...στον Αντώνη Κάλφα
A.
Ποίηση είναι η ορμητική διάθεση του να θέλεις να αντλήσεις δια μιας το ανεξάντλητο.
Ποίηση είναι η σκοτεινή διάθεση του να θέλεις να επιστρέψεις χωρίς να ξέρεις που.
Ποίηση είναι ένας χώρος αδιάστατος και όμως μπαίνεις.Όσο πιο αργά βγεις τόσο πιο πολύ αιωρείσαι.
Β.
Η ποίηση μονίμως σε καλεί 'όμως λίγες φορές ακούς και πας' κι ακόμα λιγότερες φορές τη βρίσκεις ' όμως αλίμονο αν δεν πας ποτέ.
Η ποίηση είναι διάθεση.Γι' αυτό και προηγείται πάντων.
Γ.
Ποίηση είναι αυτή η αθέατη δύναμη της συνέχειας σε κάθε τι το οριστικά περαιωμένο.
Δ.
Ποίηση είναι η χώρα του ποτέ μέσα στο κάποτε και του κάποτε μέσα στο ποτέ.
Ποίηση είναι αυτό που κοιτάζεις χωρίς να το βλέπεις και αυτό που βλέπεις χωρίς να το κοιτάζεις.
Ποίηση είναι αυτό το πιο μαύρο μέσα στο μαύρο,που εν τούτοις διευθύνει όλες τις αναδύσεις των χρωμάτων.
Ποίηση είναι η αόρατη κουκίδα της αφετηρίας για ό,τι ξεκίνησε
και έφτασε και δεν νιώσαμε ακόμα πώς και πού μας άγγιξε.
Ποίηση είναι κι αυτό που δεν έφτασε,αλλά γνωρίζουμε πώς και πού θα μας αγγίξει,όταν φτάσει.
Ε.
Δίπλα σε κάθε σκέψη στέκεται η Ποίηση για να τη διαψεύδει.
Τί είναι Ποίηση;'Oποιος την εννόησε δεν ξαναμίλησε ποτέ.
* Το δέντρο που έγνεθε τη βροχή και τραγουδούσε,ΡΟΕΣ/ΠΟΙΗΣΗ,
2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου