Η αρχιτεκτονική της ύπαρξης
Ελένη Γκίκα
Καλέντης, 2014
80 σελ.
____________________________________________________
μουσικό κουτί
δερβίσης και
χάθηκα
στην τελευταία περιστροφή
*****
Ύπνος στο μπλε δωμάτιο
Μετράει τον χρόνο
και δεν της βγαίνει
πότε γεννήθηκε
πότε γονάτισε
πότε αγάπησε
για πότε θρήνησε
σε ποιο δωμάτιο
ποια μέρα
μήνα
ποια χρονιά
Σεντόνι
και τα σκεπάζει όλα
το μούχρωμα
μόνο να γίνει νύχτα
στο μπλε δωμάτιο
Επιτέλους
να πέσει, θέλει,
να κοιμηθεί.
*****
ΣΩΜΑ - ΔΩΜΑΤΙΟ
Είπες : φυλακισμένος
Κι είπα : μόνη μου
Είπες :ασφυκτιώ
Κι είπα : κουράστηκα
Αλλ' όμως συμφωνήσαμε
στο βασικό
Τίποτα άπ' ότι γίνεται
δεν μας αρέσει
Φωτιά
και Πάθος
Κάηκα
άπ 'την επιθυμία
Θεός
για κείνο που είναι
και δεν φαίνεται
Ποτέ δεν θα φανεί
όσο θα μας βαραίνει
αυτό το σώμα
τα ίδια θα λέμε
αποζητώντας ακριβώς τα ίδια
ξαφνιασμένοι
Μόνοι μας πάντα
Ακόμα και στον Έρωτα
όταν υποτίθεται πως γινόμαστε δυο
Αλλ' έτσι φθάνει ο καθένας
Μόνος.
Καληνύχτα,
Καλημέρα,
Φτάνει να σε αναγνωρίζω
κάθε φορά.
*****
Δωμάτιο - Τέλος
και τώρα;
εκείνη κι η ιστορία της
έξω και μέσα
ταυτοχρόνως
άπ 'το ποίημα
*****
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου