ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ
Πεθαίνουν τα κλαριά απ΄αγάπη
F.G.Lorca
Ρωτώ την ποίηση
για το σχήμα της λύπης
την ιτιά μού δείχνει
το δέντρο που πονά,αυτή
με γερμένα τα κλαριά
προσκυνά βουβό το χώμα
Νευρωνικό αντίστοιχο
λέει η επιστήμη
γυναίκας κλαίουσας που
με λυτά τα μακριά μαλλιά
θρηνεί ασάλευτη
του έρωτα
το φθαρτό σώμα
***
ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Χρόνια γλυπτικής ο άνεμος
κι η θάλασσα
κι ο βράχος
λιγοστεύει φλούδα φλούδα
Έτσι σμιλεύεται ο στίχος
Με ινδιάνικο βλέμμα
ο ποιητής συνδέει την εξωτερική πραγματικότητα
με την εκδοχή που φτιάχνει ο νους του
δεν τραγουδά
δεν επιδίδεται σε ζωγραφική τοπίων
Με τη σοφία των κύκλων της φύσης
λειαίνει τη διαχωριστική γραμμή
ανάμεσα σε ζωή και θάνατο
αποσπά το ουσιώδες άπ΄τα πράγματα
το αιώνιο άπ΄το προσωρινό.
***
ΑΠΟ ΑΠΟΣΤΑΣΗ
Μοβ μορφή
σε ορίζοντα γυμνό
όσο πλησιάζω
δεν είσαι συ
αποδομείσαι
κηλίδες κόκκινες και μπλε
φιγούρα από πίνακα πουαντιγισμού.
***
ΑΠΟΛΟΓΙΑ
Μάρτυς μου τα δάκρυα
ορκιζόταν
λες κι ο πόνος
είναι ζήτημα αλήθειας.
***
Πεθαίνουν τα κλαριά απ΄αγάπη
F.G.Lorca
Ρωτώ την ποίηση
για το σχήμα της λύπης
την ιτιά μού δείχνει
το δέντρο που πονά,αυτή
με γερμένα τα κλαριά
προσκυνά βουβό το χώμα
Νευρωνικό αντίστοιχο
λέει η επιστήμη
γυναίκας κλαίουσας που
με λυτά τα μακριά μαλλιά
θρηνεί ασάλευτη
του έρωτα
το φθαρτό σώμα
***
ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Χρόνια γλυπτικής ο άνεμος
κι η θάλασσα
κι ο βράχος
λιγοστεύει φλούδα φλούδα
Έτσι σμιλεύεται ο στίχος
Με ινδιάνικο βλέμμα
ο ποιητής συνδέει την εξωτερική πραγματικότητα
με την εκδοχή που φτιάχνει ο νους του
δεν τραγουδά
δεν επιδίδεται σε ζωγραφική τοπίων
Με τη σοφία των κύκλων της φύσης
λειαίνει τη διαχωριστική γραμμή
ανάμεσα σε ζωή και θάνατο
αποσπά το ουσιώδες άπ΄τα πράγματα
το αιώνιο άπ΄το προσωρινό.
***
ΑΠΟ ΑΠΟΣΤΑΣΗ
Μοβ μορφή
σε ορίζοντα γυμνό
όσο πλησιάζω
δεν είσαι συ
αποδομείσαι
κηλίδες κόκκινες και μπλε
φιγούρα από πίνακα πουαντιγισμού.
***
ΑΠΟΛΟΓΙΑ
Μάρτυς μου τα δάκρυα
ορκιζόταν
λες κι ο πόνος
είναι ζήτημα αλήθειας.
***
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου