notationes /// ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2014 /// ΜΝΗΜΗ ΣΧΕΔΟΝ ΠΛΗΡΗΣ ,ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ

 Μνήμη σχεδόν πλήρης, ποίηση, Λεωνίδας Κακάρογλου, Εκδόσεις Εστίας 2014

Eρχόμενη για πρώτη φορά σε επαφή με την ποίηση του Λεωνίδα Κακάρογλου νιώθω να συνδέομαι εκ νέου με τον άλλο εσωτερικό μου κόσμο, αυτόν τον άφθαρτο, που μπορεί ακόμα να αναπολεί, να ονειρεύεται και να λαχταρά. Ποίηση που μοιάζει με παλιό νοσταλγικό τραγούδι. Ανατρέχει στο παρελθόν λόγω μιας λεπτομέρειας, μιας ικανής αφορμής. Στοχάζεται διακριτικά πάνω στον χαμένο ή κερδισμένο έρωτα και την μοναξιά που συνήθως τον συνοδεύει. Συνδιαλέγεται με τη σιωπή μέσα στη νύχτα. Πικρός που η ζωή του δίδεται αντιπαροχή και το φιλί ξέφυγε. Βαθιά ανθρώπινος, με κάνει να αιστανθώ. Σκορπάει άνθη τρυφερότητας, συγκρατημένης ευαισθησίας και αισθαντικότητας. Λιτός, καθαρός, ουσιαστικός, θαρραλέα αναμετράται με τον χρόνο (του), κάνει σύντομους απολογισμούς ζωής, παίζει αλλεπάλληλα παιχνίδια με τη μνήμη.

 

Συνειρμοί που πηγάζουν μοιραία από ποικίλα απλά και καθημερινά ερεθίσματα. Αντικείμενα εκκινούν τις σκέψεις ή τα συναισθήματα και αυτά με τη σειρά τους αναζητούν τις λέξεις εκείνες που θα συνδυαστούν με τέτοιο τρόπο και θα ταξιδέψουν τον αναγνώστη σε στιγμές του παρελθόντος, φέτες ζωής που μυρίζουν τσίκνα και ομορφιά. Εσωτερικές φωνές, σιγοσφυρίγματα, χαμηλοί τόνοι, που δεν μένουν μόνο στα όνειρα, αλλά συντροφεύουν τη ζωή μας, γιατί είναι αληθινά. Διαδρομές ψυχής εν τέλει. Χωράει άραγε η ζωή μας σε ένα κομμάτι εφημερίδας ανάμεσα αφανισμών και καταποντισμών ή αυτό είναι μια κατάφωρη υπερβολή;

 

Aφανίζεται η ζωή μας ποτέ; Ή μήπως διασώζεται μέρος της με τη βοήθεια της μνήμης και αναπλάθεται δημιουργικά μέσω της ανάμνησης; Yπάρχει παρηγοριά στη θύμηση; 'H η θύμηση έχει πάντα τον διακριτικό τρόπο να σφάζει με το βαμβάκι; Όσο για το χρόνο, όσο και να τον δωροδοκήσεις εκείνος δεν σταματά αέναα να κυλά και να σε προσπερνάει και ενίοτε να αφήνει πίσω του ίσκιους σωμάτων και προσώπων που κάποτε έπαιζαν σημαντικό ρόλο στη ζωή σου, αλλά έπειτα χάθηκαν ανεπιστρεπτί. Η μνήμη του ποιητή γέμισε, είναι πλήρης μας δηλώνει. Τόσο που ξεχειλίζει και μπορείς να την δεις να κρέμεται από το ταβάνι σαν σφαχτάρι. Η μνήμη μας γεμίζει αναμνήσεις γενικά και αόριστα ή γεμίζει από τις αναμνήσεις που επιλέγουμε εμείς κάθε φορά, προκειμένου να έχουμε έναν καλό λόγο να ονειρευτούμε τη ζωή μας από την αρχή;

 

 

  
 Πρώτη δημοσίευση στο Περιοδικό BAKXIKOΝ :http://www.vakxikon.gr/content/view/1893/604/lang,el/

notationes /// M A I O Σ - Ι Ο Υ Ν Ι Ο Σ 2014 /// ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΑΚΑΡΟΓΛΟΥ //// ΠΕΝΤΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

                                    


                                                                  

ΠΟΡΤΕΣ 


Τα βράδια που δε με παίρνει ο ύπνος
Αφήνω μισάνοιχτες τις πόρτες
Να τρίζουν όταν τις χαιδεύει το ξαφνικό αεράκι


Και να με καθησυχάζουν
Πως σε γνώρισαν μες στο σκοτάδι
Κι ανοίγουν για να περάσεις


           *****


ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΗ


Με το που έφυγες
Μετακόμισα στην 'αλλη μεριά της πόλης
Να μην με βρεις όταν γυρίσεις


Ξεχρέωσα τις αναμνήσεις
Και κυνηγώ τις εμπειρίες


Όσο προφθαίνω


         

           *****





  ΟΡΥΧΕΙΟ


  Όλο ρωγμές  το ορυχείο του κορμιού σου
  Δεν ξέρω πού να χωθώ
  Το πολύτιμο μετάλλευμα
  Για να μαζέψω.
      

        

           *****



    ΑΝΤΙΠΑΡΟΧΗ


    Ασώματος ο έρωτας
    Ψάχνει να βρει τα χνάρια του
    Στις αγκαλιές της υποταγής
    Στις σιωπές
    Στ´ άδεια δωμάτια
    Στα ρημαγμένα σπίτια
    Με τις επιγραφές
    ''Δίδεται με αντιπαροχή''


   Όπως και η ζωή μου
   Χρόνια τώρα
   Μια αντιπαροχή


         

           *****



 ΜΝΗΜΗ ΣΧΕΔΟΝ ΠΛΗΡΗΣ


  Ξεκλειδώνω την πόρτα
  Ανάβω  το φως
  Από το ταβάνι κρέμεται η μνήμη 
  Σα σφαχτάρι


  Σουρώνουν οι μέρες που έφυγαν
  Τα χρόνια που έρχονται
  Η υγρασία σαν φρέσκο  αίμα
  Πλημμυρίζει τα πλακάκια


  Δεν ξέρω πώς να τη στεγνώσω
  Η σιγαλιά του σπιτιού
  Τραυλίζει δικαιολογίες
  Δεν υπάρχει άλλη

  Μνήμη σχεδόν πλήρης
  Από τώρα και στο εξής









ΛΕΩΝΙΔΑΣ    ΚΑΚΑΡΟΓΛΟΥ
ΜΝΗΜΗ ΣΧΕΔΟΝ ΠΛΗΡΗΣ
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ''ΕΣΤΙΑΣ''
ΑΘΗΝΑ 2014

TO VARELAKI ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ //// ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ///ΜΝΗΜΗ ΣΧΕΔΟΝ ΠΛΗΡΗΣ

                                                    

Οι Εκδόσεις της Εστίας σας προσκαλούν στην παρουσίαση

της νέας ποιητικής συλλογής του

Λεωνίδα Κακάρογλου

Μνήμη σχεδόν πλήρης

Ομιλητές :

Νίκος Δαββέτας:  Συγγραφέας

Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης: Ποιητής, συγγραφέας

Ποιήματα από τη συλλογή διαβάζουν :

Γιώτα Φέστα: Ηθοποιός

Ανδρέας Κωνσταντίνου: Ηθοποιός

Τραγουδά η Σαβίνα Γιαννάτου

Δευτέρα 7 Απριλίου 2014, στις 8.00’ το βράδυ

Σπίτι της Κύπρου, Ξενοφώντος 2^Α 105 57 Αθήνα

Από το Βιβλιοπωλείον της Εστίας κυκλοφορεί η ποιητική  συλλογή  του Λεωνίδα Κακάρογλου, με τίτλο «Μνήμη σχεδόν πλήρης».
Η συλλογή ξεκινάει από το σημείο που τελειώνει η ΑΔΕΙΑ ΕΞΟΔΟΥ (Οδός Πανός, 2009), προσπαθώντας να αποδεχτεί την απώλεια.
Μια απώλεια όμως που μετατρέπεται σε μέσο επαναπροσέγγισης της ζωής , του έρωτα και του ονείρου…
Παράλληλα οριοθετεί τη μνήμη σαν το πρωταρχικό στοιχείο που κρατάει ζωντανή την απουσία .
Ο μικρόκοσμος του σπιτιού πρωταγωνιστεί αλλά τώρα υπάρχουν και κάποιες σύντομες έξοδοι στη πόλη.
Η επιστροφή είναι για μια ακόμη φορά το τέλος των ψευδαισθήσεων αφού η μνήμη είναι σχεδόν πλήρης.


Ο Λεωνίδας Κακάρογλου γεννήθηκε το 1952 στα Χανιά. Σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο.Έχει εκδώσει επτά ποιητικές συλλογές: Τοπία κοριτσιών (1981), Σχεδόν γκρο πλαν (Πλέθρον 1986), Στο λευκό του βυθού (Πλέθρον 1986), Η συνήθεια των ημερολογίων (Πλέθρον 1995), Μονάχα ο χρόνος ξέρει (Πλέθρον 2000), Οι μέρες πριν τα χρόνια (Οδός Πανός 2007), Άδεια εξόδου (Οδός Πανός 2009). Και το  μυθιστόρημα Η ζωή και τίποτ΄ άλλο από τις εκδόσεις της Εστίας (2011). Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά, έχουν παρουσιαστεί στο θέατρο και έχουν μελοποιηθεί.

Πηγές : biblionet και  culturenow