Στο Νίκο Καρούζο
Un caso triste a denho di memoria
Όχι γιατί έτσι πρέπει να γίνει
αλλά γιατί έτσι θα είναι
όχι για τον εαυτό σου ή τους άλλους
αλλά με την εικόνα του εαυτού σου και των άλλων.
Η πραγματικότητα δεν γνωρίζει τίποτα
γιατί η πραγματικότητα δεν έχει δημιουργήσει τίποτα
εμείς γνωρίζουμε τα πάντα
γιατί έχουμε δημιουργήσει τα πάντα.
Πίσω από το προσωπείο ενός ταριχευμένου έρωτα
τα στεγνά μάτια της παραίτησης
και ως επαλήθευση των αλλεπάλληλων ματαιώσεων
η αίσθηση της ανερχόμενης κενότητας του χρόνου.
Η οδυνηρή στιγμή που η άρνηση χάνει τη λάμψη της.
Ξεθωριασμένη αλήθεια εγκλωβισμένη
στην πανουργία του λόγου.
Το τίμημα αυτής της μεγαλοφροσύνης
να καταντήσεις μια ευαισθησία που εξαντλήθηκε.
Η παντοδυναμία του πατρικού συμβόλου:
o ευνουχισμός μιας εξουσίας
που αναιρώντας τη με συνθέτει.
Ισορροπώ ανάμεσα σε δύο αιωνιότητες
που με καταργούν με τον πιο ολέθριο τρόπο.
Φωτοστέφανο αθλιότητας
να καταραστώ εσένα ή τη ζωή μου;
Ό,τι αγάπησα αργοπεθαίνει.
Να σκαλίζω στην πέτρα
τη μορφή της πέτρας
η αλλόκοτη καταδίκη μου.
...περιμένοντας τη βροχή
να ξεπλύνει το αίμα
από τα χέρια των ενόχων και των ενόχων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου