ΧΑΡΙΤΙΝΗ ΞΥΔΗ |
Αναπαραγωγή ενστίκτων
Να ειπωθεί επιφάνεια προτείνω
Δε θα είναι και το τελευταίο,
Ούτε το οριστικό του όνομα αυτό
Άλλοι το είπαν ανάσταση
'Αλλοι το είπαν βυθό
Εσύ μπορείς να το πεις πριόνι,
Αν δεν σ' αρέσει,πες το δρεπάνι
Το βυθός είναι προβοκατόρικο
'Ετσι φαίνεται πως βυθίζεται η ανυπομονησία
Σ' ένα νερό όχι επιπόλαιο
*****
ΟΙ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΦΥΓΗΣ
Πλάτος: της παράταιρης παρουσίας
Βάθος : της απαστράπτουσας απουσίας
Ύψος:της μετώπης
Μήκος :της προσκυνητικής πλάνης
Και τί άλλο;
A,ναι...
Είχες αποξεχαστεί σε μια χορταριασμένη τύψη
Είχα οχυρωθεί στο θαλαμίσκο ενός αψιδωτού εγωισμού
Είχες κοιμηθεί πάνω σε τοίχο που συσπάται
Είχα αγκιστρωθεί σε μια λουόμενη ευπρέπεια
Είχες προσηλωθεί στις εκφωνήσεις
Κι εγώ παραδόθηκα σε μια απόρρητη Άνοιξη
Είχα φύγει είχες φύγει
Ανεπιστρεπτί
Αυτό ήταν.-
*****
NAΡΚΕΣ
Ανατινάζομαι από την νότια πλευρά των συνόρων μου
Τα πρώην όριά μου υπέγραψαν ένα σκονισμένο έγγραφο-καταστατικό
συνθήκης για ανυπαρξία-
Δεν πιστεύω στο μηδέν,τους λέω
Μου χάραξαν τότε έναν μεθυσμένο τεθλασμένο διάπλου
Για να μην ξεχνώ τους βαθυπελαγικούς μου στόχους
Και την εκπλήρωση των φτερουγισμάτων μου
Άσε πια τα πετάγματα
Αυτά δεν πρέπει να τα υποσχεθώ στον εαυτό μου
επ ουδενί...
*Ποιήματα από το βιβλίο :
Το ράμφος
Ποίηση
Χαριτίνη Ξύδη
Κώδικας, 2007
53 σελ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου