Ημιυπόγειο
Γιώργος Μπακλάκος
Εκδόσεις Βακχικόν, 2017
74 σελ.
***
Σε ζηλεύω και σε θαυμάζω.
Να χωράς σε μια ζωή και άλλες χίλιες.
Να γίνεσαι άλλος κάθε έξι μήνες.
Γίνεσαι παιδί και μεγαλώνεις όπως αυτός.
Πονάς και χαίρεσαι όπως αυτός.
Ερωτεύεσαι και μισείς όπως αυτός.
Σκέφτεσαι και πεθαίνεις όπως αυτός .
Το ρεπερτόριό σου ατέλειωτο.
Το πρωί είναι εθελοντής στις διεθνείς ταξιαρχίες
έτοιμος να πεθάνεις κάθε στιγμή για τη λευτεριά
και το βράδυ είσαι ίδιος ο Φράνκο
ο πιο μεγάλος σου εχθρός, ένας αδίστακτος δικτάτορας
Κοιμάσαι χρηματίστρια στη Wall Street
ξυπνάς μια πόρνη επαναστάτρια στην κούβα του Μπατίστα.
Τα ταξίδια στο χρόνο,στα μέρη και στους ανθρώπους αναρίθμητα.
Όσο συνεχίζεις τόσο χαράζεις το σανίδι.
κι όσο λεπταίνει, μαθαίνεις αναγκαστικά να ισορροπείς για να μην πέσεις .
Αναρωτιέμαι αν σε κατατρώγει η ανάγκη της φυγής
αν δεν αντέχεις τον εαυτό σου και αποδράς με όχημα το σώμα
ή αν σε δυναμώνει η δημιουργία του να είσαι υποκριτής.
Θα πρέπει να είσαι των υπολοίπων ανθρώπων πιο σοφός
τόσες ζωές που έζησες μέσα σε λίγα χρόνια
'Εμαθες πράγματα που άλλοι ποτέ τους δεν θα μάθουν.
Ακόμη και πιο δυνατός
κρύβεις τον εαυτό σου πίσω από κάποιον άλλον
Κανείς δεν σου επιτρέπει να εμφανιστείς δίχως προσωπείο στη σκηνή.
Αν θέλεις να χαρείς ή ακόμα και να κλάψεις
θα πρέπει γέλιο και δάκρυα πίσω από τα φτιασίδια σου να κρύψεις
μ΄ αντάλλαγμα το τελευταίο-το αβέβαιο-της αυλαίας χειροκρότημα.
***
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου