Ι
Κάπως έτσι εθίστηκα κι εγώ στη θανάτωση των ζώων. Έπαιρνα ένα όπλο από το σπίτι και σκότωνα ό,τι έβρισκα μπροστά μου, ακόμα και φίδια και ποντικούς, όλα τα πουλιά του δάσους. Μέχρι και μυρμηγκοφωλιές κατέστρεφα μες στη μανία μου. Όταν καμιά φορά ξεστράτιζε κανένα αδέσποτο σκυλί ή γατί στο χωριό, το έπιανα και το βασάνιζα μέχρι θανάτου.
Αν ποτέ πεισθώ πως μπορεί να συγχωρέσει ο Θεός αυτά τα εγκλήματα που διέπραξαν τον καιρό της αθωότητας, θα του το ζητήσω˙ όπως θα του ζητήσω να συγχωρέσει και την επιλογή μου να μη βασανίσω μέχρι θανάτου κάποιους συνανθρώπους μου, την εποχή της ενοχής.
ΙΙ
Μπορεί να μου αρέσει το κρέας των ζώων και μπορεί να το τρώγω κάθε μέρα. Μπορεί ακόμα κάθε φορά που το πιάτο σερβίρεται μπροστά μου να ακούω εκκωφαντικά την κραυγή της σφαγής του, ενώ παρόλα τα καρυκεύματα να μυρίζω καθαρά το αίμα του. Όμως λατρεύω το κρέας των ζώων και το απολαμβάνω… Έχω φάει όλα τα ζώα, ή τουλάχιστον τα έχω δοκιμάσει και είναι όλα εξαιρετικά!
Αυτό που δεν έχω δοκιμάσει ποτέ, αλλά με έχει έντονα προβληματίσει και σκέφτομαι πως αν επί των ημερών μου γίνω μάρτυρας του τέλους του κόσμου ή ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος, λόγου χάρη, θα ήθελα πριν πεθάνω, γιορτάζοντας το τελευταίο Πάσχα του κόσμου, να σφάξω έναν άνθρωπο και να τον φάω.
ΙΙΙ
Αυτή η πανέμορφη γυναίκα που εργάζεται στο κρεοπωλείο του super-market και δίνει παράσταση δεξιοτεχνίας καθώς κόβει το κρέας και συνθλίβει τα κόκαλά του, αυτή που τόσο της ταιριάζει το αίμα πάνω στη λευκή ποδιά της˙ στο χωριό που μεγάλωσε ήταν η κόρη του χασάπη. Εκεί εκπαιδεύτηκε στην τέχνη του σφαγέα και του κρεοπώλη.
Εργάζεται, θαρρείς και είναι ηθοποιός, μονάχα στο λεωφορείο ξεχνιέται καθώς επιστρέφει. Εκεί, μπορείς να διακρίνεις το ψυχρό και γεμάτο παράνοια βλέμμα της που απέκτησε από παιδί μέσα στο σφαγείο. Κατά τα άλλα, κουσούρια σπουδαία δεν της έχει αφήσει, εκτός του ότι, δεν κάνει ποτέ έρωτα όταν έχει περίοδο. Της προκαλεί εμετό και νευρικό κλονισμό η εικόνα του ματωμένου πέους.
IV
Δεν υπάρχει χωριό χωρίς τουλάχιστον έναν κτηνοβάτη και δεν υπάρχει κτηνοβάτης που να μην γνωρίζει τη δράση του όλο το χωριό. Άλλοτε, το δήλωσε μεθυσμένος στο καφενείο και άλλοτε, τον είδαν να πηδάει το ζωντανό.
Έχετε σκεφτεί ποτέ πως ο κτηνοβάτης μπορεί να αγαπάει τα ζώα περισσότερο και από εμάς; Έτσι κι αλλιώς, κι εμείς από νοσηρή αγάπη τα στειρώνουμε, τα φυλακίζουμε, αλλά κι αυτά που τρώμε, πάλι τα αγαπάμε, απλά, ο κτηνοβάτης μοιράζεται όλο του το είναι μαζί τους και βάζει άτυπα το ερώτημα: Η κτηνοβασία είναι η αποκτήνωση του ανθρώπου ή η ενανθρώπιση των ζώων;
---------------------------------------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου