΙΤΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ''ΠΟΙΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΣΚΙΑ'' ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΟΝ ΜΑΡΙΟ ΜΑΡΚΙΔΗ



Βιβλιοπωλείο art bar Ποιήματα & Εγκλήματα Αγίας Ειρήνης 17, Μοναστηράκι (60 μέτρα από το μετρό), τηλ.210-3228839

Πέμπτη
29
Νοέμβριος 2012

8:30 μμ
Οι ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ και το ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ της ΕΡΑ σας προσκαλούν στο art bar ποιήματα και εγκλήματα, Αγίας Ειρήνης 17 (μεταξύ Αθηνάς και Αιόλου), Μοναστηράκι τ

ην Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012 στις 8:30 μ.μ. στην τρίτη εκδήλωση του δεύτερου Κύκλου ''Ποιητές στη σκιά'' αφιερωμένη στον ΜΑΡΙΟ ΜΑΡΚΙΔΗ. Μιλούν οι ποιήτριες Αντιόπη Αθανασιάδου και  Μίνα Ξηρογιάννη και διαβάζει ο ποιητής Γιώργος Μπλάνας. Η επιμέλεια του κύκλου πραγματοποιείται από τον Γιώργο Μπλάνα ενώ η ραδιοφωνική επιμέλεια από τον Κώστα Φασουλά.

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

ΚΡΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ///Ο ΓΛΑΡΟΣ ///ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΕΟΦΥΤΟ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ


                                                  


                                                          





Για τον Γλάρο του Τσέχωφ έχουν ειπωθεί και γραφτεί άλλα τόσα, από το 1932 που ανέβηκε στην Ελλάδα έχει μεταφραστεί και παιχτεί σχεδόν κάθε διετία, με διαφορετικές σκηνοθεσίες, ηθοποιούς και θέατρα.
Το στοίχημα πίσω από κάθε σκηνικό ανέβασμα είναι αν το «όραμα» του εκάστοτε καλλιτέχνη μπορεί να μεταφερθεί στο κοινό, αν μπορεί να γίνει νέα ανάγνωση του κειμένου και ενδεχομένως να ακολουθήσει τους νέους κανόνες της εποχής του.
Μπορεί…
Η Ομάδα 7 κατάφερε χθες στο Βυρσοδεψείο να το δει με μια εντελώς καινούργια ματιά για τα Ελληνικά δεδομένα, ο Γλάρος ως μείγμα devised performance αλλά και κλασσικού ανεβάσματος σε κάποια σημεία, ασφαλώς ήταν πολύ περισσότερο devised και πολύ λιγότερο κλασσικό αλλά αυτό ήταν το ευρηματικό της παράστασης. Το μπουλούκι ων ηθοποιών μπαίνει στην σκηνή τρέχοντας και διασκεδάζοντας, και ο performer-σκηνοθέτης προσπαθεί να μας «εντάξει» στο πνεύμα του έργου.
Ο κύριος Παπαδάκης με την βοήθεια όλων των μελών της ομάδας κατάφερε να κάνει ένα αχανές μέρος, αυτό του Βυρσοδεψείου, ένα πραγματικό θεατρικό χώρο! Πράγματα συνέβαιναν παντού, οι performer βρίσκονταν πραγματικά παντού και φωνές ακούγονταν άλλοτε ως πλάσματα ενός άλλου κόσμου και άλλοτε μπροστά μας ως πραγματικοί ήρωες. Ο χώρος κάποτε ήταν πραγματικότητα, άλλοτε δέντρα και άλλοτε λίμνη. Ο συμβολισμός σε όλο του το μεγαλείο καθ’ όλη την διάρκεια. Το έργο μοιράστηκε εξίσου ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα, δεν ήξερες που να κοιτάξεις και που να προσανατολιστείς για να παρακολουθήσεις όλη την δράση. Στην δική μου την περίπτωση αυτό ήταν καλό γιατί δεν θα μπορούσε το εμπόδιο της μεγάλης διάρκειας του έργου (110΄) να ξεπεραστεί αλλιώς και ευτυχώς που δεν έγινε διάλειμμα για να μην χαθεί αυτή αίσθηση συνοχής του έργου. Οι σχέσεις, τα κίνητρα, την ψυχολογία και τις διεκδικήσεις ανθρώπων που αγαπούν, υπηρετούν ή θέλουν να υπηρετήσουν την τέχνη, μέσω της συγγραφής και του θεάτρου ήταν όλες εκεί όπως τις εξέφρασε ο Τσέχωφ.
Το μπουλούκι μας απέδειξε ότι όλες οι δυσκολίες της ζωής μπορούν να ξεπεραστούν αρκεί να δουλέψει σκληρά.
Ασφαλώς το ευρηματικό στην συγκεκριμένη παράσταση ήταν και η χρήση της ζωντανής κινηματογράφησης, αν και την έχουμε ξαναδεί, σε διαφορετικά σημεία η οποία μας έδειχνε σε κοντινό πλάνο στοιχεία που ήθελε να τονίσει ο σκηνοθέτης πέρα από την ζωντανή δράση. Το «στοίχημα» το κέρδισε η παράσταση και το μπράβο αξίζει σε όλους τους συντελεστές που κατάφεραν να γίνουν ένα ενιαίο σύνολο, δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανέναν/καμιά από τους performers αυτό είναι άλλωστε η έννοια του devised theatre, μια πνοή, ένα ενιαίο παίξιμο μια καλοδουλεμένη ομάδα.
            Η μακρινή απόσταση (Ορφέως 174, Βοτανικός) μπορεί να δυσκολέψει κάποιον να κάνει την επιλογή να παρακολουθήσει την παράσταση και με το κρύο χρειάζεσαι ένα μπουφάν παραπάνω εξαιτίας και της υγρασίας του χώρου, που μπορεί να κάνει κάποιον να αρπάξει κρυολόγημα.
Η Ομάδα 7 παρουσιάζει την παράσταση «Ο Γλάρος» μια ταινία σε εξέλιξη, στο Βυρσοδεψείο, Τετάρτη έως Κυριακή στις 20:00.
Ένα έργο χρειάζεται μια μεγάλη ιδέα ακούστηκε δις στο έργο και υπήρχε εκεί στο Βυρσοδεψείο από τους performers.

KΡΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ///Ο ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ///από τον Νεόφυτο Παναγιώτου


Κάποτε είδα ένα όνειρο που δε μπορώ ποτέ να ξεχάσω και ξανάρχεται έντονο στη μνήμη μου κάθε τόσο. Έτσι ξεκινάει η παράσταση και πράγματι αυτό το όνειρο θα επανέρχεται κάθε τόσο στην μνήμη μου μετά από όλο αυτό τον καταιγισμό από αλήθειες! Μια ειλικρινής κατάθεση ψυχής από έναν από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της γενιάς του, που πιστεύω αν μπορούσε να μιλήσει σήμερα για το έργο του αυτά θα έλεγε, αυτή η παράσταση είναι όλα τα αποφθέγματα του μαζεμένα, μια ειλικρινής κατάθεση ψυχής από την γυναίκα που οραματίστηκε αυτή την κατάθεση και δεν έπεσε έξω στην επιλογή της, σε κανένα τομέα. Έργο απόλυτης συνοχής και ταύτισης.
H επιλογή του χώρου μια μαγική αλήθεια, όπως λέει και η ηρωίδα του Μπλάνς δε θέλω αλήθεια, μαγεία θέλω. Δε λέω την αλήθεια, λέω αυτό που θα έπρεπε να είναι η αλήθεια. Ω ναι, η μαγεία είναι πολύτιμη στη ζωή. Γι’ αυτό κι εγώ πάντα περιμένω αυτό το μαγικά υπέροχο να συμβεί και συνέβηκε, ένας διαφορετικός χώρος απόλυτα δεμένος με τα όσα έλεγε ο performer και ακούγαμε οι περίπου 30 θεατές. Επιτρέψτε μου να σημειώσω ότι αρχικά φοβήθηκα ακόμα και για την επιλογή του performer για ένα τόσο απαιτητικό έργο αλλά και εκεί έπεσα έξω, μια ευχάριστη έκπληξη πρέπει να προσθέσω, κάπου εκεί καταλαβαίνεις την μαγεία της σκηνοθέτιδος αλλά και το όραμα που έχουν μερικοί άνθρωποι για την τέχνη που υπηρετούν.
Η Χρύσα Καψούλη υπηρετεί αυτή την τέχνη περισσότερο από 30 χρόνια αλλά παραμένει παιδί όταν ακούει την καλή κριτική, χαίρεται από μέσα της, για την επιλογή του έργου και των συντελεστών της, ίσως εκεί βρίσκεται και η ταύτιση της με τον Tennessee Williams για την δύσκολη αυτή δουλειά της ιδέας/σύλληψης/σκηνοθεσίας αλλά και δραματουργικής επεξεργασίας και φυσικά πάντα δίπλα της πιστή και πάντα πρόθυμη η Ζωή Μαντά, ένα εξαίρετο πλάσμα που λατρεύει να εκπλήσσει τους πάντες με τα όσα μπορεί να κάνει ταυτόχρονα. Τα λόγια για την Χρύσα είναι λίγα ότι και να πω, το έγραψε το 2000 ένας εξαίρετος τραγουδοποιός κυρά, προσκυνώ την αρχοντιά σου!
Ο performer Σπύρος Βάρελης κατάφερε με την καθοδήγηση της Χρύσας να κρατήσει το κοινό για το σύνολο της παράστασης, αν και όταν ξεκίνησε αρχικά τον τρόμαζε το μέγεθος του κειμένου, όπως μου εξομολογήθηκε αρχικά… κακώς αν με ρωτάτε, επάξια αξίζει τα μπράβο του κοινού και την εμπιστοσύνη της σκηνοθέτιδος. Σπύρο συνέχισε να είσαι ο εαυτός σου σε παρακαλώ.
Να μην ξεχάσω να ευχαριστήσω και την Μαρία Φρουδαράκη ως την προσωποποίηση-φάντασμα της Μπλάνς που μας παρέσυρε αλλά και την Χριστίνα Ασημακοπούλουγια την βελούδινη φωνή της που μαγεύει τον ακροατή. Για ακόμα 7 παραστάσεις στο Dybbuk Club Privé (Πατριάρχου Ιωακείμ 37, Κολωνάκι). Μην την χάσετε… και μην ξεχάσετε μπείτε στον χώρο περιμένοντας να ακούσετε μόνο αλήθειες, αλλιώς μην μπείτε στον κόπο!

Ο ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ
ΜΙΑ ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ TENNESSEE WILLIAMS ΣΕ Α’ ΠΡΟΣΩΠΟ
Το οριστικό δεν τολμάμε να το πούμε κακό, γιατί είμαστε αναγκασμένοι να ζήσουμε κάποτε μαζί του. Όσο για το Άγνωστο, το ξένο... ας έρθει, ίσως είναι καλύτερο από το γνωστό, το οικείο που τόσο συχνά πληγώνει…
Εγώ σας ευχαριστώ... Καλή παράσταση…

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ Πηγή γνώσης και ψυχαγωγίας


 

πηγή :

http://theatreworld.wordpress.com/2012/11/25/%CE%B8%CE%B5%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CF%80%CE%B7%CE%B3%CE%AE-%CE%B3%CE%BD%CF%8E%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%88%CF%85%CF%87%CE%B1/

 
 
Το «Θέατρο για παιδιά» είναι ένας βασικός παιδαγωγικός μοχλός, είναι μια διαδικασία που πέρα από την ψυχαγωγία, την ακριβή, τη φτηνή, με όποιο τρόπο μπορεί κανείς να την παρέχει, έχει και βασικό παιδαγωγικό χαρακτήρα. Είναι το είδος της τέχνης τέτοιο, επειδή έχει αμεσότητα, είναι ζωντανή τέχνη, έχει άμεσο παιδαγωγικό χαρακτήρα. Μπορεί να δώσει κατευθύνσεις, να καλλιεργήσει αξίες, να δώσει, στα νέα παιδιά ειδικά, πολύ περισσότερο από ό,τι σε έναν δημιουργημένο χαρακτήρα, στηρίγματα, αξίες, ιδανικά, στην ανθρωπιστική κατεύθυνση με πλούσιο ψυχισμό, με πλούσιο συναισθηματικό υλικό, για να μπορέσει να αποκτήσει το παιδί εικόνες, παραστάσεις και να ελέγχει την πραγματικότητα που ζει. Βλέποντας την πραγματικότητα που ζει, που είναι η αλήθεια του, η καθημερινότητά του, να μπορεί αυτή να την ανάγει σε άλλα επίπεδα, περιεκτικότερα, που να χωράνε περισσότερο άνθρωπο, για να του δημιουργείται το κίνητρο να παλέψει για να τα φτάσει αυτά και να αλλάξει την πραγματικότητα προς μια κατεύθυνση που θα είναι περισσότερο ανθρώπινη.
  • «Ο Μεγάλος περίπατος του Πέτρου», της Αλκης Ζέη, επαναλαμβάνεται στο «Παιδικό Στέκι» του Εθνικού Θεάτρου. Δραματοποίηση: Σάββας Κυριακίδης – Τάκης Τζαμαργιάς. Σκηνοθεσία: Τάκης Τζαμαργιάς. Παίζουν: Εφη Γούση, Γιάννης Διαμαντής, Ανδρέας Κοντόπουλος, Κωστής Κορωναίος, Αννίτα Κούλη κ.ά. Τα παιδιά – θεατές παρακολουθούν αυτόν το μεγάλο και περιπετειώδη «περίπατο» του Πέτρου, που είναι γεμάτος συναισθήματα, βιώματα, γνώσεις, ιδέες, από τον Οκτώβριο του 1940 έως την απελευθέρωση της Αθήνας, τον Οκτώβριο του 1944, με τον Πέτρο στους δρόμους του αγώνα, «άντρα πια, δεκατριών χρονών»! Η πορεία του Πέτρου, γεμάτη δυσκολίες, κινδύνους, αλλά και θαύματα στην Αθήνα της Κατοχής και της Αντίστασης, με την ορμή και την επινοητικότητα του εφήβου, θα συναρπάσει τους μικρούς θεατές, καθώς στη σκηνή ζωντανεύει ένα πολυαγαπημένο βιβλίο μικρών και μεγάλων. Σκηνικά – κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου. Μουσική: Δημήτρης Ζαβρός. Κίνηση: Αμάλια Μπένετ. Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης. Βίντεο: Χρήστος Δήμας. Στίχοι τραγουδιών: Δημήτρης Ζαβρός, Νέβι Κανίνια.
  • «Η μικρή γοργόνα»
      
    Η Μικρή Πόρτα παρουσιάζει, τη «Μικρή Γοργόνα» του Μάικ Κένι, μια μοντέρνα εκδοχή του γνωστού παραμυθιού του Χανς Κρίστιαν Αντερσεν, σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου. Η παράσταση θα παρουσιαστεί, συγχρόνως, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, σε συνεργασία με την «Αυλαία» της Θεσσαλονίκης. Με κοινούς τους καλλιτεχνικούς συντελεστές (σκηνοθέτη, σκηνογράφο, χορογράφο, φωτιστή) και με ολόιδια σκηνικά και κοστούμια αλλά με διαφορετική διανομή για τις δύο πόλεις! H Μικρή Γοργόνα κατοικεί στο βυθό της θάλασσας με τον πατέρα της και τις αδελφές της. Κολυμπώντας μια μέρα ως την επιφάνεια της θάλασσας ανακαλύπτει για πρώτη φορά τον κόσμο των ανθρώπων και ερωτεύεται έναν όμορφο πρίγκιπα. Για να μείνει κοντά του είναι πρόθυμη να απαρνηθεί τον κόσμο της και τους δικούς της, αλλά και να θυσιάσει τα πάντα, ακόμη και τη φωνή της! Η μετάφραση είναι της Ξένιας Καλογεροπούλου, τα σκηνικά και τα κοστούμια της Ευαγγελίας Θεριανού, η κίνηση του Χρίστου Παπαδόπουλου, η εικονογράφηση των σκηνικών του Βίκτορα Μοσχόπουλου και οι φωτισμοί του Λευτέρη Παυλόπουλου. Βοηθός σκηνοθέτης, ο Τάσσος Αγγελόπουλος. Παίζουν: (για τις παραστάσεις στην Αθήνα) Μαρία Σκουλά και Γιώργος Χρυσοστόμου και (στις παραστάσεις της Θεσσαλονίκης, στο θέατρο Αυλαία): Χριστίνα Γαρμπή και Γιώργος Κισσανδράκης.
  • «Μια γιορτή στου Νουριάν»
      
    «Μια γιορτή στου Νουριάν», μια ανατρεπτική κωμωδία για παιδιά, με θέμα τις σχέσεις μεταξύ Ελλήνων και μεταναστών και την πολιτισμική συμφιλίωση, ανεβαίνει για δεύτερη χρονιά στο θέατρο «Πορεία». Μια παράσταση ύμνος στην ανθρωπιά και την ταξική αλληλεγγύη και ένα πολύ δυνατό ράπισμα στο ρατσισμό, την ξενοφοβία, το στερεότυπο, την προκατάληψη και τη βλακεία. Σκηνοθετούν: Παντελής Δεντάκης και Βασίλης Κουκαλάνι. Παίζουν: Βασίλης Κουκαλάνι, Ηρώ Μπέζου, Πέτρος Σπυρόπουλος, Γιώργος Δάμπασης, Μιχάλης Τιτόπουλος, Πολυξένη Ακλίδη.
  • Με αφορμή τα 200 χρόνια από τη γέννηση του Ντίκενς, ανεβαίνει στην Παιδική Σκηνή του Θεάτρου Τέχνης – Κάρολος Κουν, στη Φρυνίχου, το κλασικό αριστούργημα του Καρόλου Ντίκενς «Ολιβερ Τουίστ» σε μια παράσταση – μιούζικαλ για παιδιά, σε θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία του Κωστή Καπελώνη. Μουσική Kallliopi. Κοστούμια: Κατερίνα Σωτηρίου. Χορογραφίες: Ειρήνη Στρατηγοπούλου. Παίζουν: Κέλλυ Σαρατσοπούλου, Εύα Οικονόμου – Βαμβακά, Ειρήνη Στρατηγοπούλου, Γεράσιμος Σκαφίδας, Γιάννης Μίνως, Κώστας Συλβέστρος, Σοφία Πριόβολου, Γιάννης Κόκας. Στο πιάνο η Μαρίνα Χρονοπούλου. Ακορντεόν και Σαξόφωνο: Γιάννης Μίνως.
  • Στην παιδική Σκηνή του θεάτρου «Χελώνα» ανεβαίνει, αύριο, η παράσταση «Σπείρα – Σπείρα με σπιρούνια». Κάθε Κυριακή (12 μ. 5 μ.μ.). «Ο παπουτσωμένος γάτος», «Τραπεζάκι στρώσου» «Η χρυσή χήνα», των αδερφών Γκριμ, και ο παραδοσιακός μύθος μας «Ο ψαράς και η γυναίκα του», διασκευασμένα από την Λίνα Νικολακοπούλου, μελοποιημένα από τον Σταμάτη Κραουνάκη, με τη «Σπείρα Σπείρα». Μια παράσταση με ρυθμό, κίνηση, χρώμα, τραγούδι, χαρά και μνήμες από το συλλογικό μας παρελθόν που δίνει την ευκαιρία στα παιδιά ν’ ακούσουν, να μάθουν και να παίξουν, και μέσα από τις μελωδίες και τον έμμετρο λόγο να εξοικειωθούν με το τραγούδι και το θέατρο.
  •  
     
      
    Η ανατρεπτική παιδική όπερα του Σίμουρ Μπάραμπ «Η Κοκκινοσκουφίτσα» παρουσιάζεται, στο Θέατρο «Ολύμπια» για τους μικρούς, αλλά και μεγάλους φίλους της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Το γνωστό παραμύθι του Σαρλ Περό, με λίγο διαφορετική εξέλιξη, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα με τη μορφή της παιδικής όπερας. Μουσική διεύθυνση: Γιώργος Αραβίδης – Νίκος Βασιλείου – Ζαν Κριστόφ Σαρόν. Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς. Συμμετέχει η Ορχήστρα της Παιδικής Σκηνής της ΕΛΣ. Δεν είναι ο λύκος εκείνος που τρομοκρατεί την Κοκκινοσκουφίτσα αλλά εκείνη που κατορθώνει να τον εξουδετερώσει, μιλώντας του για καραμέλες και γλυκά που τον κάνουν να χάσει τελείως την όρεξή του.
  • «Το ξυπόλητο τάγμα» με τον «Καραγκιόζη πολυτεχνίτη», βρίσκεται για μικρούς και μεγάλους στο θέατρο «Καρέζη». Ο Κώστας Καζάκος μετά την καλοκαιρινή επιτυχία του «Οξω απ την παράγκα!», σκηνοθετεί πάλι «Το ξυπόλητο τάγμα», αυτή τη φορά, σε μια παράσταση για τα παιδιά και για όλη την οικογένεια. Ενα ταξίδι του Καραγκιόζη μέσα στο χρόνο και στα παλιά πλανόδια επαγγέλματα, που προσφέρει άφθονο γέλιο σε μικρούς και μεγάλους θεατές. Μπροστά από το πανί οι ηθοποιοί: Γιάννης Μποσταντζόγλου, Κώστας Φλωκατούλας, Γιάννης Ζουμπαντής, Βασίλης Τσιπίδης, Τζένη Βαβαρούτα, Τάκης Βαμβακίδης. Πίσω από το πανί ζωντανεύουν τις φιγούρες: ο Τάσος Κώνστας ή ο Αθως Δανέλλης. Στο πάλκο ζωντανή ορχήστρα με τους: Παναγιώτη Μπουζέα, Κώστα Τζιαγκούλα, Soli Barki, Νίκο Σουλιώτη.
  •  
    »
      
    Οι « μαγικές σβούρες », μετά από εννέα επιτυχημένες χρονιές στο θέατρο για παιδιά, θα βρίσκονται στη νέα τους θεατρική στέγη, το Θέατρο «Ιλίσια», με το παραμύθι που είναι γεμάτο μύθους από την Ελλάδα και την Ανατολή «Το Παραμύθι του Μεγαλέξανδρου». Τη ζωή και τη δράση του αλλά και τους θρύλους που τον περιβάλλουν. Ποιο ήταν αυτό το αγόρι; Ενας πρίγκιπας – ήρωας που ταξίδεψε τον ελληνικό πολιτισμό ή και ένας κατακτητής; Κείμενο – Σκηνοθεσία: Δημήτρης Αδάμης. Σκηνικά: Πολυάννα Παρασκευά. Κοστούμια: Πέννυ Αμπλά – Δημήτρης Αδάμης. Κίνηση: Σταύρος Αποστολάτος. Παίζουν: Δημήτρης Αγοράς, Αλέξης Βιδαλάκης, Πέτρος Ιωάννου, Θώμη Κοσκώση, Δημήτρης Μαχαίρας, Γιώργος Μπαλόπητας, Μαρία Παπαδοπούλου, Μαριλίζα Χρονέα.
  • Στο «ΘΕΑΤΡΟΝ» του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού παρουσιάζεται η «Αργοναυτική εκστρατεία», σε θεατρική προσαρμογή για παιδιά και σκηνοθεσία της Κάρμεν Ρουγγέρη. Τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την ιστορία του Φρίξου και της Ελλης, να μάθουν ποιος είναι ο Ιάσονας, πώς και από ποιον κατασκευάστηκε η «Αργώ», κ.ά. Σκηνικά – κοστούμια: Χριστίνα Κουλουμπή. Κίνηση – Χορογραφία: Πέτρος Γάλλιας. Μουσική: Αντώνης Δελαπόρτας. Παίζουν: Αλέξανδρος Αλεξανδράκης, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Πέτρος Κιοσσές, Στέφανος Κοσμίδης, Φωτεινή Μπακλατζίογλου, Γιάννης Νικολάου, Τάσος Παπαδόπουλος, Σπύρος Περδίου, Δέσποινα Πολυκανδρίτου, Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου, Θανάσης Τσιδίμης, Γιάννης Τσουρουνάκης.
  • «Ο τρελαντώνης»
      
    Η παιδική σκηνή του θεάτρου «Ελεύθερη έκφραση» επαναλαμβάνει για δεύτερη χρονιά, από τις 25/11 (12μ) το έργο «Ο δαιμόνιος ντέτεκτιβ Ηρακλής Πουνερό», με θέμα την ανάγκη προστασίας του υδάτινου ορίζοντα, που χάνεται «μυστηριωδώς». Κείμενο: Ειρήνη Φ. Κουτσάφτη. Σκηνοθεσία: Γιάννης Τσιώμος. Σκηνικά: Ελισάβετ Πηρούνια. Μουσική: ΑΒΒΑ. Χορογραφίες: Τζένη Οικονόμου. Κοστούμια: Νίκος Ζιώγας. Παίζουν: Γιάννης Τσιώμου, Τζένη Οικονόμου, Αλεξάνδρα Χειμώνα.
  • Ο Τρελαντώνης, το αξιαγάπητο σκανδαλιάρικο αγοράκι που έπλασε η Πηνελόπη Δέλτα, σύμβολο της αθωότητας και της ανυπότακτης παιδικής φαντασίας, η πιο προσφιλής μορφή της ελληνικής παιδικής λογοτεχνίας, συναντιέται και πάλι με τους μικρούς φίλους του, στο θέατρο «Ακροπόλ». Ο «Τρελαντώνης», της Πηνελόπης Δέλτα, ζωντανεύει στην παιδική σκηνή του «Ακροπόλ» κάθε Σαββατοκύριακο, σε διασκευή Στρατή Πασχάλη, σκηνοθεσία Σοφίας Σπυράτου. Παίζουν: Γιώργος Νούσης, Νεφέλη Μαϊστράλη, Κωνσταντίνος Βουδούρης, Κατερίνα Γερονικολού, Κατερίνα Πατσιάνη, Λούσα Μαρσέλλου, κ.ά. Ενώ, η Νεανική Σκηνή του θεάτρου «Ακροπόλ», ανεβάζει το έργο του Θόρντον Ουάιλντερ «Η μικρή μας πόλη», σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαριά, για Γυμνάσια και Λύκεια.
  • Επτά χρόνια μετά το πρώτο ανέβασμα του έργου, το «Θέατρο του παπουτσιού πάνω στο δέντρο» επανέρχεται με την αγαπημένη παράσταση «Η Κανέλα και το Δυοσμαράκι», στο «Επί Κολωνώ», με νέους συντελεστές. Παίζουν: Τάσος Καρακύκλας, Βαλεντίνα Παπαδημητράκη. Παίζουν οι μουσικοί: Ελλη Βασιλάτου: φλογέρα, κλαρινέτο, Γιάννης Σιφναίος: κιθάρα, ούτι.
  • Η Παιδική Σκηνή του θεάτρου «Ανεσις» παρουσιάζει «Το μυστικό του Βασιλιά» του Βασίλη Μαυρογεργίου, σε σκηνοθεσία Θάλειας Ματίκα, μουσική Παναγιώτη Τσεβά, φωτισμούς Μπάμπη Αρώνη, σκηνικά – κοστούμια Θάνιας Ιορδανίδου. Παίζουν: Ορέστης Τζιόβας, Ηλιάννα Γαϊτάνη, Τερέζα Γριμάνη, Σεραφείμ Ράδη, Καρολίνα Κάρτερ.
  • Στο Θέατρο της Ημέρας, παρουσιάζονται οι «Μύθοι μέσα στο λαβύρινθο», σε σκηνοθετική επιμέλεια και Κοστούμια Ανδρομάχης Μοντζολή. Παιδαγωγική επιμέλεια – παιχνίδια: Δέσποινα Μαραγκουδάκη. Επιμέλεια κίνησης: Μαρία Αντωνίου. Σκηνικά : Μαρία Δημητριάδη. Ηθοποιοί – εμψυχωτές – θεατροπαιδαγωγοί: Ολγα Μουργελά, Δήμητρα Νικολοπούλου, Μαρία Αντωνίου.
  • Για δεύτερη χρονιά συνεχίζεται η παιδική παράσταση «Σςςς! Η φυση ξυπνά» από την παιδική σκηνή ΟΝΕΙΡΟΔΡΑΜΑ στο θέατρο ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ. Μια σουρεαλιστική παιδική κωμωδία με καθαρά οικολογικό μήνυμα για μικρούς και όχι μόνο. Οι θεατές θα δουν τα στοιχεία της φύσης και το ζωικό βασίλειο να αναστατώνονται απ’ τον ερχομό του ανθρώπου. Τα παιδιά θα βοηθήσουν τη φύση να βρει τη γαλήνη της; Κείμενο: Γιώργος Μενδρινός. Σκηνοθεσία: Γιώργος Μενεδιάτης. Σκηνικά – κοστούμια: Κωνσταντίνος Γκουγκούνης. Μουσική: Στέλλα Μουδάτσου. Παίζουν: Πέννυ Καλαφατάκη, Γιώργος Μενεδιάτης, Χριστίνα Μουδάτσου, Βασίλης Παπαλαζάρου.
  • Ο «Τζιμ το τζιτζίκι» επιστρέφει για λίγες μόνο παραστάσεις, στο Θέατρο ΖΙΝΑ. Ο Δημιουργός του Ευγένιος Τριβιζάς και ο Παραγωγός και Μάνατζέρ του ο «Θίασος 81» περιμένουν τους μικρούς και μεγάλους τους φίλους κάθε Κυριακή έως τις 20 Ιανουαρίου. Μια μουσικοχορευτική διαδραστική παράσταση με μεγάλη συμμετοχή των παιδιών, πλημμυρισμένη από τη μουσική και τα τραγούδια του Γιάννη Ζουγανέλη. Σκηνοθεσία: Νανά Νικολάου. Παίζουν: Πελαγία Αγγελίδου, Δημήτρης Μόσχος, Αρετή Μοκαλή, Γιάννης Φιλίππου, κ.ά.
  • Ο πονηρός μάγος Λοπωδύτ ανακατεύει στο τσουκάλι του μια θαυματουργή «Φεγγαρόσουπα» στο Θέατρο «Αλκμήνη». Ομως τα ξόρκια του είναι μπαγιάτικα και τα μαγικά του δεν πιάνουν… Ο πιστός βοηθός του είναι πάντα δίπλα του και κάνει ένα σωρό γκάφες! Κάπως έτσι περνάει ο καιρός μέχρι τη στιγμή που δύο μικρά, παράξενα πλάσματα μπλέκονται στα πόδια του… Κούκλες – σκηνικά: ομάδα Κοκου-Μουκλό. Επιμέλεια σκηνοθεσίας: Χρήστος Αυτσίδης. Μουσική Σοφία: Ταμβακοπούλου.
  • «Το μυστικό της Γιν», η θεατρική μεταφορά του Κινέζικου (αλλά και Ελληνικού) μύθου από τον οποίο ο Μπέρτολτ Μπρεχτ εμπνεύστηκε το έργο του «Ο καλός άνθρωπος του Σε Τσουάν», σε θεατρική απόδοση – σκηνοθεσία Νίκου Δαφνή, παρουσιάζεται στο Θέατρο Κάτω από τη Γέφυρα. Σκηνικά: Κώστας Κουρμουλάκης. Κοστούμια: Δέσποινα Βολλίδη. Μουσική: Νίκος Τσέκος. Χορογραφία: Αρετή Μώκαλη. Παίζουν: Κ. Κλάδης, Κ. Τσεβά, Ο. Κιόσογλου, Μ. Βλάχου, Κ.Τζαφέρης και Ε. Δαφνή.
  • «Η ξεχασιάρα Μελίσσα» παρουσιάζεται στο θέατρο ELIART, από την ομάδα 2+2 και την πολιτιστική εταιρεία ΦΡΕΟΝ. Κείμενο – σκηνοθεσία: Αννα Γαρεφαλάκη. Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Γιώργος Ορφανουδάκης. Χορογραφία: Αγγελική Ματοπούλου. Σκηνικά – κοστούμια: 2+2, Πέτρος Τριανταφυλλόπουλος. Φωτισμοί: Μαρία Γοζαδίνου. Κιθάρα – πνευστά: Παύλος Γκούσιος. Παίζουν: Αννα Γαρεφαλάκη, Κωνσταντίνος Μαραβέλιας .
  • Ο Μολυβένιος Στρατιώτης του Χανς Κρίστιαν Αντερσεν, σε διασκευή, σκηνοθεσία από την Μαριάννα Τόλη παρουσιάζεται στο Θέατρο «Γκλόρια». Η κλασική αυτή ιστορία, πραγματεύεται τη δύναμη της αγάπης και της θυσίας. Οι χορογραφίες είναι του Αλέξανδρου Κουζίτσκιν, οι ενορχηστρώσεις του Αλέκου Μπαζάνη, η σκηνογραφία της Δέσποινας Βολίδη και τα κοστούμια της Ιωάννας Κουρμπέλα. Παίζουν: Σταύρος Βόλκος, Στέλιος Κέλερης, Νεφέλη Μαρκάκη, Γιώργος Νάσιος, Αντεια Ολυμπίου, Γιάννης Πλιάκης, Πέτρος Πολίτης, Γιάννης Φίλιας, Αννα Φιλιππάκη.
  • Η Θεατρομάθεια παρουσιάζει στον Πολυχώρο Αγκυρα, κάθε Σάββατο 12.30 μ.μ., την παράσταση συμμετοχικού θεάτρου για παιδιά: «Του ονείρου το φτερό στης αγάπης το χορό» του Τάκη Χρυσούλη. Μια παράσταση που ενθαρρύνει τα παιδιά να εκφράσουν τα θέλω και τα όνειρά τους και να αναπτύξουν πρωτοβουλίες. Σκηνοθεσία: Αλίκη Κατσαβού. Κοστούμια: Μιχάλης Σδούγκος. Ζωγραφική Σκηνικού: Ιουστίνη Χατζάκη. Στίχοι τραγουδιών: Τάκης Χρυσούλης. Μουσική: Βασίλης Κούλογλου. Παίζουν: Ρουμελιώτη, Μάρω Χασιώτη.

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

AΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ///ΠΟΙΗΤΕΣ ΣΤΗ ΣΚΙΑ









ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
http://bookstand.gr/2012/11/20/%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%83-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%83%CE%BA%CE%B9%CE%B1/

...Ωρα:Ποίηση!΄Ενα βιβλίο που μόλις κυκλοφόρησε και αφορά πιστεύω όλους τους ένθερμους υποστηρικτές και εραστές την Ποίησης.Οι καιροί είναι δύσκολοι και ίσως υπάρχουν καλοθελητές που ισχυρίζονται:<<Για ποίηση θα μιλάμε τώρα!!!>>.Και μοιραία μου έρχονται στο μυαλό οι ηχηροί στίχοι του Εγγονόπουλου  «Προπαντός στα χρόνια τα δικά μας, τα σακάτικα, είθισται να δολοφονούν τους ποιητές».Κι όμως η ποίηση είναι πάντα παρούσα και με αυθάδεια και τόλμη αντιμιλά σε όσους την περιφρονούν ή άδικα την απαξιώνουν.Κι οι ποιητές δεν σιωπούν,αντίθετα πεισμώνουν και προχωρούν.Ένας τίτλος λοιπόν:<<Ποιητές στη Σκιά>>.Δέκα ποιητές:΄Αρης Αλεξάνδρου,Νίκος Αλέξης Ασλάνογλου,Ελένη Βακαλό,Νικολας  Κάλας,Νίκος Καρούζος,Μιχάλης Κατσαρός,Τάσος Λειβαδίτης,Μίλτος Σαχτούρης,Γιάννης Σκαρίμπας,Μάτση Χατζηλαζάρου.Αυθεντικές φωνές,τολμηρές και μόνες,δεν είχαν προφανή θέση σε τελετές βράβευσης,αφιερώματα και επετείους.Μα χάραξαν δρόμους,διεύρυναν ορίζοντες,φλέρταραν με τον Λόγο και την Ομορφιά,έδωσαν με την πένα τους τη δική τoυς μάχη.Μπορεί να μην προβλήθηκαν ,για ποικίλους λόγους, όσο άλλοι ομότεχνοί τους,αλλά προσέφεραν άπειρα ανεκτίμητα πράγματα στην τέχνη της Ποίησης και στον Πολιτισμό.Η ιστορία έχει ως εξής:To εν λόγω βιβλίο προέκυψε από τον ομότιτλο πρώτο κύκλο αφιερωμάτων στους παραπάνω ποιητές,που έλαβε χώρα στο Αrt Bar <<Ποιήματα και Εγκλήματα>> των εκδ.Γαβριηλίδης.Αυτός ο κύκλος αφιερωμάτων ξεκίνησε πέρυσι τον Δεκέμβριο.Νέοι ομότεχνοι που εξέδωσαν το πρώτο τους βιβλίο μετά το 2000 επελέγησαν λόγω εκλεκτικής συγγένειας να μιλήσουν για τους Ποιητές στη Σκιά.Το ζητούμενο ήταν να καταθέσουν την προσωπική τους σχέση με τον τιμώμενο ποιητή.Πώς τον γνώρισαν,πώς ενδεχομένως επηρεάστηκαν από αυτόν στις γραφές τους,τί έμαθαν από την ποίησή του,τί πιστεύουν και τί αισθάνονται για το έργο του.Με το δικό τους προσωπικό,υποκειμενικό βλέμμα...!Οπότε...Με αλφαβητική σειρά μίλησαν οι ποιητές: Αντιόπη Αθανασιάδου, Δημήτρης Αθηνάκης, Ανδρέας Ανδρέου, Γιάννης Αντιόχου, Ορφέας Απέργης, Παναγιώτης Αρβανίτης, Αγγέλα Γαβρίλη, Βασιλική Γερόκωστα, Εσμεράλδα Γκέκα, Άννα Γρίβα, Βασίλης Ζηλάκος, Λένα Καλλέργη, Αντιγόνη Κατσαδήμα, Μαρία Κατσοπούλου, Χάρις Κοντού, Έλσα Κορνέτη, Αγγελική Κορρέ, Χρήστος Κούκης, Γιώργος Κουτούβελας, Γιώργος Λαμπράκος, Ανέστης Μελιδώνης, Ασημίνα Ξηρογιάννη, Αργύρης Παλούκας, Ευτυχία Παναγιώτου, Ιορδάνης Παπαδόπουλος, Νέστορας Πουλάκος, Θοδωρής Ρακόπουλος, Βασίλης Ρούβαλης, Λένα Σαμαρά, Ηλίας Σεφερλής και Χρήστος Τριαντάφυλλου. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).Τα  ενδιαφέροντα κείμενα που έγραψαν για τον ποιητή που ανέλαβαν να παρουσιάσουν περιέχονται στον τόμο.
Ο ποιητής και μεταφραστής Γιώργος Μπλάνας,που  είχε τη συνολική επιμέλεια του κύκλου, καθώς και την ευθύνη της

ανθολόγησης των ποιημάτων που διαβάστηκαν από σπουδαίους ηθοποιούς,αναφέρει χαρακτηριστικά στον πρόλογο του βιβλίου:

<<Στόχος των εισηγήσεων ήταν η απαλλαγή από τα στερεότυπα των κριτικών παραδειγμάτων του 20ου αιώνα.Σήμερα δεν ενδιαφέρει κανέναν ελεύθερο άνθρωπο η θέση κάθε ποιητή στην Ιστορία της λογοτεχίας,ούτε η ΄΄αποτίμηση΄΄ του έργου του.Για να αποτιμήσεις ένα έργο χρειάζεται ένα αξιολογικό σύστημα.Αλλά κανείς δεν χρειάζεται σήμερα ένα αξιολογικό σύστημα ,γιατί δεν υπάρχουν διαφανείς αρχές πάνω στις οποίες μπορεί να βασιστεί.Ετσι κι αλλιώς,κάθε ποιητής διατηρεί το αναφαίρετο δικαίωμα να πιστεύει αυτό που πιστεύει,με μόνο επιχείρημα την ποιότητα του έργου του.Και ίσως αυτό να είναι το πιο ακλόνητο δεδομένο.Κάθε ποιητής,θέλει δεν θέλει,είναι συνάδελφος των παλαιότερων και δεν πρέπει να φοβάται τη παράφορη δύναμη της φωνής του>>

Η ύλη των αφιερωμάτων για τους δέκα ποιητές  δημοσιεύεται σ' αυτόν τον τόμο.Το βιβλίο ξεκινά με μια ουσιαστική εισαγωγή από τον Γιώργο Μπλάνα.Επειτα ...ανθολογούνται ένας ένας οι ποιητές και  με αντιπροσωπευτικά τους ποιήματα.Το σχήμα είναι :είσοδος/κείμενα νέων ποιητών /ανθολόγηση /έξοδος.Ο δεύτερος κύκλος αφιερωμάτων που συνδιοργανώνουν οι εκδόσεις Γαβριηλίδης και η ΕΡΑ έχει ήδη ξεκινήσει...οπότε αναμένεται και άλλος τόμος!Οι νέοι συνδιαλέγονται με τους ποιητικό παρελθόν που είναι όμως πάντα παρόν,το καινούριο αναμειγνύεται με το παλιό αίμα,οι ζυμώσεις είναι δημιουργικές προκλητικές και συνάμα ελπιδοφόρες!

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

notationes/////ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2013/////ΜΑΡΙΟΣ ΜΑΡΚΙΔΗΣ///ΠΟΙΗΜΑΤΑ










  Ο καθένας με την ομπρέλα του.

  Ομως εγώ 
  δεν μπορώ 
  χωρίς
  τη βροχή σου.   




************ 



<<...μετράς μια μέρα το επί του συνόλου
και βλέπεις,τρομάζοντας,
πόση ζωή άφησες απ΄έξω...>>
                                       

Οιονεί ποίημα     
 

Λαθρεμπόριο, γιατρέ μου, ιδεών
λαθρεμπόριο αισθημάτων.
Έκλεισα τα εξήντα κι είμαι παρών:
έτοιμος προς εκποίησιν των τραυμάτων.

Ξόδεψα τη νοσταλγία των ουρανών
βγήκα με ψευδώνυμο στο κυνήγι.
Διαπρεπής στοχαστής, σώφρων,
πλην όμως η πελατεία μου λίγη.





********



ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ


Εμείς πουλάμε στην άλφα τιμή,άλλοι πουλάνε στη βήτα.
Δικαίωμά τους,δικαίωμά μας.
Βαραίνει οπωσδόποτε στην αγορά το όνομά μας
-ζήτημα σχετικό η νίκη και η ήττα.


Η ήττα μάλιστα σήμερα ¨τραβάει¨:
Τί ραγισμένοι δρόμοι,τί ασβεστωμένα συνθήματα,
Τα πιο καλά είναι τα γκρινιάρικα ποιήματα
κι ο Σεφέρης που δεν μου απαντάει.

Το ουσιώδες είναι ότι όλοι μας πουλάμε. 




 **********




NANOYΡΙΣΜΑ

Ἔλα ὕπνε πού παίρνεις τά παιδιά καί πάρε το
ἔλα γριά μέ τά φριχτά δόντια καί πάρε το
ἔλα Τζών Σίλβερ
ἔλα ἄσπλαχνε Ἰαβέρη
ἔλα Φοῦ Μανσοῦ, Ἐμπενέζερ Σκρούτζ, σερίφη τοῦ Νόττιγκχαμ
λυσσασμένοι λύκοι, στρίγκλες, τέρατα
ἐλάτε γαμῶτο καί πάρτε το
καί μήν τό ἀφήσετε μέχρι τό πρωί. 





************** 

 


Ιδιωτικό μνημόσυνο

 Ο καλύτερός μου φίλος έφυγε 

χωρίς προειδοποίηση

 είχα βέβαια κι εγώ τις δουλειές μου, τα συμφέροντά μου να φροντίσω,

εν ενί λόγω τις σκοτούρες μου.
Μάθαινα πως είχε κι αυτός τις δικές του.
Κάνεις έτσι τα δάχτυλά σου
μετράς μια μέρα το επί του συνόλου και βλέπεις τρομάζοντας
πόση ζωή
άφησες απέξω.

Φυσικά, δεν είπε ποτέ (τόσα χρόνια φιλίας!) μια καλή κουβέντα
για τα ποιήματά μου.
Φυσικά, έπαιζε καλύτερη μπάλα.
Τον βλέπω να διαλέγει με αντικειμενικά κριτήρια την ενδεκάδα του
κι εμένα να με βιδώνει στην κερκίδα.

Τέτοιο κωλόπαιδο μού έτυχε να έχω φίλο παιδιόθεν.
Ούτε ένα σήμα, ούτε ένας υπαινιγμός ότι φεύγοντας με σκέφτηκε
ότι του άρεσαν κάποιες ντρίπλες μου
ότι συμβούλευε -έστω κι αργά- να με συμπεριλάβουν στην ομάδα.
Καθ' όσον με αφορά δεν άφησε πίσω του διαθήκη.
Αν όχι για τη θέση τού εξτρέμ, ούτε για τη θέση τού μπακ διατύπωσε γνώμη.
Δεν είχα σταθερότητα, δεν με εμπιστευόταν στο γήπεδο.

Τέτοιο κωλόπαιδο μού έτυχε να έχω φίλο
Άντε να πνιγείς εκεί που πας, όπου κι αν πας, δεν σε χρειάζομαι
δεν έχω κατ' ελάχιστον την ανάγκη σου
μπορώ να τα βγάλω πέρα και μόνος μου με τον διαιτητή
βλέπω ολοκάθαρα το γκολπόστ.

Κι όμως, για κάποια αδιευκρίνιστη στα ποιήματά μου αιτία,
για κάποιο μυστηριώδη λόγο που σε έκανε μέχρι τούδε αειθαλή
παρά την επαίσχυντη αναχώρησή σου
συμβαίνει
να μου λείπεις.



 


********** 










Επίγονοι 

 


Οι ομοιοκαταληξίες δυναστεύουν τα αδύνατα πνεύματα
Ντεκαντάνς, γράφω το όνομά σου ανορθόγραφα.
Τι άτεχνα τα μεταθανάτια σονέτα!....
Ο Μαβίλης θα μας κρεμάσει ανάποδα.
Συνελόντι ειπείν
είμαστε οι βραδυφλεγείς επίγονοι του σπλην.



********


 


Ο ΣΎΝΤΡΟΦΟΣ Μ.Π .




Από τον ύπνο του έδυσε τ’ αστέρι,
και τ’ όνειρό του έχει αμετάκλητα κριθεί.
Α! Δεν έχει πια τίποτα να φοβηθεί
κανείς σ’ αυτά τα μέρη.
Κατά βάθος ασφαλώς το ξέρει:
Το κόμμα κρέμεται από μια κλωστή.
Η ψήφος του όμως έμεινε πιστή
κι αυτή η ψήφος θα το φέρει
αύριο και πάλι τιμημένο στη Βουλή.
Η πάλη για το μέλλον, φίλε, είναι επιστήμη
κι αν είναι εμπόδιο η μνήμη, κάνουμε και δίχως μνήμη.
Βάλε το λοιπόν μακρύ μανίκι, κρύψε την ουλή
και πάψε το τροπάρι με την εξορία.
Απόψε πρόταση μομφής: Προβλέπεται ολονυχτία. . .



********


   Aγανάκτησις Καίσαρος Εμμανουήλ





Κυρία τηλεόρασις θα σταματήσεις 
να μας κόβεις τη χολή με τας ειδήσεις;



********





Μου φαίνεται πως δεν με χωνεύω-



 


******** 


 
Εποχή των βροχών

σεβάσου  μωρή αν έχεις τσίπα
την μετεωρολογική εκδοχή περί των εποχών.



*********



 


ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ



 


Το γεγονός ότι το Πάσχα 

με κάνει
να αισθάνομαι  καλύτερος
δεν αποδεικνύει 
την ύπαρξη 
του Θεού.




********



                              

Πες  μου τώρα κάτι,ρε γαμώτο
άνοιξε το στόμα σου
μίλησε,μίλα μου:
Πες ό,τι θέλεις τώρα.
Ό,τι και να μου πεις
εγώ θα το πιστέψω.











********


 


Λυπάμαι που δεν έγραψα ποτέ

τα ωραία ποιήματα
που είμαι βέβαιος
ότι θα μπορούσα να γράψω.




*******



                               Πώς να τολμήσω λοιπόν να σου υπενθυμήσω

                               τις Κυριακές που περάσαμε μαζί
                               εφόσον επακολούθησαν Δευτέρες;