Translate

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2020

Peter Sragher /// ΠΟΙΗΜΑΤΑ /// Μεταφράζει η 'Aντζελα Μπράτσου




O Peter Sragher γεννήθηκε το 1960 στο Βουκουρέστι. Εκεί ζει και τώρα μαζί με τη σύζυγό του Cristina, με την οποία έχουν έναν γιο, τον David-Thomas. Eίναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου και της διευθύνουσας επιτροπής της «ένωσης συγγραφέων της ρουμανίας» και πρόεδρος της θυγατρικής του βουκουρεστίου- λογοτεχνικών μεταφράσεων και της «grazer autorinnen- und autorenversammlung» της Αυστρίας. Tο 1984 απέκτησε πτυχίο στη γερμανική και αγγλική γλώσσα και λογοτεχνία από το πανεπιστήμιο Βουκουρεστίου. Eίναι συντάκτης στην εφημερίδα Adevărul από το 1995.Eπιπλέον, έχει ασχοληθεί ως συγγραφέας, δημοσιογράφος, μεταφραστής και ως φωτογράφος (ελεύθερος επαγγελματίας) από το 1991 έως το 1995. 'Εχει εκδώσει τους εξής ποιητικούς τόμους: De ce m–ai făcut sărutul urii, εκδόσεις Du Style, Βουκουρέστι, 1995· Vitrina, performance, γραμμένος σε έξι γλώσσες, σε σκηνοθεσία της Teodora Herghelegiu (γραμμένο σε συνεργασία με τη Saviana Stănescu), Βουκουρέστι, 1999· Să facem un copil, εκδόσεις Paralela 45, Βουκουρέστι, 2003· De ce m–ai făcut doamne / por que me hiciste dios, δίγλωσση έκδοση, εκδόσεις AMB, Βουκουρέστι, 2005· O căruță încărcată cu nimic / ein karren beladen mit nichts, δίγλωσση ανθολογία, σε συνεργασία με τον Ioan Es. Pop και τον Robert Șerban, εκδόσεις Brumar, Τιμισοάρα, 2008· Ascultă liniștea vorbind / hear silence speaking, δίγλωσση έκδοση, Lapwing Publications, Belfast, Μεγάλη Βρετανία, 2012· Dimineața sărută genunchiul athenei, εκδόσεις brumar, timișoara, 2012· Peter Sragher 彼得·斯拉格尔, You are the dragon 你是一条龙, Κίνα Renmin University Press, Πεκίνο, 2018· Akropolis urcarea, δίγλωσση έκδοση, εκδόσεις Βακχικον, αθήνα, 2019· Ιn defence of the cherries/ în apărarea cireșelor – μαζί με τον Claus Ankersen, δίγλωσση έκδοση, εκδόσεις Brumar, Timișoara, 2019. 'Eχει εκδώσει ιστορίες για παιδιά και για μεγάλους με τίτλο Cartea lui David, εκδόσεις Brumar, Τιμοσοάρα, 2017. Eπιπλέον, έχει ασχοληθεί με μεταφράσεις ποίησης και, μεταξύ άλλων, με δίγλωσσες ποιητικές ανθολογίες των σύγχρονων αυστριακών ποιητών Bernhard Widder, Ernst David, Gerhard Kofler, Bruno Weinhals και Christian Loidl. Ποιήματα και δοκίμιά του έχουν εκδοθεί στο εξωτερικό: στην Αυστρία, τη Γερμανία, τη Βουλγαρία, την Τσεχία, την Κολομβία, την Αίγυπτο, την Εσθονία, το Μεξικό, τη Μογκολία, τις ΗΠΑ κλπ. Έλαβε μέρος σε φεστιβάλ ποίησης στην Αυστρία, την Κολομβία, την Αργεντινή, την Κίνα, την Κούβα, την Εσθονία, τη Φινλανδία, το Μεξικό, την Αίγυπτο, κλπ. Επιπλέον, προσεκλήθη να διαβάσει ποίηση στο Παρίσι, στο Βερολίνο, στη Γάνδη της Ολλανδίας, στην Αθήνα (στο Ίδρυμα Σινόπουλος και στη Σχολή Αγγλικής Γλώσσας του Πανεπιστημίου Αθηνών), αλλά και πέρα από τον ωκεανό, στο Πανεπιστήμιο Columbia και στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης στο ‘‘Bowery Poetry Club”, στη «Βιβλιοθήκη Ηνωμένων Εθνών της Νέας Υόρκης » κλπ. Αμέτρητες φορές διάβασε ποίηση στην Αυστρία. Έχει ασχοληθεί με τη φωτογραφία και έχουν πραγματοποιηθεί εκθέσεις με τις φωτογραφίες του: Η πρώτη έκθεση Lebendiges, gebrochenes, totes holz in dem Prater und der Lobau I lemn viu, lemn rupt, lemn mort in Prater și Lobau ήταν με ασπρόμαυρες φωτογραφίες και κείμενα για ξύλο, με παρουσίαση πολυμέσων, και πραγματοποιήθηκε στο Βουκουρέστι και τη Ρέσιτσα το 2007 και 2008 και στη Σλομποζία το 2008. Η δεύτερη έκθεση Caracterul unui pom, ‘‘Librăria Semn de Carte”, πραγματοποιήθηκε στη Ρέσιτσα το 2010. Το διάστημα 2008-2011 ήταν διοργανωτής και διευθυντής του Διεθνούς Τομέα του Διεθνούς Φεστιβάλ Ποίησης - βραδιές ποίησης του περιοδικού ‘‘Antares”, που πραγματοποιήθηκε στο Γκαλάτσι και στη Βραΐλα. Το 2014 ήταν πρωτεργάτης και συνδιοργανωτής του 1ου διεθνούς φεστιβάλ Slam & Sound Poetry, που διεξήχθη στην Κρακοβία. Από το 2017 είναι συνδιοργανωτής της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης και της Ημέρας του Δούναβη, που πραγματοποιούνται στο Γκαλάτσι. Είναι αρχισυντάκτης του μοναδικού περιοδικού για τη λογοτεχνική μετάφραση στη Ρουμανία Revista de traduceri literare” (fitralit), το οποίο δημοσιεύεται μηνιαία στο διαδίκτυο (https: //www.fitralit/ro/revista). Επιπλέον, έχει λάβει υποτροφίες για μεταφράσεις, δοκίμια και φωτογραφίες που ελήφθησαν αποκλειστικά στην Αυστρία.


πώς να ξεγελάσουμε τον ιό

πήγα έξω

πριν απ’ τον ιό

ούτε ίχνος

από άνθρωπο

η ανατολή μόλις

ξεκίνησε

λοιπόν από τώρα και στο εξής

θα είμαι πιο γρήγορος

πάντα νωρίς το πρωί

θα βγω

λάθρα

βήμα βήμα

με τη λεπτή σόλα μου

περπατάω

κανείς δεν είναι

ξύπνιος

κανείς δεν με

ακούει

κανείς δεν με

βλέπει

ο ιός ακόμη κοιμάται

ο ιός δεν θα ξέρει καν

ότι έφυγα


23, 29 Mαΐου 2020


***


πια

αν είσαι χαρούμενος ή

στεναχωρημένος

όμως δεν έχουν σημασία πια όλα

αυτά

ένα είναι σίγουρο

είναι πολύ σίγουρο

ότι θα έχουμε υγεία

θα έχουμε πολύ υγεία

τίποτε άλλο

μόνο αυτό έχει σημασία\


Bουκουρέστι, 10 Mαΐου 2020

***

Τώρα αγάπη μου


                 Για την Cristina Sragher


σου λέω

ποτέ δεν θα είμαι πια

όπως  παλαιά

θα μου λείπει το χαμόγελο

με το οποίο σε αγκάλιασα

πρώτη φορά

συρρικνώθηκε το σώμα μου και

πονάω όταν το αίμα μου τρέχει

ανάμεσα στα οστά

δεν είμαι πια

εκείνος

αγάπη μου

τα χείλη μου κουράστηκαν

να αγγίξουν

λόγια

και τώρα μιλάει μονάχα

το σώμα μου

αγάπη μου

θα σου απλώσω το αριστερό ατσάλινο

μου χέρι

vα μαζέψεις ότι απέμεινε

από αυτό

ένα φιλί

και

έπειτα

θα νιώθεις πως η ψυχή μου

ψήλωσε 

και αγγίζει τον ουρανό

Bουκουρέστι, 2020

*Η φωτό είναι παρμένη από εδώ

CLAUDIU KOMARTIN //// ΠΟΙΗΜΑΤΑ /// Παρουσίαση και μετάφραση: Άντζελα Μπράτσου

 




Ο Claudiu Komartin γεννήθηκε στο Βουκουρέστι. Το πρώτο του βιβλίο, Păpușarul și alte insomnii, 2003/ Ο Καραγκιοζοπαίχτης και άλλες αϋπνίες/ , κέρδισε το πιο διάσημο βραβείο για ένα λογοτεχνικό ντεμπούτο στη Ρουμανία, στιγμιαία καθιστώντας τον ως μια νεαρή και αναγνωρισμένη φωνή της γενιάς του. Εκτός του ότι γράφει ποίηση, ο Komartin είναι ενεργός μεταφραστής και εκδότης.

Ως ποιητής, ο Komartin δεν ενδιαφέρεται μόνο για το παρόν, αλλά υποστηρίζει ενεργά την ποίηση της πατρίδας του, έχοντας εκδώσει τρεις ανθολογίες της ρουμανικής ποίησης. Ακόμα διατηρεί τη θέση του ως ένας σημαντικός νέος ποιητής δημοσιεύοντας τακτικά νέα έργα. Μετά το ντεμπούτο του έχει δημοσιεύσει την συλλογή Circul domestic/Το Οικογενειακό Τσίρκο, 2005, η οποία βραβεύτηκε από τη Ρουμανική Ακαδημία με το Βραβείο Ποίησης· Un anotimp în Berceni/ Μια εποχή στο Μπερτσένι, 2009 · Cobalt /Κοβάλτιο, 2013 και Maeștrii unei arte muribunde. Poeme alese/Μαιτρ μίας ψυχορραγούσας τέχνης, 2010-2017.

Ο Komartin είναι επίσης ένας διεθνώς συνδεδεμένος ποιητής. Μεταξύ 2011-2012, ήταν ο διαμένον συγγραφέας στο Πολιτιστικό Ινστιτούτο της Ρουμανίας στο Λονδίνο και μετά από αυτό δημοσίευσε το μακρύ ποίημα «Ποίημα για ποπ» στο περιοδικό Long Poem . Είναι επίσης μεταφραστής της γαλλικής, αγγλικής και ιταλικής λογοτεχνίας. Η διεθνή εμπλοκή του εκφράζεται επίσης με αυξανόμενο το κοινό του, με το έργο του να έχει μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γερμανικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Σουηδικά, Φλαμανδικά, Σλοβενικά, Ουγγρικά, Σερβικά, Τουρκικά, Κροατικά, Βουλγαρικά, Πολωνικά, Τσεχικά, Ιαπωνίας και Κορεάτικα.

Ο Komartin είναι ο αρχισυντάκτης του περιοδικού Poesis International και του εκδοτικού οίκου Max Blecher (Max Blecher Publishing



ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ


Κοίτα, μπορούμε και μείς, μου είπε,

μπορούμε και μείς να αισθανόμαστε ασφαλείς,

μπορούμε να χάνουμε τη ροή της ιστορίας χωρίς να ντρεπόμαστε γι αυτό,

μπορούμε να χαλαρώσουμε ακούγοντας, ενώ καπνίζουμε,

την αναπνοή της πόλης, τους θορύβους της πως επιβραδύνονται από το κρύο

θα μπορούσαμε να βγούμε έξω στο μπαλκόνι να ανάβουμε πυροτεχνήματα

η σύνταξη είναι πλέον μια ομίχλη όπου σκαλίζουμε

περιστασιακές σιλουέτες, καμπύλες που θρυμματίζονται σε μια στιγμή

γαλέρες μεγάλες από καπνό που ταξιδεύουν ανατολικά

και μείς με την νευρωτική φλυαρία μας με προσοχή στο

τικ τακ του ρολογιού που κάποιος άφησε στο κιγκλίδωμα

σαν περιμένουμε να έρθει κάτι που δεν θα μπορούσαμε να αρνηθούμε, κάτι

από πού εισέρχονται και εξέρχονται ισχυρά καλώδια γυαλιστερές κατάμαυρες φλέβες

με την σκέψη στα φθινόπωρα όταν θα μπορούσαμε

να τινάζουμε τα μυαλά μας μ’ ένα ομηρικό γέλως

ακατάσχετο γέλιο, σαν από μια καλή δουλει


****


ΓΙΟΓΙΟ

όταν

δεν

θα

υπάρχουν

άλλες

δαπάνες

και

ο θάνατος

θα

κάνει

τα υπόλοιπα

θα

πρέπει

να

μιλήσουμε

ανάμεσα

στις

σανίδες

θα

σκάσουμε

στα

γέλια


*****


Ξένος

Η αθωότητα στις χειρονομίες αυτών των

εξαντλημένων και ελπιδοφόρων μεταναστών

με πληγώνει

γιατί σε τίποτα δεν πιστεύω εγώ

και έπαψα πια να ελπίζω

γιατί θέλω σπίτι και θέλω όσο πιο μακριά απ‘ το σπίτι

γιατί θέλω εδώ και θέλω αλλού

γιατί θέλω να μην με ενοχλούν

και η αγάπη θέλω να μου καλύπτει το πρόσωπο μ’ ένα μαξιλάρι

και να πατήσει

«καλύτερα σαν κατσαρίδα να σε δει

παρά καθόλου»

είδα συνωστισμένα αεροδρόμια

πολιτισμένος και σοβαρός κόσμος να περιμένει να αναπτερώνει

και είδα δεκάδες περιστέρια

για πενταροδεκάρες να σκυλοτρώγονται

σε μια πλατεία, στην καρδιά της Ευρώπης

το χέρι πίσω στο κλουβί

κάγκελα στο στόμα

μαραμένα φτερά μάταια συσπάνε

μαυρίζουν

και πέφτουν



*****

30 Ιούλη. Ποίημα αγάπης


Όλα τα πράγματα που μου θρυμματίζουν την καρδιά

είναι σε αυτό το δίσκο

Όλα τα πράγματα που μου σκορπούν το αίμα

είναι σε αυτό το δίσκο

Το πήλινο ειδώλιο αινίγματα και ηλίανθος

είναι σε αυτό το δίσκο

Ένας δυνατός άντρας σπρώχνει από ένα τοίχο

μια τεράστια σύριγγα

Άλλος (αριστοκράτης) ξεπουπουλίζει ένα πουλί

Όλα τα πράγματα που μας έκαναν να τρέμουμε από χαρά

Τα παιχνίδια εξοντωντικά

η κλινική χαρά τοξικομανή αγγέλου

τα χέρια μου, πράσινα, αδέξια

είναι σε αυτό το δίσκο

Επέλεξε


*Η φωτό είναι παρμένη από εδώ-[Bruno Catalano: Ο μετανάστης]