Θανάσης Τριαρίδης «Το τρυφερό μαχαίρι του Πέτρο Μπόλε», εκδ. Δήγμα, σελ. 370
Αναδημοσίευση από :fractal
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη
Μια παράξενη και μακάβρια ιστορία για ένα τρυφερό μαχαίρι και τον επικίνδυνο ιδιοκτήτη του. Μια ιστορία για την υφή του θανάτου και τα ανθρώπινα όρια. Ένας παράξενος serial killer που γράφει ένα παραμύθι βαμμένο στο αίμα. Η αρχή. Η διαδρομή. Το τρανταχτό τέλος. «Το τρυφερό μαχαίρι του Πέτρο Μπόλε» του Θανάση Τριαρίδη. Ποιός είναι στ’ αλήθεια ο Πέτρο Μπόλε; Ένας αιμοσταγής δολοφόνος, ένα φρικτό και αποτρόπαιο τέρας ή μήπως ένα αφελές θύμα;» «Κρέας δεν έφαγε ποτέ του, ούτε ήπιε κρασί, ούτε πλησίασε γυναίκα με σκοπό ερωτικό” μόνο τις νύχτες ξεχνιόταν και κοιτούσε τον μαύρο θόλο»(σελ .21) Πού ακριβώς βρίσκεται η αλήθεια; Και πώς χτίζεται ένας μύθος; «To όνομά του έγινε μύθος σ’ ολόκληρη την Ευρώπη, απ’ την μια έκρη ως την άλλη’ όπου πήγαινε τον ακολουθούσε ένα παρδαλό μπουλούκι, από ζητιάνους, γυρολόγους, χαρτορίχτρες, πλανόδιους τραγουδιστές, θρησκόληπτους, τρελούς κι απόκληρους» (σελ 22). Mπορεί ένα μαχαίρι να χαρακτηριστεί τρυφερό ή μήπως αυτή είναι μια επικίνδυνη μεταφορά; To μαχαίρι είναι δύναμη, κάτι άγριο από τη φύση του, κάτι απωθητικό. Μπορεί από την άλλη να χαρίσει τη λύτρωση σε κάποιον που υποφέρει. Μπορεί σε κάποιον να φαίνεται τόσο αβάσταχτη η ζωή που να προτιμάει το θάνατο ως μοναδική και σωτήρια λύση. Ένα συγκλονιστικό κείμενο που διαβάζεται χωρίς ανάσα. Ο θρύλος του Πέτρο Μπόλε τριγυρνά σε κάμπους πεδιάδες λιμάνια και πολιτείες ,ελεύθερος και ανεξέλεγκτος. Άνθρωποι απελπισμένοι τον παρακαλούν να τους πάρει τη ζωή και εκείνος »εκτελεί» τις επιθυμίες τους χωρίς ίχνος τύψης ή ενδοιασμούς. Και χωρίς να παίρνει χρήματα ή να δωροδοκείται. Ίσως έχει την αίσθηση ότι εκτελεί ένα ιερό καθήκον. Όμως δεν ήταν πάντα τα πρόβατα που τους πήρε τη ζωή ως βοσκός-νέος τότε- και με αυτή την πράξη πήρε το βάπτισμα του πυρός. Μετά ήρθαν οι άνθρωποι και για αυτούς θα ‘πρεπε να υπάρχει μια λύπη, μια τύψη, ένα δίλημμα έστω. Όμως, όχι. Το παράλογο και το αποτρόπαιο γίνονται καθεστώς, επιμένουν, οργιάζουν, επιβάλλονται.
Θα έρθει όμως η» θεία» δίκη, μια τιμωρία, ένα αντιστάθμισμα σε όλα αυτά, που θα βάλει τέλος στην περιπλάνηση. Ο βασιλιάς Ιερώνυμος τον καλεί σε μια αποστολή εκκαθάρισης, αλλά δεν είναι καθόλου έντιμος απέναντί του! Ένας παράλογος έρωτας, η μυστήρια (και διπρόσωπη -εν τέλει κόρη- του βασιλιά) και η αποκάλυψη της μεγάλης Αλήθειας στον Πέτρο, θα τον οδηγήσουν στην εν ψυχρώ δολοφονία του βασιλιά και των θυγατέρων του. Η μόνη ίσως συνειδητή του Πράξη. Οι στρατιώτες του δολοφονημένου βασιλιά τον θανάτωσαν παραδειγματικά στο κέντρο της πλατείας. Το μαχαίρι του μυστηριωδώς εξαφανίστηκε και δεν το βρήκε ποτέ κανείς. Το καλό άλλοτε συμπλέει, άλλοτε διαπλέκεται με το κακό. Ο προβληματισμός έρχεται αναπόφευκτα, αναφορικά με τις αξίες, την ηθική, την ουσία της ζωής. Η ανατροπή του τέλους είναι θεμελιακή και άκρως λειτουργική. Ένα βιβλίο σχετικό με το μέγα ζήτημα της Ύπαρξης. Αξίζει να διαβαστεί και να ξαναδιαβαστεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου