Λοιπόν,καλώς ήρθες,Γιάννη, ΣΤΟ VARELAKI BLOG.Ξεκινώ αμέσως.Πώς πορεύεται το βιβλίο στις μέρες μας;O κόσμος ξοδεύει λεφτά για βιβλία ή απλά, και να θέλει, δεν του περισσεύουν;
Καλησπέρα Μίνα κι ευχαριστώ για την πρόσκληση σου. Ξεκινάμε από τα δύσκολα και χαίρομαι.
Είναι λίγο περίπλοκη η εποχή μας, στέκεται αμήχανη απέναντι στα βιβλία, τα αγοράζει αλλά δε τα δείχνει σωστά στα μέσα ενημέρωσης, συχνά αποτελούν άλλοθι πολιτιστικού υπαινιγμού, τίποτα περισσότερο από αναφορές. Τα μεγαλύτερα αφιερώματα αφορούν πάντα σε συγκεκριμένα πολυπροβαλλόμενα πρόσωπα με στόχους που δεν έχουν να κάνουν ακριβώς με ό,τι θέλουμε ν’ αποκαλούμε σύγχρονη πεζογραφία. Η τηλεόραση σιωπά.
Αντίθετα, οι Έλληνες ενδιαφέρονται. Αγοράζουν, ψάχνουν, αναζητούν μέσα από το διαδίκτυο κι αυτό είναι ενθαρρυντικό.
Η γενικευμένη κρίση –που σίγουρα δεν είναι μονάχα οικονομική αλλά επεκτείνεται και σε βαθύτερες αξίες- δε βοηθάει. Τα βιβλιοπωλεία δε προμηθεύονται βιβλία με τον ίδιο ρυθμό, δουλεύουν με παραγγελίες και ανυπόληπτες λίστες «ευπώλητων». Αυτό έχει αναδείξει στην κορυφή ανάξιους τίτλους κι έχει θάψει σε υπόγεια εκδοτικών εταιριών άξια βιβλία, που οι ενδιαφερόμενοι αναγνώστες δε θα βρουν ποτέ σε βιτρίνες. Δε προχωράμε έτσι.
Ποιά η θεματολογία των βιβλίων σου;Πώς επιλέγεις το θέμα σου...Δηλαδή παίρνεις αφορμή από αληθινές ιστορίες, από άλλα αναγνώσματα, από πράγματα που συνέβησαν προσωπικά σε σένα;
Από άλλα αναγνώσματα ή προϊόντα τέχνης δανείζομαι συχνά κάτι από το άρωμά τους. Αυτό τροφοδοτεί και τα δικά μου όνειρα.
Τα πρόσωπα μου ξεπηδούν από την επικαιρότητα. Αποκτάνε υπόσταση σε λέξεις όταν κρίνω ότι αξίζει να υπάρξουν μέσα από κείμενα, για να μιλήσω μέσα απ’ αυτά, ακόμα κι αν συμβαίνει να ‘χουν άλλες θέσεις από τις δικές μου. Συχνά ντύνομαι τα ρούχα τους ή δανείζομαι συνήθειες, προσπαθώ να τα καταλάβω.
Θέλω οι ήρωες να ‘χουνε χρώματα, να ‘χουνε δύναμη κι ενέργεια -όχι μονάχα την αποκαλούμενη φωτεινή ή θετική- θέλω να ‘χουν αξίες, να μεταφέρουν μηνύματα μέσα από τη δική τους γλώσσα, που θέλω να ‘ναι ιδιαίτερη, άμεση, απλή και καθημερινή.
Kι η Ποίηση;
Η ποίηση κρύβεται στα βιβλία που διαβάζουν κι εκτιμούν λίγοι. Ποίηση κρύβεται στην πεζογραφία, συχνά ακόμα και χωρίς να το επιδιώκει, βγαίνει στην επιφάνεια ειλικρινής, καθαρή στις προθέσεις της... όταν επιδιώκεται με σκοπό, δε βρίσκει το στόχο της.
Ποίηση κρύβεται ακόμα και στις αλήθειες των καθημερινών ανθρώπων, στις εικόνες του πεζοδρομίου, της χαράς ή των προσωπικών δραμάτων μας, που συχνά μένουν θαμμένα μέσα μας.
Λογοτέχνες που θεωρείς σπουδαίους...
Αυτό σηκώνει νερό και πολλά ονόματα. Η ελληνική πεζογραφία με απορροφά από παιδί. Παύλος Μάτεσις, Γιάννης Ξανθούλης, Λιλή Ζωγράφου, Ευγενία Φακίνου και πολλοί ακόμα λιγότερο προβαλλόμενοι όπως η Μάρω Τριανταφύλλου, κλασικότεροι όπως ο Μενέλαος Λουντέμης ή ο Νίκος Καζαντζάκης εξίσου. Κι ό,τι άλλο τρέχει σε νέες εκδόσεις κι αξίζει την προσοχή μας.
Τί προσδοκάς γράφοντας;
Να μαι αληθινός. Να ‘χουνε λόγο ύπαρξης οι μυθιστορίες μου, να περνάω καλά γράφοντας κι οι αναγνώστες διαβάζοντας, να μη καταλήγουν ν’ αποστρέφονται την πεζογραφία, αλλά να γίνονται πιο ένθερμοι οπαδοί της. Επιδιώκω όμως πάνω απ’ όλα να ‘μαι ειλικρινής κι αληθινός στις προθέσεις μου. Βλέπεις πως, όταν το γράψιμο είναι τρόπος ζωής κι όχι χομπίστικη ενασχόληση, τα περιθώρια για υποκρισία και φτιασίδι δεν είναι πολλά. Το ψέμα μας φτηναίνει και μας καταπιέζει.
Γράφεις κάτι αυτόν τον καιρό;
Δε σταματάω παρά μονάχα σε μικρές περιόδους, όταν δε νιώθω έτοιμος να πω κάτι. Συνήθως μεταφέρομαι από το ένα μυθιστόρημα στο άλλο, με μια διαδοχή που μοιάζει ανέφικτη, αλλά είναι πιο απλή απ’ όσο δείχνει.
Αυτή την εποχή έχω παραδώσει για έκδοση το τρίτο μου μυθιστόρημα, για μένα αποτελεί ένα σημαντικό κείμενο, χρειάστηκε χρόνο και κόστος για να φτάσει κάπου. Θα μου πεις πως, έτσι πάνω κάτω δε γίνεται με όλα τα μυθιστορήματα; Και βέβαια, αλλά ανά εποχές διακρίνουμε τα κείμενα που μας έχουν απορροφήσει συνολικά.
Όταν το τρίτο βιβλίο τέλειωσε λοιπόν, ένα τέταρτο ξεπήδησε. Σύγχρονο και σπαρταριστό όσο κανένα, γεμάτο κέφι για ζωή. Χιούμορ αλλά και πολλές αλήθειες, έτοιμο να ζει τη ζωή απ’ την αρχή, να εκτιμήσει τις καλές στιγμές, που συχνά αποχρωματίζονται στο θόρυβο της καθημερινής ρουτίνας.
Για το αρχείο του blog , μια αναφορά στα βιβλία σου και ένα σχόλιο για το καθένα.
Η «Μυρωδιά σου στα σεντόνια μου» είναι η ιστορία μιας Βασιλικής καλών προθέσεων, μιας γυναίκας άξιας να σταθεί μέσα στα χρόνια, να διασχίσει έναν πόλεμο, να διεκδικήσει τις αξίες, τα δώρα της ζωής και τα όνειρά της. Η μυρωδιά παραπέμπει στη μνήμη, σ’ ό,τι δε ξεθωριάζει όταν οι άνθρωποι παλιώνουν. Θέλει να ψιθυρίσει στον αναγνώστη ένα μυστικό: πως τίποτα δεν έρχεται από μόνο του, όλα κατακτώνται ή κερδίζονται, μονάχα όταν το επιθυμούμε.
Ο < εραστής, η μέλισσα κι ένα μικρούλι “αχ”> από την άλλη, είναι ένα τραγούδι. Ξεκινάει με μια εποχή, που βιάζεται να προφτάσει το μέλλον. Σμίγει μια σειρά από πρόσωπα που λογικά, δύσκολα θα ταίριαζαν. Θα προχωρήσουν όμως μαζί, για να μας δείξουν ότι η οπτική μας απέναντι στον κόσμο δε μπορεί να ναι μονόπλευρη, φωτεινή ή σκοτεινή. Θα μας αποδείξουν ότι η φυσικότερη εξέλιξη των πραγμάτων, δε μπορεί να προβλεφθεί ποτέ.
Τί ονειρεύεσαι;
Ονειρεύομαι τον κόσμο καλύτερο. Χωρίς ταμπέλες κι ευδιάκριτες ονομασίες. Επενδύω στις καλές προθέσεις των ανθρώπων και θέλω να ‘χω όμορφες σχέσεις. Ονειρεύομαι περισσότερη ειλικρίνεια, μας λείπουν οι αλήθειες, περισσεύουν τα ταμπού κι οι ευκολίες.
