Αποχαιρετισμός
Ξυπνώ και πέφτω στο κρεβάτι
Με μια αγωνία πως κάτι αρχίζω και ξεχνώ
Κάτι πολύ παλιό πολύ δικό μου.
Στο φως το χρυσαφί, εκδ. Σοκόλη, 2012 [από τη συλλογή Τα Μεγάφωνα, Αθήνα, 1966]
***
Αγαπώ τους ανθρώπους που πεθαίνουν μπροστά
στη θάλασσα,/
έτσι όπως σκύβουν το κεφάλι πίσω, ψηλά, πολύ ψηλά/
να δουν πώς σβήνει το πέταγμα ενός γλάρου
(Το πέταγμα ενός γλάρου/ Χειμώνας στη Λέρο)
*****
(Γιόνσιγκ/
«Φύγε απ’ τη ζωή μου», του είχε πει.
Και τώρα/
ήσυχη, ταπεινή,
/βλέπει μαζί του να φεύγει κι η ζωή της.
(Μέρες σκληρές, σελ. 65. Χειμώνας στη Λέρο)
**
Γκρίζα μέρα
Φτιαγμένη απ΄ όλα τ΄ αναπάντητα ερωτήματα/
προβάλλει απέναντι/
Απ΄ τη θαμπή, σβησμένη με ομίχλη, Ιωνία./
Γκρίζος βράχος που πλησιάζει επικίνδυνα/
(βυθίζω τα μάτια στο βυθό, σ΄ αναζητώ
(Γιόνσιγκ/σελ 15 Χειμώνας στη Λέρο)
***
Έχεις καιρό, ποίημα, να φανείς
/Τη θέση σου πήρε
το πρόσωπό του
/Αχνό, απόμακρο. -φοΦ
Φοβάμαι τη λέξη που θα πω
Αλλοτινό
Χειμώνας στη Λέρο
***
Νυμφίος
Ποιος είσαι εσύ
Πού 'ρχεσαι μέσα απ' την ομίχλη
Κρατάς στα χέρια σου
Το πρόσωπό μου
Έτσι όπως το ονειρεύτηκα παιδί
Μες στον καθρέφτη
Η πάχνη μάγεψε τα τζάμια
Σκέπασέ με
Στο φως το χρυσαφί, εκδ. Σοκόλη, 2012 [από τη συλλογή Μάτια του έρωτα (1987-1997), Εξάντας, 1997]
H μέρα αυτή δεν έφτασε ποτέ
/Aνάμεσα στο αύριο και στο χθες/
θα μείνει πάντα η Αστραπή//
Που άφησε πίσω του το ποίημα
/Που ήρθε ζητώντας,/
επίμονα/,
πεισματικά-/
ετούτη τη μέρα όχι άλλη -/
να γραφτεί.
(Η μέρα αυτή δεν έφτασε ποτέ/σελ.29 Χειμώνας στη Λέρο)
ΚΑΘΩΣ ΑΚΟΥΜΠΩ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ
ΣΤΟ ΜΑΞΙΛΑΡΙ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ
...ένιωσα να΄ ρχεται ο ύπνος
σαν πέπλο αργό
σαν έρωτας αγαπημένος που όλο λείπει
σαν χάδι στο πρόσωπό μου
από άντρα τρυφερό.
(σελ.18/ Χειμώνας στη Λέρο)
****
Ιφιγένεια
Σε είδα χτες στο Σύνταγμα, Ιφιγένεια
Το πρόσωπό σου στενόμακρο φεγγάρι πίσω απ' τα κάγκελα του τρόλεϊ
Και ο λαιμός
Λαιμός του απελπισμένου κύκνου
Μέσα στο άδειο σκοτεινό νερό.
Τα πάντα έτοιμα για την ανώφελη θυσία
(έτσι κι αλλιώς η Ελένη κάποτε θα γύριζε)
Ύψωσα αργά το χέρι και χαιρέτισα
Χάιδεψα με τα δάκρυά μου τα μάτια,
Τα κατάμαυρα μαλλιά,
Το σκοτεινό σημάδι πίσω απ' το λαιμό
Οι άλλοι γύρω;
Μα άσ' τους αυτούς –
Σε είδα χτες στο Σύνταγμα Ιφιγένεια,
Σε είδα μες στο δειλινό
Στο φως το χρυσαφί, εκδ. Σοκόλη, 2012 /από τη συλλογή Το μεγάλο κύμα, Αθήνα, 1974
ΗΧΗΤΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ
ΑΝΑΓΝΩΣΗ: Aσημίνα Ξηρογιάννη
(Από το πρότζεκτ Ποιήματα τη νύχτα )
https://www.youtube.com/shorts/RhQGXzDp31g
https://www.youtube.com/shorts/sUIsaKBmHsU
https://www.youtube.com/shorts/KkKC_PktUio
https://www.youtube.com/shorts/ZwE6AukZZHQ
***
Η Ολυμπία Καράγιωργα γεννήθηκε το 1934 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Με σπουδές στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο του Καΐρου (A.U.C.), στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ και στη Σχολή Θεάτρου Χρήστου Βαχλιώτη στην Αθήνα δίδαξε για χρόνια στο Αμερικανικό Κολλέγιο και στη Σχολή Μωραΐτη. Το 1961 εξέδωσε την πρώτη ποιητική συλλογή της με τίτλο Χιλιάδες πρόσωπα της τύχης. Το 2002 τιμήθηκε με το βραβείο της Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών Λογοτεχνίας για τη μετάφραση του Καλιγούλα του Αλμπέρ Καμύ, το 2010 με το Βραβείο Λυρικής Ποίησης της Ακαδημίας Αθηνών για τη συλλογή της Χειμώνας στη Λέρο και το 2011 με το βραβείο «Όμηρος» του 1ου Φεστιβάλ Μεσογειακής Ποίησης.
Ανθολόγηση για το varelaki: Aσημίνα Ξηρογιάννη
