notationes XEIMΩΝΑΣ 2015-2016 /// ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΟΛΟΒΕΛΩΝΗ /// ΜΕΛΑΝΙ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΙΣΚΟ

ΜΕΛΑΝΙ 2015

ΠΑΡΑΔΟΧΗ

ύπαρξη αδικαίωτη
στέκεις
τομή αγεωγράφητη
δίχως πυξίδα
δεν είναι η ποίηση που επιτάσσει τη φυγή
μήτε η ζωή που κρύβεις μες  στις λέξεις
είναι που θέλεις να' σαι ποιητής
σε κόσμο ανυπεράσπιστο
που όλο το μελάνι το χρωστάει
του θανάτου

ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ

ξαπλώνει στο κρεβάτι του

αγγίζει τα οστεώδη χέρια του

το κορμί του ζεστό

το στόμα του άγραφη σελίδα

δεν τον φιλά

ανασαίνει δυο στιγμές σιωπής και φεύγει

μέσα της χιονίζει λέξεις

'ΑΝΥΔΡΟ ΤΟΠΙΟ


κάτι μέρες όπως αυτή
που η σήψη απλώνεται στην πόλη
ο αέρας μυρίζει φορμόλη
οι γάτες μαδάνε
στα πλακάκια της κουζίνας
εσύ χαμογελάς από τη λήθη
κι ο θάνατος με βγάζει στο σφυρί
για μιαν αυταπάτη βεβιασμένης ζήσης    

το μυαλό μου εκρήγνυται σε κόκκους χρώματος
από την παλέτα σου στο υπόγειο
την ξεχασμένη

κάτι μέρες τέτοιες
θέλω να κλείσω τον κόσμο όλο σε μία λέξη
να μουτζουρώσω βάναυσα το αδηφάγο λευκό

μα δεν έχω στάλα μελάνι
στον ουρανίσκο