Translate

Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2016

Αναλόγιο Φεστιβάλ 2016 /// ΟΝΕΙΡΑ ΜΕ ΤΗ ΜΑΜΑ /// της Σόνιας Ζαχαράτου






Κείμενα: Σόνια Ζαχαράτου
Σκηνοθεσία: Ένκε Φεζολλάρι
Σκηνογραφική επιμέλεια: Χριστίνα Κωστέα
Διαβάζουν οι ηθοποιοί : Παναγιώτα Βλαντή και Τζένυ Θεωνά. 


Φεστιβάλ «Αναλόγιο 2016», Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν, (σκηνή Φρυνίχου), τηλ. 210 3222464.

Δευτέρα 3 Oκτώβρη, ώρα 8 μμ., εισιτήριο 5 ευρώ.



«Η μάνα σου» διανύει απόσταση άχρονη και συμπαντική. Είναι το δέος μπροστά στη δημιουργία. Είναι η μάνα που από γενιά σε γενιά αφήνει τα σημάδια της. Ανεξίτηλα, ακόμη κι όταν η κόρη γίνει μάνα και φέρει την άλλη κόρη που, με τη σειρά της γίνεται μάνα. «Η μάνα σου» είναι η κραυγή που διασχίζει το χάος. Ο πόνος του αποχωρισμού από τη μήτρα, ο πόνος του αποχωρισμού από τον θάνατο. Ο άφαντος και ανέκφραστος πόνος. Ο οδυνηρός αποχωρισμός που διαλευκαίνεται και μέσα από τη σχέση με το άλλο φύλο. Το άλλο φύλο που μπορεί να οδηγήσει στην αυτογνωσία, στον παράδεισο ή στην κόλαση. 


Το έργο «Όνειρα με τη μαμά» διανύει μία απόσταση άχρονη και συμπαντική. Γιατί η σχέση της μάνας με την κόρη είναι ένα θέμα που αφορά όλες τις γυναίκες σε όλα τα πλάτη και μήκη της Γης και συμβαίνει πάντα από απαρχής κόσμου. Τα «Όνειρα με τη μαμά» είναι μία σειρά ποιημάτων και κειμένων που αναφέρονται σε αυτή τη μοναδική σχέση. Η καταγραφή γίνεται από τη μεριά της κόρης, η οποία ανασύρει μνήμες από τα παιδικά της χρόνια, μνήμες που την ακολουθούν σε όλη τη ζωή της. Είναι η καταγραφή του ψυχικού κόσμου της, ένα μοτίβο που επαναλαμβάνεται σε αυτή τη μοναδική σχέση ανάμεσα σε αμέτρητες γυναίκες. Η αξεδιάλυτη και άσβεστη αγάπη για την άλλη γυναίκα που την έφερε στον κόσμο, αγάπη που ακολουθείται από το δέος μπροστά στη δημιουργία, αλλά και από χαρές, πίκρες και ενοχές που ο χρόνος σωρεύει. Ο ομφάλιος λώρος δεν λύεται εύκολα. Ίσως και να μη λύεται ποτέ. Η μάνα που δεν ζει πια, βρίσκεται μέσα στα όνειρα που ανασύρονται από το υποσυνείδητο και συνταράσσουν. Είναι η μάνα που από γενιά σε γενιά αφήνει τα σημάδια της. Ανεξίτηλα, ακόμη κι όταν η κόρη γίνει μάνα και φέρει την άλλη κόρη που, με τη σειρά της γίνεται μάνα. 




                                                                 

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2016

Χάρης Βλαβιανός //// "Το κρυφό ημερολόγιο του Χίτλερ" Παρουσίαση

          






Οι ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ και το ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟΝ
 
σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου του Χάρη Βλαβιανού 

ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ.
 
την ΠΕΜΠΤΗ 6 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ , στις 8.00 μ.μ.

Με τον συγγραφέα συνομιλεί ο φιλόλογος και βιβλιοκριτικός Αριστοτέλης Σαϊνης.


Βιβλιοπωλείο ΕΠΙΚΕΝΤΡΟΝ
Αγίων Αναργύρων 5, Άγιοι Ανάργυροι
Τηλ. 210-2619718
     
   
            

Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2016

UNESCO: Η Αθήνα Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου για το 2018







Η Αθήνα ανακηρύχθηκε από την UNESCO Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου για το 2018 (Athens World Book Capital 2018). Στην πρόταση που υπέβαλε ο Δήμος Αθηναίων, η Εθνική Βιβλιοθήκη υπήρξε ένας από τους συνεργάτες που συμμετείχαν ενεργά.
Ο θεσμός της Παγκόσμιας Πρωτεύουσας Βιβλίου ξεκίνησε το 2001 και η Αθήνα είναι η 18η πόλη που κατακτά τον τίτλο. Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων, που θα διαρκέσει έναν ολόκληρο χρόνο, θα ξεκινήσει στις 23 Απριλίου 2018, την ημέρα που γιορτάζεται διεθνώς το βιβλίο, και θα ολοκληρωθεί στις 22 Απριλίου 2019.
Οι δράσεις του Δήμου Αθηναίων, στόχο έχουν όλοι οι κάτοικοι της πόλης, ιδιαιτέρως τα παιδιά και οι μετανάστες, να έλθουν σε στενότερη επαφή με το βιβλίο. Οι δράσεις αυτές θα περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων φεστιβάλ, συνέδρια, εικαστικούς διαγωνισμούς, εκπαιδευτικά προγράμματα κλπ.
Η Εθνική Βιβλιοθήκη, στο πλαίσιο αυτό, θα οργανώσει, παράλληλα με τις δράσεις του Δήμου Αθηναίων, εκδηλώσεις υψηλών προδιαγραφών οι οποίες θα  πραγματοποιηθούν τόσο στο Βαλλιάνειο κτίριο, όσο και στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Σκοπός των εκδηλώσεων είναι να  ενισχυθεί η σχέση των κατοίκων της πόλης με το βιβλίο.


ΠΗΓΗ : http://www.nlg.gr/el/node/486
”Αθήνα, Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου για το 2018” Σκοπός είναι να καταστήσει τα βιβλία προσβάσιμα σε ολόκληρο τον πληθυσμό της πόλης separator Something to be #proud of! Ο Δήμος Αθηναίων είναι πανέτοιμος να ανταποκριθεί στη ευθύνη και να αξιοποιήσει όλους τους πολιτιστικούς φορείς Γιορτή για την Ανάγνωση, Γιορτή για τους Αναγνώστες separator Ο Δήμαρχος Αθηναίων κ. Γιώργος Καμίνης, η Πρόεδρος της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την UNESCO κ. Αικατερίνη Τζιτζικώστα, και η αντιδήμαρχος Πρόεδρος του οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας κ Άβα Χαλκιαδάκη, ( η οποία ήταν η ψυχή για την υποψηφιότητα της Αθήνας) μίλησαν στους φορείς του βιβλίου και σε ανθρώπους του πνεύματος και του πολιτισμού για την μεγάλη επιτυχία του Δήμου Αθηναίων στην κορυφαία διάκριση της πόλης της Αθήνας από την UNESCO ως «Αθήνα – Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου 2018». Μια διάκριση που θα βάλει την πρωτεύουσα της Αθήνας στο επίκεντρο του διεθνούς πολιτισμού για ένα χρόνο. Για 12 μήνες, έως τον Απρίλιο 2019, θα διοργανωθούν πολιτιστικές οργανώσεις διεθνούς κύρους και ακτινοβολίας. Ο σημαντικός θεσμός ξεκίνησε το 2001 μετά από πρόταση της Ισπανικής κυβέρνησης και της διεθνούς ομοσπονδίας εκπροσώπησης της Βιβλίου και όπου καθιερώθηκε η Παγκόσμια Πρωτεύουσα του Βιβλίου. Ο επόμενος στόχος είναι να αναδειχτεί η πόλη της Αθήνας σε κέντρο σύγχρονου πολιτισμού. Μία από τις προτεραιότητες της δημοτικής αρχής είναι η ανάπτυξη των βιβλιοθηκών, να γίνει η Αθήνα μια φιλική πόλη προς το βιβλίο, να συμβάλλει στην ανοδική τροχιά της τουριστικής ανάπτυξης με δράσεις που εδραιώνουν την πόλη μας ως κέντρο πολιτισμού. Ο θεσμός προάγει την φιλαναγνωσία και θα το αποδείξει με το άνοιγμα δυο νέων βιβλιοθηκών (βρεφική βιβλιοθήκη) και παιδική βιβλιοθήκη, γενικότερα ο στόχος της διοργάνωσης είναι να είναι μια μεγάλη γιορτή για το βιβλίο που θα απευθύνεται σε όλους. Μια συντονισμένη και καλά οργανωμένη διαδικασία, για την παροχή των πολιτισμικών αγαθών, σε συνεργασία με πανεπιστήμια, φορείς και επιχειρήσεις, παρέχοντας πληροφορίες για γνώση και ανάδειξη του πολιτισμικού χαρακτήρα της πόλης. Θα σχεδιαστούν διαδρομές, θα γίνουν ξεναγήσεις, με κύριο μέλημα το ”ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΠΑΝΤΟΥ”. Καφενεία, μπαρς, θα προσφέρουν μια έκπτωση σε όποιον αγόρασε πρόσφατα ένα βιβλίο, δηλώνοντας την αγάπη για την ανάγνωση, θα προταθούν στα εστιατόρια να έχουν συνταγές από λογοτεχνικά βιβλία, ορισμένα βιβλιοπωλεία θα λειτουργήσουν και ως εφημερεύοντα φαρμακεία (βιβλιοπωλεία θα μένουν ανοιχτά), θα σχεδιαστούν εκδηλώσεις με εκπαιδευμένους εθελοντές αναγνώστες (πρεσβευτές ανάγνωσης), θα διοργανωθούν workshops με επαγγελματίες σεμινάρια εικονογράφησης, εκδηλώσεις για παιδιά και ειδικές καμπάνιες για τους ξένους επισκέπτες ώστε να γνωρίσουν καλύτερα τη πόλη μας. Θα τρέξουν διαγωνισμοί: η τέχνη της γραφής και η τέχνη της ανάγνωσης, θέματα ποικίλα όπως δημιουργία χρηστικών αντικειμένων για καλλιτέχνες, ένας σημαντικός διαγωνισμός θα είναι για τα παιδάκια με προβλήματα όρασης και φυσικά η πόλη της Αθήνας θα φιλοξενήσει Διεθνή Συνέδρια. Τον Απρίλιο του 2019 θα διοργανωθεί ένα εικοσαήμερο εκδηλώσεων: Reading Everywhere, Readers Welcome ! και Night Owls Reading, και έκθεση με έργα παιδιών που θα πάρουν μέρος στο πρόγραμμα Reading is fan! Επίσης ο φάκελος συντάχθηκε με διάφορες δράσεις και για την ενσωμάτωση των προσφύγων, αυτούς τους ανθρώπους που η ανάγκη έφερε στη χώρα μας και την επαφή τους με τη γλώσσα μας. Είμαστε περήφανοι για την κορυφαία διάκριση της πόλης της Αθήνας και έτοιμοι να προσφέρουμε στο παγκόσμιο θεσμό, και να αναδείξουμε την Αθήνα σε μια πολυπολιτισμική πόλη που αγαπάει το βιβλίο.

Read more at: http://www.literature.gr/
LITERATURE.GR ABOUT US COLUMNS REVIEWS ENJOY Literature.gr FRESH ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ Η Αθήνα Παγκόσμια Πρωτεύουσα του Βιβλίου 2018 ! By Literature | September 27, 2016 0 Comments dimos_athinaion ”Αθήνα, Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου για το 2018” Σκοπός είναι να καταστήσει τα βιβλία προσβάσιμα σε ολόκληρο τον πληθυσμό της πόλης separator Something to be #proud of! Ο Δήμος Αθηναίων είναι πανέτοιμος να ανταποκριθεί στη ευθύνη και να αξιοποιήσει όλους τους πολιτιστικούς φορείς Γιορτή για την Ανάγνωση, Γιορτή για τους Αναγνώστες separator Ο Δήμαρχος Αθηναίων κ. Γιώργος Καμίνης, η Πρόεδρος της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την UNESCO κ. Αικατερίνη Τζιτζικώστα, και η αντιδήμαρχος Πρόεδρος του οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας κ Άβα Χαλκιαδάκη, ( η οποία ήταν η ψυχή για την υποψηφιότητα της Αθήνας) μίλησαν στους φορείς του βιβλίου και σε ανθρώπους του πνεύματος και του πολιτισμού για την μεγάλη επιτυχία του Δήμου Αθηναίων στην κορυφαία διάκριση της πόλης της Αθήνας από την UNESCO ως «Αθήνα – Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου 2018». Μια διάκριση που θα βάλει την πρωτεύουσα της Αθήνας στο επίκεντρο του διεθνούς πολιτισμού για ένα χρόνο. Για 12 μήνες, έως τον Απρίλιο 2019, θα διοργανωθούν πολιτιστικές οργανώσεις διεθνούς κύρους και ακτινοβολίας. Ο σημαντικός θεσμός ξεκίνησε το 2001 μετά από πρόταση της Ισπανικής κυβέρνησης και της διεθνούς ομοσπονδίας εκπροσώπησης της Βιβλίου και όπου καθιερώθηκε η Παγκόσμια Πρωτεύουσα του Βιβλίου. Ο επόμενος στόχος είναι να αναδειχτεί η πόλη της Αθήνας σε κέντρο σύγχρονου πολιτισμού. Μία από τις προτεραιότητες της δημοτικής αρχής είναι η ανάπτυξη των βιβλιοθηκών, να γίνει η Αθήνα μια φιλική πόλη προς το βιβλίο, να συμβάλλει στην ανοδική τροχιά της τουριστικής ανάπτυξης με δράσεις που εδραιώνουν την πόλη μας ως κέντρο πολιτισμού. Ο θεσμός προάγει την φιλαναγνωσία και θα το αποδείξει με το άνοιγμα δυο νέων βιβλιοθηκών (βρεφική βιβλιοθήκη) και παιδική βιβλιοθήκη, γενικότερα ο στόχος της διοργάνωσης είναι να είναι μια μεγάλη γιορτή για το βιβλίο που θα απευθύνεται σε όλους. Μια συντονισμένη και καλά οργανωμένη διαδικασία, για την παροχή των πολιτισμικών αγαθών, σε συνεργασία με πανεπιστήμια, φορείς και επιχειρήσεις, παρέχοντας πληροφορίες για γνώση και ανάδειξη του πολιτισμικού χαρακτήρα της πόλης. Θα σχεδιαστούν διαδρομές, θα γίνουν ξεναγήσεις, με κύριο μέλημα το ”ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΠΑΝΤΟΥ”. Καφενεία, μπαρς, θα προσφέρουν μια έκπτωση σε όποιον αγόρασε πρόσφατα ένα βιβλίο, δηλώνοντας την αγάπη για την ανάγνωση, θα προταθούν στα εστιατόρια να έχουν συνταγές από λογοτεχνικά βιβλία, ορισμένα βιβλιοπωλεία θα λειτουργήσουν και ως εφημερεύοντα φαρμακεία (βιβλιοπωλεία θα μένουν ανοιχτά), θα σχεδιαστούν εκδηλώσεις με εκπαιδευμένους εθελοντές αναγνώστες (πρεσβευτές ανάγνωσης), θα διοργανωθούν workshops με επαγγελματίες σεμινάρια εικονογράφησης, εκδηλώσεις για παιδιά και ειδικές καμπάνιες για τους ξένους επισκέπτες ώστε να γνωρίσουν καλύτερα τη πόλη μας. Θα τρέξουν διαγωνισμοί: η τέχνη της γραφής και η τέχνη της ανάγνωσης, θέματα ποικίλα όπως δημιουργία χρηστικών αντικειμένων για καλλιτέχνες, ένας σημαντικός διαγωνισμός θα είναι για τα παιδάκια με προβλήματα όρασης και φυσικά η πόλη της Αθήνας θα φιλοξενήσει Διεθνή Συνέδρια. Τον Απρίλιο του 2019 θα διοργανωθεί ένα εικοσαήμερο εκδηλώσεων: Reading Everywhere, Readers Welcome ! και Night Owls Reading, και έκθεση με έργα παιδιών που θα πάρουν μέρος στο πρόγραμμα Reading is fan! Επίσης ο φάκελος συντάχθηκε με διάφορες δράσεις και για την ενσωμάτωση των προσφύγων, αυτούς τους ανθρώπους που η ανάγκη έφερε στη χώρα μας και την επαφή τους με τη γλώσσα μας. Είμαστε περήφανοι για την κορυφαία διάκριση της πόλης της Αθήνας και έτοιμοι να προσφέρουμε στο παγκόσμιο θεσμό, και να αναδείξουμε την Αθήνα σε μια πολυπολιτισμική πόλη που αγαπάει το βιβλίο

Read more at: http://www.literature.gr/

”Αθήνα, Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου για το 2018” Σκοπός είναι να καταστήσει τα βιβλία προσβάσιμα σε ολόκληρο τον πληθυσμό της πόλης separator Something to be #proud of! Ο Δήμος Αθηναίων είναι πανέτοιμος να ανταποκριθεί στη ευθύνη και να αξιοποιήσει όλους τους πολιτιστικούς φορείς Γιορτή για την Ανάγνωση, Γιορτή για τους Αναγνώστες separator Ο Δήμαρχος Αθηναίων κ. Γιώργος Καμίνης, η Πρόεδρος της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την UNESCO κ. Αικατερίνη Τζιτζικώστα, και η αντιδήμαρχος Πρόεδρος του οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας κ Άβα Χαλκιαδάκη, ( η οποία ήταν η ψυχή για την υποψηφιότητα της Αθήνας) μίλησαν στους φορείς του βιβλίου και σε ανθρώπους του πνεύματος και του πολιτισμού για την μεγάλη επιτυχία του Δήμου Αθηναίων στην κορυφαία διάκριση της πόλης της Αθήνας από την UNESCO ως «Αθήνα – Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου 2018». Μια διάκριση που θα βάλει την πρωτεύουσα της Αθήνας στο επίκεντρο του διεθνούς πολιτισμού για ένα χρόνο. Για 12 μήνες, έως τον Απρίλιο 2019, θα διοργανωθούν πολιτιστικές οργανώσεις διεθνούς κύρους και ακτινοβολίας. Ο σημαντικός θεσμός ξεκίνησε το 2001 μετά από πρόταση της Ισπανικής κυβέρνησης και της διεθνούς ομοσπονδίας εκπροσώπησης της Βιβλίου και όπου καθιερώθηκε η Παγκόσμια Πρωτεύουσα του Βιβλίου. Ο επόμενος στόχος είναι να αναδειχτεί η πόλη της Αθήνας σε κέντρο σύγχρονου πολιτισμού. Μία από τις προτεραιότητες της δημοτικής αρχής είναι η ανάπτυξη των βιβλιοθηκών, να γίνει η Αθήνα μια φιλική πόλη προς το βιβλίο, να συμβάλλει στην ανοδική τροχιά της τουριστικής ανάπτυξης με δράσεις που εδραιώνουν την πόλη μας ως κέντρο πολιτισμού. Ο θεσμός προάγει την φιλαναγνωσία και θα το αποδείξει με το άνοιγμα δυο νέων βιβλιοθηκών (βρεφική βιβλιοθήκη) και παιδική βιβλιοθήκη, γενικότερα ο στόχος της διοργάνωσης είναι να είναι μια μεγάλη γιορτή για το βιβλίο που θα απευθύνεται σε όλους. Μια συντονισμένη και καλά οργανωμένη διαδικασία, για την παροχή των πολιτισμικών αγαθών, σε συνεργασία με πανεπιστήμια, φορείς και επιχειρήσεις, παρέχοντας πληροφορίες για γνώση και ανάδειξη του πολιτισμικού χαρακτήρα της πόλης. Θα σχεδιαστούν διαδρομές, θα γίνουν ξεναγήσεις, με κύριο μέλημα το ”ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΠΑΝΤΟΥ”. Καφενεία, μπαρς, θα προσφέρουν μια έκπτωση σε όποιον αγόρασε πρόσφατα ένα βιβλίο, δηλώνοντας την αγάπη για την ανάγνωση, θα προταθούν στα εστιατόρια να έχουν συνταγές από λογοτεχνικά βιβλία, ορισμένα βιβλιοπωλεία θα λειτουργήσουν και ως εφημερεύοντα φαρμακεία (βιβλιοπωλεία θα μένουν ανοιχτά), θα σχεδιαστούν εκδηλώσεις με εκπαιδευμένους εθελοντές αναγνώστες (πρεσβευτές ανάγνωσης), θα διοργανωθούν workshops με επαγγελματίες σεμινάρια εικονογράφησης, εκδηλώσεις για παιδιά και ειδικές καμπάνιες για τους ξένους επισκέπτες ώστε να γνωρίσουν καλύτερα τη πόλη μας. Θα τρέξουν διαγωνισμοί: η τέχνη της γραφής και η τέχνη της ανάγνωσης, θέματα ποικίλα όπως δημιουργία χρηστικών αντικειμένων για καλλιτέχνες, ένας σημαντικός διαγωνισμός θα είναι για τα παιδάκια με προβλήματα όρασης και φυσικά η πόλη της Αθήνας θα φιλοξενήσει Διεθνή Συνέδρια. Τον Απρίλιο του 2019 θα διοργανωθεί ένα εικοσαήμερο εκδηλώσεων: Reading Everywhere, Readers Welcome ! και Night Owls Reading, και έκθεση με έργα παιδιών που θα πάρουν μέρος στο πρόγραμμα Reading is fan! Επίσης ο φάκελος συντάχθηκε με διάφορες δράσεις και για την ενσωμάτωση των προσφύγων, αυτούς τους ανθρώπους που η ανάγκη έφερε στη χώρα μας και την επαφή τους με τη γλώσσα μας. Είμαστε περήφανοι για την κορυφαία διάκριση της πόλης της Αθήνας και έτοιμοι να προσφέρουμε στο παγκόσμιο θεσμό, και να αναδείξουμε την Αθήνα σε μια πολυπολιτισμική πόλη που αγαπάει το βιβλίο.

Read more at: http://www.literature.gr/ 


 

ΝΑΤΑΣΑ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ //// ΜΙΚΡΟ ΔΙΗΓΗΜΑ







Πεταλούδα


Κάποιες φορές βάραινε στό βλέμμα, τήν ἀνάσα της μιά λύπη ὅμοια μ’ ἐκείνη πού στό τέλος τοῦ καλοκαιριοῦ ἀναδίδουν οἱ ἔρημοι παράλιοι τόποι, καθώς τό φῶς τῆς μέρας ἐλαττώνεται κι ἡ θάλασσα ἐπιμένει νά παρενοχλεῖ τά βότσαλα μέ Ἰουλιάτικο πεῖσμα, τά ὁποῖα ἐγκαταλελειμμένα ἀπό τούς παραθεριστές κωφεύουν, δέν ἀνταποκρίνονται, καί τό τραγούδι της μοιάζει τότε μέ παραμιλητό, παράπονο ἀμετάκλητο.
Κάποιες ἄλλες ὁ ἐνθουσιασμός της περίσσευε μέ τόν ἴδιο τρόπο που ἔχουν οἱ ἀπροσδόκητες λιακάδες στή βαρυχειμωνιά, οἱ ἰδιαίτερες καί σπάνιες ὀσμές, ὅπως ἐπί παραδείγματι τοῦ βετιβέρ Μαγαδασκάρης, τῆς ρητίνης ἔλεμι, ἡ θέρμη της ξεχείλιζε παρόμοια μέ τῶν τροπικῶν δασῶν, ἐπιτρέποντας μιά ὀργιώδη ἀνθρώπινη βλάστηση ν’ ἀναπτύσσεται, ν’ ἀνθοφορεῖ γύρω της.
Ἀλλ’ αὐτός δέν ἤξερε σέ ποιά ἀπό τίς δυό καταστάσεις νά πιαστεῖ, ποῦ καί πῶς νά σταθεῖ ἀνάμεσα, μ’ ἕναν τρόπο νά ἰσορροπήσει. Ποῦ ὑπῆρχε ἐπιτέλους τό χρυσό ἀνάμεσα μεταξύ αὐτοῦ κι ἐκείνης; Εἰδικά ὅταν ἡ ἴδια πίστευε πώς δέν ἦταν τίποτε περισσότερο ἀπό μιά καφετί, ἄκρως συνηθισμένη, σχεδόν ἀδιάφορη, ἴσως ὁρισμένως κι ἐνοχλητική πεταλούδα ἀπό κεῖνες πού βλέπουν μονάχα ἔξω τους τό φῶς, κι ὅλο ὅλο ἔψαχνε ἕναν ἀναμμένο γλόμπο νά πέσει πάνω του νά καεῖ.
Ἔτσι, ἀνάμεσα σ’ ἐκείνην κι αὐτόν τό μόνο ἀνάμεσα πού ἦταν δυνατόν νά ὑπάρξει, νά συμβεῖ, ἦταν ὅ,τι τούς χώριζε κι ἐπ’ οὐδενί ὅ,τι μποροῦσε νά τούς ἑνώσει.



*Η φωτό είναι παρμένη από εδώ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ // Άνγκρια // Φεστιβάλ Αναλόγιο 2016 – Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν






Άνγκρια
της Μαρίας Γιαγιάννου


ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΝΑΛΟΓΙΟ 2016
ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΡΟΛΟΥ ΚΟΥΝ 


Τρίτη 4 Οκτωβρίου 6:30 μ.μ. 



Το θεατρικό έργο "Άνγκρια: η τρίτη ευκαιρία" της Μαρίας Γιαγιάννου (εκδόσεις Μελάνι 2016), σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Αρβανιτάκη, με πρωταγωνιστές τους απόφοιτους της Δραματικής Σχολής του Ωδείου Αθηνών, παρουσιάζεται για μία βραδιά, την Τρίτη 4 Οκτωβρίου, στις 6.30 μ.μ., στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αναλογίου 2016, στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν (Φρυνίχου 14, Πλάκα). 


ΑΝΓΚΡΙΑ 

Κείμενο: Μαρία Γιαγιάννου
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Δαμασιώτη 

Παίζουν: 
 
Μαίρη Μηνά
Γωγώ Παπαϊωάννου
Μαρία Πετεβή
Γιώργος Δικαίος
Γρηγορία Μεθενίτη
Κωνσταντίνος Γιουρνάς
Παναγιώτης Γαβρέλας
Ιωάννης Κοτίδης 

Για το έργο: 


Τα αδέλφια Βροντή μεταβαίνουν από μια πολλά υποσχόμενη παιδική ηλικία στην ενήλικη ακύρωση των προσδοκιών τους. Μια οικογενειακή δραμεντί που ξεκινά από την ιδέα ότι ο Άντον Τσέχοφ θα μπορούσε να έχει εμπνευστεί τις "Τρεις Αδελφές" από τη ζωή των Σάρλοτ, Έμιλι και Αν Μπροντέ (κορυφαίας λογοτεχνικής τριάδας του 19ου αι). Στην πλοκή του έργου η παραπάνω σύμπτωση ενσωματώνεται σε μια νέα θεατρική τοπιογραφία. Ο τίτλος αναφέρεται στο φανταστικό βασίλειο που επινόησαν τα μικρά αδέλφια Μπροντέ. Η Άνγκρια είναι ο τόπος της προσδοκίας, μια παιδική «Μόσχα». Τα όνειρα όμως βουλιάζουν στον βαλτότοπο της καθημερινότητας. Μόνο από εκεί μπορούν και πάλι να αναδυθούν. 


Περισσότερα για την «Άνγκρια» εδώ: https://www.facebook.com/events/1751554735069284/ 


Τηλ. κρατήσεων: 210.3222464 (απογευματινές ώρες)

Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2016

ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ή ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ;


Την Κυριακή, στις 20:30, στη Βιβλιοθήκη Βολανάκη, στα Εξάρχεια, ανοικτή συζήτηση: "ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ή ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ;"

Συμμετέχουν: 


Βασίλης Χατζηιακώβου
, Εκδόσεις Παρουσία


Βασίλης Λαλιώτης, Εκδότης Ενδυμίων, ποιητής - μεταφραστής


Σπύρος Παπαϊωάννου
, Εκδόσεις και Βιβλιοπωλείο "Ο Μωβ Σκίουρος"


Βάσος Γεώργας, Περιοδικό και εκδόσεις Bibliotheque
και 


Σπύρος Αραβανής
Εκδότης Ποιείν,ποιητής

notationes /// ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2016



ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ ΤΕΥΧΟΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ  :

ΠΟΙΗΣΗ :


 ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΡΟΥΜΠΑΣ

 ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΚΗΝΙΩΤΗΣ

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΞΕΝΟΣ

XΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ

ΑΝΤΖΕΛΑ ΓΕΩΡΓΟΤΑ

ΤΙΤΣΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

 ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΛΑΛΟΥ

ΒΙΚΥ ΔΕΡΜΑΝΗ



ΚΑΡΟΛ ΑΝΝ ΝΤΑΦΥ ( Mεταφράζει η Ασημίνα Ξηρογιάννη

 ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

 ΣΤΗΛΗ : THE ARTMANIACS /// Ο ΣΠΥΡΟΣ ΑΡΑΒΑΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΕΙΝ

ΔΙΗΓΗΜΑ

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΟΥΤΟΥΒΕΛΑ /// ΔΙΑΤΑΡΑΓΜΕΝΟ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΗ

 lΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΠΡΟΣ ΝΕΟΥΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ( Άντον Τσέχοφ «Η τέχνη της γραφής )


ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΣΤΟ VARELAKI

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2016

notationes//// ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2016 /// ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΠΡΟΣ ΝΕΟΥΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ




Άντον Τσέχοφ «Η τέχνη της γραφής – Συμβουλές σε ένα νέο συγγραφέα», επιμέλεια: Πιέρο Μπρουνέλλο, μετάφραση: Βασίλης Ντινόπουλος, εκδ. Πατάκη, σελ. 220
                                                                                
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη //
 
αναδημοσίευση από fractalart
 *******
    Ο  Άντον Τσέχωφ αναφέρεται στην τέχνη της γραφής με αμεσότητα και με ύφος διδακτικό. Οι νέοι συγγραφείς θα βρουν πολλά χρήσιμα πράγματα μέσα σε αυτό το βιβλίο. Δεν έχουν παρά να διαβάσουν πολλές φορές τις »συμβουλές», τα σχόλια και τους αφορισμούς του μεγάλου συγγραφέα, να στοχαστούν με σοβαρότητα πάνω σε αυτές και σιγά σιγά να αρχίζουν να πειραματίζονται ώστε κάποια στιγμή να βρουν το δρόμο τους. Ένα διαχρονικό εγχειρίδιο που αφορά τους λάτρεις της γραφής γενικότερα και θέτει ουσιαστικά και καίρια ερωτήματα αναφορικά με θέματα που σχετίζονται με αυτή. Να σημειώσουμε ότι όλα τα παραπάνω συγκέντρωσε και κατηγοριοποίησε σε θεματικούς κύκλους και ενότητες: «Γιατί γράφουμε», «Για ποιον γράφουμε», «Τι να γράφουμε και πώς», «Πότε να γράφουμε και με ποιον ρυθμό», κ.ά ) ο ανθολόγος Πιέρο Μπρουνέλλο, ψάχνοντας την αλληλογραφία του Ρώσου συγγραφέα για να αλιεύσει θησαυρούς και όντως έτσι έγινε. Ο ίδιος γράφει και επιμελείται και την εκτενή, ενδιαφέρουσα και κατατοπιστική εισαγωγή του βιβλίου. Διαβάζουμε:
»Μια αρνητική κριτική αξίζει περισσότερο από το τίποτε, από το να σε αγνοήσουν… ή μήπως όχι;» έγραφε στο μεγαλύτερο αδερφό του Αλέξανδρο ο Άντον Τσέχoφ. Σε κάποιο άλλο σημείο, στα σημειωματάριά του, διαβάζουμε την ειρωνική γνώμη ενός καθηγητή: «αυτό που έχει σημασία δεν είναι ο Σαίξπηρ, αλλά τα σχόλια για το Σαίξπηρ…»
Ο Τσέχωφ ισχυρίζεται ότι στην τέχνη δεν μπορείς να πεις ψέματα ούτε να επινοείς πόνους που δεν δοκίμασες ο ίδιος και ότι στόχος της τέχνης δεν είναι να λύνει τα προβλήματα των ανθρώπων.
Προτείνει στους νέους συγγραφείς να δοκιμάζουν όλα τα θέματα, να μην βιάζονται καθόλου όταν δημιουργούν, να σβήνουν αλύπητα και να δίνουν πάντα σημασία στον τρόπο. Διότι το θέμα μας δεν είναι τί βλέπουμε, αλλά πώς το βλέπουμε και οι σκέψεις και τα φιλτραρίσματα που κάνουμε πάνω σε αυτό. Αυτό απαιτεί σκληρή δουλειά και υπομονή πάντα απέναντι αντιδράσεις των ζηλιάρηδων συναδέλφων!
Ο πεζογράφος δεν πρέπει να κουράζει τον αναγνώστη με αναλυτικές περιγραφές και άσκοπους προσδιορισμούς, και ο θεατρικός συγγραφέας δεν πρέπει να βάζει αφθονία προσώπων μέσα σε ένα έργο. Επιπλέον, το ζητούμενο δεν είναι κάθε φορά η ψυχολογική κατάσταση των ηρώων. Αυτή καλύτερα να γίνει αντιληπτή μέσα από τις πράξεις τους. Το κήρυγμα, ο βερμπαλισμός και η υποκειμενικότητα πρέπει να απουσιάζουν από κάθε έργο. Αντίθετα πρέπει να υπάρχει τόλμη, πρωτοτυπία, έλλειψη στερεοτύπων και συναισθηματισμού. Ακόμα κι αν κλαίει ο συγγραφέας δεν πρέπει να το συνειδητοποιεί ο αναγνώστης. Συμβουλεύει τους συγγραφείς να γράφουν ψυχρά ,να μην γλυκαίνουν τα γραπτά τους. Και πρωτίστως να είναι παρατηρητικοί. Να βλέπουν, να ακούν, να μαθαίνουν.

Αυτά και πολλά άλλα προτείνει ο μεγάλος δάσκαλος και η ιστορία έχει αποδείξει την απήχηση του έργου του σε πληθώρα δημιουργούς που προέρχονται από διαφορετικές εθνικότητες, και άρα κουλτούρες, ήθη, σχολές.
O Τσέχωφ, που αντιμετώπιζε από μικρός σοβαρά θέματα υγείας, ήταν μια πολύπλευρη συγγραφική προσωπικότητα! Αρκεί και μόνο να σταθείς στα εξαιρετικά θεατρικά του έργα  μια σπουδαία κληρονομιά για τον πολιτισμό. Πολλοί έχουν ως θείο πρότυπο τα διηγήματά του. Ένας από αυτούς και ο ταλαντούχος Ρέυμοντ Κάρβερ που είχε σημειώσει για τον Τσέχωφ: «Δεν πίστευε σε τίποτα που δεν μπορούσε να συλλάβει με μια ή περισσότερες από τις πέντε αισθήσεις». Πάλευε για τη δικαιοσύνη με πάθος. Πίστευε στην μόρφωση και στην πρόοδο. Ήταν ωστόσο, οπαδός της ατομικότητας. Απεχθανόταν τις παντός είδους ταμπέλες και ταξινομήσεις. Πλούσιο φωτογραφικό υλικό από τη ζωή του και την τέχνη του μπορεί κανείς να βρει στο τέλος του καλαίσθητου αυτού βιβλίου, την μετάφραση του οποίου έχει κάνει ο Βασίλης Ντινόπουλος.

notationes ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2016 /// ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΟΥΤΟΥΒΕΛΑ /// 'ΕΝΑ ΔΙΗΓΗΜΑ



Artwork Christian Schloe




Διαταραγμένο δωμάτιο





Γύρω-γύρω τοίχοι με τις απαραίτητες γωνίες να υπακούουν στο συμβατικό αρχιτεκτονικό μοντέλο του δωματίου. Τετραγωνισμένο δωμάτιο σαν να σχεδιάστηκε από κάποιον νευρωτικό επιστήμονα, επίμονο απέναντι στην τελειότητα της μορφής, σάμπως εξαρτάται αυτή από γωνίες ή ίσες αποστάσεις... Στάθηκε σε μια γωνιά του δωματίου. Περιεργαζόταν τον χώρο και τη διάφανη τελειότητα της μορφής του.  
Παλλόμενος ο χώρος σε ρυθμούς μιας διόλου υγιούς καρδιάς που η αρρυθμία έχει από καιρό ρημάξει. Αν ήταν μουσικό θέμα, σίγουρα θα δυσκόλευε ακόμα και τον πιο έμπειρο εκτελεστή. Κι αυτό γιατί η μουσική έχει λογική, έχει μέτρο, πάντοτε έχει ρυθμό με τους χτύπους του μετρονόμου - αστυνόμου να εισχωρούν στον νου, έτσι που να μην μπορείς παρά να υπακούσεις στις μουσικές οδηγίες, αν θες όλο αυτό το βάσανο κάποια στιγμή να τελειώσει.

Άλλωστε στη μέση δεν μπορείς να το αφήσεις, να το παρατήσεις σε μια άναρχη αρχή μετέωρο∙ πρέπει να το ολοκληρώσεις, να παραγάγεις άρτιους ήχους, αψεγάδιαστους, προστατευμένους κυρίως, από την κανονικότητα του ρυθμού του χρόνου στον οποίο, επιτέλους, μπορείς να παρέμβεις. Να αλλάξεις τις αξίες των μουσικών φθόγγων, να τους γεμίσεις, να τους αδειάσεις, κι όλα αυτά πατώντας απλά ένα και μόνο πλήκτρο! Ένα μαγικό κουμπί-ρωγμή στον χρόνο!

Όμως, να, που, ενώ μπορείς να προτάξεις την ανυπακοή σου, να επιβάλεις τη βούλησή σου, δεν το κάνεις, είναι κι εκείνος ο μετρονόμος, βλέπεις, που μονάχος του ενεργοποιείται πια. Τικ τακ, τικ τακ… Διάφανοι χτύποι, καθαροί, πιτσιλιές στο μυαλό που δεν μπορείς να εντοπίσεις. Διάφανοι κι οι συμμετρικοί τοίχοι του δωματίου τείνουν να συμπιέσουν τον χώρο που οριοθετούν. Άγνωστης ποιότητας. Δεν μπορείς να δεις μέσα από αυτούς, ούτε καν τους ίδιους, μόνο να αντιληφθείς μπορείς τα συμμετρικά τους βαθουλώματα, ορθές γωνίες που καλούνται. Τα αντικείμενα του δωματίου, απροσδιόριστα∙ διάφανες σκιές, που γέμιζαν τον χώρο, προσδίδοντάς του μια υπόσταση πρόσκαιρη, θνητή, προϋπόθεση απαραίτητη για την ψυχαναγκαστική εκπλήρωση της θεϊκής τελειότητας που συχνά απασχολεί τα γήινα.

Πόρτα δεν υπήρχε. Τι καλά που δεν υπήρχε από τη μια! Θα ’ταν διάφανη κι εκείνη, σκεφτόταν. Πώς και πότε βρέθηκε εκεί μέσα, σκεφτόταν∙ και κυρίως πώς θα έβγαινε από το διαταραγμένο δωμάτιο. Έτσι, σκεφτόταν.

Προσπάθησε να σπρώξει τους τοίχους, μα τα χέρια της τους διαπερνούσαν. Παράθυρο αναζητούσε, μα δεν μπορούσε να ξεχωρίσει τίποτα μέσα στην τόση κατά τα άλλα διαύγεια. Έπειτα, άρχισε να ψάχνει για μυστική διέξοδο.

Καμία.

Ανήμπορη να βγει, αποφάσισε να σκάψει βαθιά μες στο δωμάτιο. Έχωσε τα νύχια της σε μια από τις τόσο λανθασμένες, μα ορθές, κατά τα άλλα, γωνίες και άρχισε να την ξεφλουδίζει. Ατελείωτα διάφανα φύλλα παραμέρισαν σχηματίζοντας μια βαθιά τρύπα ακριβώς στα μέτρα της κρατούμενης. Πήρε μια δυνατή ανάσα και μεμιάς βυθίστηκε εντός της, αφήνοντας πίσω μερικά δάκρυα, δάκρυα μιας διάφανης μα τουλάχιστον γνωστής ποιότητας∙ ίχνη απεγνωσμένα.

Προτού προλάβουν τα μάτια της να στεγνώσουν βρέθηκε σε μια σκοτεινή, κυλινδρική στοά. Από μακριά ακούγονταν φωνές που έμοιαζαν να συνθέτουν αυτόνομους μονολόγους σε θεατρικά μονόπρακτα. Ένιωθε μια περίεργη ασφάλεια, σχεδόν αφηγηματικού τύπου, σαν ηρωίδα άσημου παραμυθιού με αίσια, για εκείνη,  έκβαση. Αντικρίζοντας το σκοτάδι μπορούσε να συγκεντρωθεί, να περιπλανηθεί στα σκοτεινά στενάκια του νου της, να βάλει σε μια τάξη τις σκέψεις της ή καλύτερα να τις κηρύξει σε πλήρη αταξία! Αρκεί πια με την τελειότητα και τη νευρωτική της υπόσταση.

Ψηλαφίζοντας τον χώρο διαπίστωσε πως έλειπαν και οι τρομακτικές γωνίες του δωματίου. Μια σκοτεινή, κυλινδρική στοά, αν και φαντάζει εφιάλτης για πολλούς, στεκόταν όνειρο για εκείνη. Καλύτερο το σκοτάδι κι η υγρή στοά του παρά εκείνο το διαβολικά συμμετρικό και τελειομανές δωμάτιο.     

Υγρές σταγόνες κυλούσαν κατά μήκος των τοιχωμάτων της στοάς άμορφα, άτακτα και νωχελικά – τι δικαίωση! – για να αναδευτούν με το χώμα στο τέλος της διαδρομής τους. Η υγρασία θύμιζε κάτι από φθινόπωρο. Άγγιξε με το χέρι της τις σταγόνες και διψασμένη τις δοκίμασε. Είχαν την αλμύρα της θάλασσας. Τα δάκρυά της είχαν αρχίσει να κυλούν μες στη σκοτεινή τρύπα. Πια, μπορούσε να τα αντικρίσει, να τα διακρίνει. Πια, δεν χάνονταν στο διάφανο δωμάτιο. Έβγαλε ένα μαντήλι από την τσέπη. Το ακούμπησε στα τοιχώματα, να απορροφήσει τις πρότερες σκέψεις εντός του, μέχρι να στεγνώσουν.

Έχοντας παραμείνει αρκετά τόσο στο σκοτάδι όσο και σε εκείνο το τρομερό δωμάτιο, μπορούσε πλέον να στρέψει το βλέμμα της σε άλλη κατεύθυνση. Μια μεταβολή αρκούσε για να δει το φως εμπρός της.

Με αργόσυρτο βήμα και μισάνοιχτα μάτια βγήκε από τη στοά, μόνη και ελεύθερη όσο ποτέ.

Ήταν πράγματι φθινόπωρο. Ο ουρανός φωτογράφιζε τη θλίψη του αποχαιρετώντας με τον δικό του τρόπο το καλοκαίρι που έφευγε κι αυτό για άλλους προορισμούς. Στον δρόμο διάφανες ομπρέλες να προστατεύουν από τη φορτισμένη ατμόσφαιρα τους πεζούς∙ όχι πως τις έχουν ανάγκη, ποτέ δεν τις έχουν ειλικρινά  ανάγκη οι πεζοί∙ μονάχα τις κρατούν σφιχτά μέσα στα χέρια θέλοντας να προσδώσουν στους εαυτούς τους μια κάποια ευαισθησία ή λογική, ίσως, μέχρι να φτάσουν και να παραμείνουν στο διάφανο διαταραγμένο δωμάτιό τους, δέσμιοι σε αυτό, μάρτυρας των τραγικών τους μονολόγων. Πού κουράγιο, άλλωστε, για φωτεινές ή σκοτεινές περιπλανήσεις σε τέτοιο καιρό -σε τέτοιους καιρούς.

Η βροχή δυνάμωνε. Σήκωσε το κεφάλι προς τον ουρανό και του ’κλεισε το μάτι. Σαν να ’ξερε κάτι παραπάνω.

notationes ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2016 /// ΒΙΚΥ ΔΕΡΜΑΝΗ //// ΠΟΙΗΜΑΤΑ




Ο πόνος μαύρος σκύλος π' αλυχτά



Βίκυ Δερμάνη

ΑΩ Εκδόσεις, 2016
80 σελ.


******

      


Tιμωρός


Σε νύχτα  μετέωρη ατσάλινος ήρθες

με χέρια ακάνθινα και ματωμένα

φορώντας των νικητών το ένδυμα

γυμνός μέσα σε πανοπλία ηφαίστεια

γυρνώντας το στρόβιλο των νεκρών πηγών

έως τριγμού οστών σφίγγοντας τη μέγγενη

με μάτι αγριεμένο πουλιών τυφλών

φτύνοντας ψυχές εκπορνευμένες

σαλτιμπάγκων παλουκώνοντας κρανία

χωρίς έλεος και μύρα

μαύρος καβαλάρης και μοναχικός

εγώ ειμί ο τρόμος, δήλωσες

εγώ ειμί ο Τιμωρός

*






Ίσκιοι



Ακροβασίες του νου λυτρωτικές κι ευλογημένες. Πάνω σε σχοινί μεταξωτό. Που λυγίζει κάτω απ’ τ’ ανεπαίσθητο βάρος της σύντομης νιότης μιας πεταλούδας. Με μιαν κίνηση οινοχόου έμπειρου ρέει ο νους σε συγκοινωνούντα χαρμολύπης δοχεία. 

Κοχλάζουν όλα. Όλα ρευστά. Έπειτα, πάλι, όλα ηρεμούν. Στην ίδια στάθμη έρχονται: ο ακανθογέννητος πατέρας, η μάνα που λυγμούς τριανταφυλλένιους φύτευε, οι αγκαλιές οι αλαργινές που σε κρεβάτια σεμνά έθρεψαν το σώμα που πεινούσε. Τα όνειρα που υφάνθηκαν και ξηλώθηκαν σ’ αργαλειούς σαθρούς από χέρια άπειρα. Οι ετοιμόρροπες αγάπες που σκόνη γίνηκαν στο πρώτο θρόισμα που έφερε αεράκι ελαφρύ. Οι απώλειες που γίνηκαν λευκοί αφροί από κύματα που σπάσανε σε μακριές λοφώδεις ράχες, σχηματίζοντας ραβδώσεις επώδυνες κατά την διεύθυνση της ολοένα και πιο φθίνουσας έντασης ενός απακμάζοντος ανέμου. 

Φαντάσματα γοργόνας βοηθούν να χαραχτεί επιτύμβιο από δάκρυα ακύλητα. Γοργόνας που πέθανε ονειρευόμενη πόδια ανθρώπινα. Εκεί όπου πλέουν αντικριστά σιωπές κι αρμύρα. Εκεί που γλυκόδυνα η τόσο γνώριμη της ζωής τραγικότητα εξιλασμούς προσμένει, αφήνοντας πίσω της ίσκιους λευκούς και ραδινούς.

*


Ονυχοφαγία

Με λύσσα έφτυνε στο πάτωμα τα νύχια που με τα δόντια έκοβε. Στο πάτωμα βουνό τα φαγωμένα τα νύχια. Συνήθεια πολύ παλιά. Παλιά και δοκιμασμένη. Έφτυνε τις μέρες, τον τρόμο, την οργή. Την αδυναμία, τη σιχασιά, την ανασφάλεια έφτυνε.

Μετά έβγαινε έξω, κρύβοντας βαθιά στις τσέπες τους ζογκλέρ που κατοικούσαν μέσα στα φοβισμένα χέρια της.  Έβγαινε έξω μαζί με τους εξαγριωμένους ελέφαντες που είχαν σκαρφαλώσει στα πόδια τα σερνόμενα.

Διέσχιζε τα σφαγεία των δρόμων. Κοιτούσε τα βλέμματα των από το τσιγκέλι κρεμασμένων. Οσφραίνονταν το αίμα, τα χνώτα των αχράντων μυστηρίων, τις ανοιχτές κακοφορμισμένες πληγές. Άκουγε τις φωνές των σφαγιασμένων παιδιών που πέτρες γίνανε και πέσανε στο ποτάμι. Άκουγε το γλουπ που κάνανε οι πέτρες. Άκουγε τα ξύλιν’ αλογάκια που βημάτιζαν ασθμαίνοντας πάνω στις σπασμένες πλάκες των  βρώμικων πεζοδρομίων. Κλαπ κλαπ κλαπ. Πεινάω. Κλαπ. Διψάω. Κλαπ. Τρέμω. Κλαπ. Μόνος. Κλαπ. Μόνη. Κλαπ. Πονάω. Κλαπ, κλαπ.
Σκόρπισε, λάσπιασε, οικειοθελώς συρρικνώθηκε. Διαλύθηκε σ’ ατάραχο νερό. Στα σφαγεία των δρόμων που διέσχιζε. Στα δωμάτια του τρόμου που κατοικούσε. Τα γεμάτα με θεόρατα τηγάνια. Τα γεμάτα με γιγάντια χέρια. Τα γεμάτα μ’ αρπακτικά κατοικίδια. Τα πνιγμένα από φύκια, απ’ αχινούς και κόκαλα και νύχια φαγωμένα.                                                                              

notationes /// ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2016,/// ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΛΑΛΟΥ ///'ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ



                                                                                        


Εσωτερική αταξία






Αγαπούσε το χάος
Την ακαταστασία στο γραφείο
Την ακαταστασία στο μυαλό
Να μη θυμάται πού είναι τι
Να έχει δικαιολογία
Να μη βρίσκει τι θέλει
Να μην ξέρει τι θέλει
Να τα έχει όλα μπροστά της
Και να μην τα βλέπει
Να είναι όλα μπρος στα μάτια της
Αλλά να κάνει πως δεν τα βλέπει
Να είναι όλα μέσα της
Και όλο να τα ψάχνει
Να είναι η ίδια μέσα της
Και όλο να τη χάνει
Αγαπούσε τη θάλασσα μέσα της
Την τρικυμία
Το κύμα
Την ανάσα
Το χάδι της
Με τόση θάλασσα μέσα της
Πώς να βάλει τη ζωής της σε τάξη
Ένα ταξίδι ατέλειωτο
Ο κόσμος της
Ένα ταξίδι
Πιο μέσα στο μέσα της

notationes ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2016 /// ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΡΟΥΜΠΑΣ /// ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ





Γραφείον ενικού τουρισμού


Γιάννης Στρούμπας

Καλλιγράφος, 2016
64 σελ.


*

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΜΠΛΟΥΖΑΚΙ


Με περιεργάζονται λεπτομερώς
περιμένοντας την αδερφή μου
για τη ντίσκο.
– Τι γλυκούλης! Αέρινος! Θεός!
Έτσι είναι τα γυμνασιοκόριτσα.
Συγκινούνται
κάθε που αντικρίζουν
αγοράκια
των πρώτων σχολικών τάξεων.
– Και τι μελένια χρώματα!
Τι πέταγμα χορευτικό!
Εντάξει, υπερβολές.
Ξέρω, με πιάνει τα καλοκαίρια ο ήλιος
μα στον χορό δεν πεταρίζω ακόμα.
Μήτ’ έχω μούσκουλα βαρβάτα, να πω,
για να καρφώνουνε το στήθος μου οι ματιές
με λαίμαργη λαχτάρα
ή οι αφές αγκαλιαστά να γουργουρίζουν
σ’ αργό ρομαντικό μπλουζάκι
θερινής νυκτός.
Μη βιάζεστε·
θα δείτε,
θα μοιάσω μεγαλώνοντας
στης μπλούζας μου
τον Τζον Τραβόλτα.

***

ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ

Πετσέτες, σορτς, μπλουζάκια
πάλι μαζευτήκαν ποτισμένα αρμύρα.
Δεν προλαβαίνεις τη μια στοίβα
κι έρχεται νέα, επίμονη
να σου ζητά φρεσκάρισμα επειγόντως.
Σαν να μην άδειασε στιγμή
η λεκάνη με τα άπλυτα,
Σαν μαγεμένα ν’ απαντήθηκαν
μέλλον, παρόν και παρελθόν
μπροστά σ’ ένα πλυντήριο
στου χρόνου την προβαρισμένη περιδίνηση.

***

ΔΟΥΛΕΜΠΟΡΙΟ ΛΟΥΚΟΥΜΑΔΩΝ


Στριμωγμένοι μες στον δίσκο
ώρες παρελαύνουν άσκοπα
στης παραλίας το σκλαβοπάζαρο,
καπέλο
(προσήμανση του κόστους, θαρρείς)
στο κεφάλι του λουκουματζή.

Αχόρταγος δουλέμπορος μελαχρινής σαρκός
τους περιφέρει
Αλλά κανείς δεν λέει
να τους ελευθερώσει.
Ολόγυμνοι
υπόδουλοι στις μύγες
Άοσμοι και στεγνοί
σε ξέρα ναυαγοί
ολοστρόγγυλες κουλούρες
ξέπνοα μηδενικά.

Θα κονταροχτυπιόμουνα
για χάρη τους ιπποτικά
Μα έτσι υποταγμένοι
αξίζουν τη δουλεία τους.

Λοιπόν, δεν θ’αγοράσω.
Οι σκλάβοι στα δεσμά τους

notationes ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2016 /// TΙΤΣΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ /// 'ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ


                                  


 ΘΕΑΤΡΟ







Πιάσαν τις πρώτες θέσεις και μεις στο θεωρείο
το έργο πανάρχαια μαριονέττα
πίσω από κουρτίνες βελουδένιες
σφάζαν τον πρωταγωνιστή
χάριν της αλήθειας
Οι κομπάρσοι υποκλίθηκαν
ανεπαίσθητα χειροκροτήματα
όμως εκείνος στ’ αλήθεια πέθαινε
Όρθιος
με τα 40 μαχαίρια
καρφωμένα στην πλάτη του
Έτσι μας άφησε γεια
ενώ το σανίδι έτριζε
Λέξεις ολόκληρες ανάμεσα
στ’ άσπρα του δόντια
κι οι καστανοί βόστρυχοι
να πλέουν στο αίμα
η αγάπη κέρδος,
που κερδίζεται απ’ το τίποτα. 


Ο πίνακας είναι παρμένος από Homo Universalis

notationes ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2016 /// ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ /// 'ΕΞΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ







Εγώ το μαύρο θα κρατάω έως θανάτου



Κώστας Γ. Παπαγεωργίου

Κέδρος, 2016
56 σελ.


****

 Υπόσχεση

 Ας τραγουδάτε εσείς ' εγώ
το μαύρο θα κρατάω εως θανάτου.

***


Υπόθεση

Αν δύο πνιγμένοι από φιλιά γυμνοί επιπλέουν σε στεκάμενα νερά εγκαταλειμμένου ονείρου αλλά πνιγμένοι από φιλιά και αναίτια τόσο νοσταλγούν τον χωρισμό είναι νομίζω προτιμότερο και από την αυταπάτη ακόμα το τάμα ενός κεριού σε εικόνισμα καταργημένου αγίου.


***



Αίτια του Χειμώνα

Όλα του κόσμου τα έγχορδα ωχριούν μπροστά στο 
θρόισμα μια βεντάλιας μακρινής και με άνοιγμα πε-
τάγματος στα χέρια γυναίκας λυπημένης όχι εξάπα-
ντος από έρωτα. Γιατί δεν υπάρχει φτερό αντάξιο του 
ύψους που ονειρεύτηκε ούτε κόμη εφάμιλλη κεφαλιού 
ελαφρά γερμένου κατή τη μεριά της προσμονής· εκεί 
που πάντα σχηματίζονται τα ανελέητα αίτια του χει-
μώνα.


***

Νοσταλγία μετάλλου 

Νοσταλγία μετάλλου σημαίνει ανάσα μέσω των λουλουδιών που ερήμην του τρέφει.Σημάδι ευλύγιστο στο φως και πρόσταγμα έρωτα κηλιδωμένου από εικόνες ζωής που υψώνονται χωρίς κινδύνου επίγνωση χωρίς τρέμισμα αγάπης. 


***


Τελευταίος λόγος

Τόσο άδειος που έγινα πουλί. Τόση σιωπή που ακούγομαι τραγούδι αλλ’ αν το τραγούδι ζήλευε την ειλικρίνεια μιας μαργαρίτας δεν θα είχε τι να πει στο μάδημά του. Μπορεί επειδή η διαφάνεια υπερισχύει του χιονιού και όταν συμβαίνει αυτό τον τελευταίο λόγο η λάσπη θα έχει.

Η επόμενη μέρα

Μπροστά στη μισάνοιχτη πόρτα της επόμενης μέρας με ακόμα οι ώρες της τόσο νωπές και ασχημάτιστες· δεν διακρίνονται μα όλες μαζί ένα κράμα μουντό και αξεδιάλυτο κάνουν. Εγώ κρατημένος και σαν από προαίσθημα κακό δεν θέλω να μπω –ας βουίζουν στ’ αυτιά μου τα επόμενα· παριστάνω ότι δεν και ότι δήθεν ανέμελα ρίχνω πέτρες στης περασμένης νύχτας το παράθυρο. Ακούω σπασίματα γυαλιών και τότε σκέφτομαι μπορεί κάποιος δικός μου αγαπημένος να χαμογελάει κρυφά 

notationes ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2016 /// ΚΑΡΟΛ ΑΝΝ ΝΤΑΦΥ /// ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ





Η  Κάρολ  Άνν Ντάφυ γεννήθηκε το 1955 στη Γλασκόβη και από το 1996 ζει στο Μάντσεστερ. Aπό εργατική οικογένεια, δηλωμένη ομοφυλόφιλη και ανύπαντρη μητέρα, επικεντρώνεται στον έρωτα και στην κοινωνία, χαρίζοντας στους εραστές της ποίησης το δικό της φίλτρο για τα πράγματα. Πολλές φορές η ποιήτρια έχει αναφερθεί στην ποίηση σαν να πρόκειται για ένα καθημερινό γεγονός και όχι για μια ειδική περίπτωση. Θέλει να επιτρέπουμε στην ποίηση να είναι τόσο καθημερινή όσο η ομιλία, γιατί είναι ομιλία. Οι λέξεις έρχονται στο στόμα πριν αποτυπωθούν στην σελίδα. Ο λόγος είναι πιο παλιός από  τη γραφή και η ποίηση είναι το ίδιο παλιά με τον λόγο.Το 2009 τής απενεμήθηκε η ύψιστη λογοτεχνική διάκριση της Βρετανίας (Poet Laureate)


Mεταφράζει η Ασημίνα Ξηρογιάννη


Η κυρία Δαρβίνος


 
                                  7 Απριλίου 1852

 
Πήγε στο ζωολογικό κήπο.
Του είπα εγώ-
Κάτι σ' αυτόν εκεί τον Χιμπατζή μου θυμίζει εσένα.


**

H  νύχτα

Στην μακρά των πενήντα ετών νύχτα
αυτές είναι οι λέξεις που σέρνονται έξω από τον τοίχο.
Υποφέρω. Τέρας. Να καείς στην κόλαση.
Όταν ξημερώνει
Λεω
Αμήν.


**

Η κ. Ίκαρος

Δεν είμαι η πρώτη ούτε η τελευταία
που κάθεται  σ' έναν λοφίσκο
και παρακολουθεί τον άνδρα που παντρεύτηκε
να αποδεικνύει στον κόσμο
πως είναι ένας τέλειος, απόλυτος, αναμφισβήτητος
πρώτου βαθμού βλάκας.



Αναδημοσίευση από: VAKXIKON