..μετάφραση:Eυτυχία Παναγιώτου
Μια φορά μόνο
Μια φορά μόνο γνώρισα το νόημα της ζωής.
Στη Βοστόνη,κάπως αιφνίδια,κατάλαβα'
περπάτησα εκεί ,κατά μήκος του ποταμού Τσαρλς,
παρακολούθησα τα φώτα ν'αντιγράφουν τον εαυτό τους,
όλα να περιέχουν νέον και καρδιά στροβοσκοπίου,ν'ανοίγουν
τα στόματά τους πλατιά σαν των τροβαδούρων της όπερας'
μέτρησα τ' άστρα,τους μικρούς μου επιστρατευτές,
τις όμορφες ουλές μου,και ήξερα ότι συνόδευα την αγάπη
προς τη σκιερή πράσινη όψη του,και έκλαψα
την καρδιά μου στ'αμάξια που κινούνταν ανατολικά,και έκλαψα
την καρδιά μου στ'αμάξια που κινούνταν δυτικά,και πήρα
την αλήθεια μου απέναντι στη μικρή λοξή γέφυρα
και βίασα την αλήθεια μου,τη γοητεία της,να πάει στο σπίτι
και έκρυψα τούτα' δω τα πιστά για το πρωί
μόνο για να τα βρω απόντα.
Τραγούδι για το γόνατο
Το να δέχεσαι φιλιά πίσω
άπ' το γόνατο είναι ένας σκώρος
στη σήτα και
ναι,αγάπη μου,μια τελεία
στο βυθόμετρο είναι
χαριτωμένη με το βήχα της
και δυο φορές θα παραιτηθώ
άπ'την τιμή μου κι άστρα θα χώσω
σαν καρφιά μέσα στη νύχτα
ναι,ω ναι,ναι ναι δυο
μικρά σαλιγκάρια πίσω
άπ 'το γόνατο να χτίζουν πελώριες
φωτιές π' ανάβουν κάτι σαν ματο-
τσινορα που τσινούν δυο
αναπτήρες μάλλον
που πετυχαίνουν,ναι,ναι,ναι,κάτι μικρό
κι εμένα πλάστη.
Μια φορά μόνο
Μια φορά μόνο γνώρισα το νόημα της ζωής.
Στη Βοστόνη,κάπως αιφνίδια,κατάλαβα'
περπάτησα εκεί ,κατά μήκος του ποταμού Τσαρλς,
παρακολούθησα τα φώτα ν'αντιγράφουν τον εαυτό τους,
όλα να περιέχουν νέον και καρδιά στροβοσκοπίου,ν'ανοίγουν
τα στόματά τους πλατιά σαν των τροβαδούρων της όπερας'
μέτρησα τ' άστρα,τους μικρούς μου επιστρατευτές,
τις όμορφες ουλές μου,και ήξερα ότι συνόδευα την αγάπη
προς τη σκιερή πράσινη όψη του,και έκλαψα
την καρδιά μου στ'αμάξια που κινούνταν ανατολικά,και έκλαψα
την καρδιά μου στ'αμάξια που κινούνταν δυτικά,και πήρα
την αλήθεια μου απέναντι στη μικρή λοξή γέφυρα
και βίασα την αλήθεια μου,τη γοητεία της,να πάει στο σπίτι
και έκρυψα τούτα' δω τα πιστά για το πρωί
μόνο για να τα βρω απόντα.
Τραγούδι για το γόνατο
Το να δέχεσαι φιλιά πίσω
άπ' το γόνατο είναι ένας σκώρος
στη σήτα και
ναι,αγάπη μου,μια τελεία
στο βυθόμετρο είναι
χαριτωμένη με το βήχα της
και δυο φορές θα παραιτηθώ
άπ'την τιμή μου κι άστρα θα χώσω
σαν καρφιά μέσα στη νύχτα
ναι,ω ναι,ναι ναι δυο
μικρά σαλιγκάρια πίσω
άπ 'το γόνατο να χτίζουν πελώριες
φωτιές π' ανάβουν κάτι σαν ματο-
τσινορα που τσινούν δυο
αναπτήρες μάλλον
που πετυχαίνουν,ναι,ναι,ναι,κάτι μικρό
κι εμένα πλάστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου