'Οσα είναι να πω
κατά βάθος έχουν ειπωθεί
για να πρωτοτυπήσω μένουν μόνο όσα δε θά' λεγα ποτέ
και δεν θα πω
διότι η εκκρεμότητα είναι αυτή που συντηρεί τελικά
και τη φωνή και τη σιωπή
που θα ακούσει κάποτε κανείς,
λίγο πολύ οι περισσότεροι,
σε μέρη γνωστά από παλιά
με ακατανόητη γλώσσα και παρωχημένους χρησμούς
Είναι σίγουρο ότι υπάρχουν ακόμη αυτές οι αλυκές στη
θάλασσα των ανθρώπων.
Και είναι βέβαιο ότι ακόμη σκεφτόμαστε κατά μήκος
του νερού
έως ότου σκάσει το κύμα στην ακμή της καρέκλας
και γίνει το βάρος όγκος
η καρέκλα θάλασσα
και πιάσουμε το βρεγμένο νήμα άπ' την αρχή του
*
Μετά την ενηλικίωση
Ελένη Τζατζιμάκη
Μελάνι, 2012
45 σελ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου