Translate

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ;του Δημήτρη Φύσσα

Αναδημοσιεύω το άρθρο του φίλου Δημήτρη Φύσσα[01/02/2011-ΑΤΗΕΝS VOICE]


O Δημήτρης Φύσσας γράφει για την απουσία γυναικών κατά τις διαδηλώσεις - εξεγέρσεις στις αραβικές χώρες.


Mελετώντας τις φωτογραφίες και τα βίντεο από την Τυνησία και την Αίγυπτο, εντυπωσιάζει η απουσία γυναικών από τις διαδηλώσεις. Άντρες (βεβαίως) οι αστυνομικοί και οι στρατιώτες. Άντρες όμως και ό λ ο ι οι διαδηλωτές. Σ΄ αυτές τις ενδοαντρικές συγκρούσεις οι γυναίκες είναι σπίτι και περιμένουν να κριθούν τα πράγματα από τους άντρες.
Αλλά στη Γαλλική Επανάσταση οι γυναίκες ήταν στην πρώτη γραμμή, όπως και στην υπεράσπιση της νόμιμης ισπανικής κυβέρνησης το 1936. Όπως το Μάη του ΄68 στο Παρίσι και στην Πράγα τον Ιούλιο και Αύγουστο του ίδιου χρόνου- ιδίως οι νέες κοπέλες. Στο Πολυτεχνείο το ΄73, πολλές φοιτήτριες είχαν ηγετικό ρόλο. Στις διαδηλώσεις που γκρέμισαν τα καθεστώτα του υπαρκτού σοσιαλισμού το 1989, ΄90 και ΄91, οι γυναίκες κατέβηκαν στο δρόμο μαζί με τους άντρες. Δε νομίζω, στη νεότερη εποχή, να υπάρχει γνήσια λαϊκή εξέγερση χωρίς συμμετοχή γυναικών.
Τώρα οι γυναίκες απουσιάζουν, ακόμα και στην κάπως εκμοντερνισμένη Τυνησία. Αυτό για μένα δείχνει τον ισλαμιστικό χαρακτήρα των αναταραχών. Και καθόλου δε θα επιθυμούσα ισλαμιστικά, ανελεύθερα, γυναικοφοβικά καθεστώτα, στη θέση των δυτικόφιλων δικτατοριών.
Δεν ξέρω προς ποια κατεύθυνση θα κινηθούν τα πράγματα. Πολύ αμφιβάλλω, για παράδειγμα, αν ο Μπαραντέι, στην Αίγυπτο, έχει ακροατήριο. Ξέρω όμως ότι εξεγέρσεις και επαναστάσεις χωρίς συμμετοχή γυναικών είναι εξ ορισμού φαλλοκρατικές και, κατά κανόνα, αντικαθιστούν μια τυραννία με μιαν άλλη. Τελευταία φορά που το είχα δει αυτό, ήταν στο Ιράν το 1979. Εκεί η δικτατορία του Σάχη έδωσε τη θέση της στη δικτατορία των ισλαμιστών. Και όλοι ξέρουμε σε τι καθεστώς εξελίχτηκε το Ιράν>.


ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΥΣΣΑΣ

ΘΕΑΤΡΟ ΚΟΡΥΒΑΝΤΕΣ-ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΘΕΑΤΡΟ ΚΟΡΥΒΑΝΤΕΣ

ΟΥΙΛΙΑΜ ΣΕΞΠΙΡ
Μακμπέθ

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Αντρέας Θεοχάρης
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ : Γιάννης Κόντος – Αντρέας Θεοχάρης
ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Αντρέας Θεοχάρης, Κλαίρη Γιαννικάκη, Μαρίνος Μαρούλης.
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΚΗΝΙΚΟΥ : Κώστας Κοπελάρης

Τρεις θεατρίνοι αναπαριστούν την ιστορία του βασιλιά της Σκωτίας Μακμπέθ, που τρεις μάγισσες του υποβάλλουν το όραμα της απόλυτης εξουσίας οδηγώντας αυτόν και τη χώρα του στην καταστροφή. Το έργο του Σέξπιρ, πάντα σύγχρονο, περιγράφει με πυρετώδη τρόπο όλη την πορεία και την ψυχική κατάσταση δύο ατόμων, ενός ισχυρού άντρα και της συζύγου του, που μολύνονται από το όραμα της εξουσίας. Μια πορεία σύνθετη που περνά από την ψυχρή λογική έως τη θρησκευτική έξαρση, από την καχυποψία έως την παράνοια και τις διαταραχές του ύπνου, από τον πολιτικό κυνισμό έως το ψέμα και τις δολοφονίες, και που τους οδηγεί σε μια διπλή ρήξη, με τον εαυτό τους και τους άλλους.

Σχόλια σχετικά με τη μορφή της παράστασης και την απόδοση του κειμένου
Το κείμενο του Σέξπιρ, ποιητικό, φιλοσοφικό, ψυχαναλυτικό, υπερρεαλιστικό, κινείται σε τέσσερα επίπεδα που καθορίζουν και τη μορφή της παράστασης:
1. Τις Μάγισσες που αντιπροσωπεύουν τη φύση – σκοτεινή, αινιγματική, αδιαπέραστη.
2. Τον Μακμπέθ που θέλει να επωφεληθεί από αυτό που φαίνεται να υπόσχονται οι μάγισσες. Σε μια σειρά ιδιαίτερα συμπυκνωμένων μονολόγων μπαίνοντας σε έναν λαβύρινθο συλλογισμών θα περάσει από την ηθική, το ρεαλισμό, τη μοιρολατρία, την επανάσταση. Και καθώς η σκέψη δεν αρκεί αν δεν μετατραπεί σε δράση, θα επιλέξει την πιο λογική επιλογή δράσης, το δρόμο του αίματος, που οδηγεί στον όλεθρο.
3. Την Λαίδη Μακμπέθ που λειτουργεί, αντίθετα με το σύζυγό της, με βάση το ένστικτο και την παρόρμηση. Και παρά το ότι έχει εντελώς διαφορετική προσέγγιση θα φτάσει στο ίδιο αδιέξοδο. Ανίκανη πια να επικοινωνήσει με τον Μακμπέθ, αντιλαμβάνεται την καταστροφή της σχέσης τους και θα οδηγηθεί όχι στη δράση αλλά στη φυγή και τελικά στο θάνατο.
4. Τους “δευτερεύοντες” χαρακτήρες (υπηρέτες, Λαίδη Μακντάφ, θυρωρός της κόλασης, γιατρός, δολοφόνος...) που αποδέχονται τη μοίρα, και απλά σχολιάζουν άλλοτε αφελώς άλλοτε με σαρκασμό τα όσα βλέπουν να συμβαίνουν. Δε μπορούν να δουν τις μάγισσες ούτε είναι και σε θέση.
Και όλα αυτά μέσα σ' ένα καταιγισμό εικόνων γύρω από τη νύχτα και τον ύπνο, για να καταλήξει σε μια ματαιότητα, που μας θυμίζει το σαρκαστικό γέλιο των μαγισσών, που ακούγεται στην έναρξη τόσο της πρώτης όσο και της τέταρτης πράξης:
Αύριο και αύριο και αύριο
σέρνεται ανεπαίσθητα σαν ένα ασήμαντο τραγούδι
από μέρα σε μέρα, έως την τελευταία νότα που μετράει ο χρόνος.
Και όλα τα χθες μας φώτισαν τρελούς στο δρόμο για ένα σκονισμένο θάνατο.
Να σβήσει ο προβολέας.
Η ζωή δεν είναι παρά μια σκιά που περπατά,
ένας φτωχός ηθοποιός που παίρνει πόζες
και σπαταλά το χρόνο του πάνω στη σκηνή
και μετά δεν ακούγεται πια.
Είναι μια ιστορία που είπε ένας ηλίθιος, όλο φασαρία κι έξαψη.
Και τι σημαίνει; τίποτα... (Μακμπέθ. Πράξη Πέμπτη)
ΗΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ : Παρασκευή και Σάββατο. Ώρα 20: 30'.
Έναρξη παραστάσεων: Σάββατο 26 Φεβρουαρίου
Γενική είσοδος 15 € - Φοιτητικό 10 €. Θέσεις 15.
Κρατήσεις: τηλ 210-9718590, koryvantes@gmail.com Διάρκεια Παράστασης: 2 ώρες και 30 λεπτά.

ΘΕΑΤΡΟ ΚΟΡΥΒΑΝΤΕΣ
ΜΥΛΛΕΡΟΥ 78, ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ
2109718590, 6977930787