'Aξιον εστί
Άξιον εστί
τα σκατά των πελαργών
που χρίνουν τις φωλιές τους
σα νησιώτικα σπίτια.
1 Απριλίου 1996
******
Γαλήνη
-Ταξιδεύτρα μου ψυχή
θα αισθανθώ ποτέ
το μειδίαμά σου;
-Η ψυχή γαληνεύει
όταν της θάλασσας το κύμα
με ορμή πετάγεται στ' άγρια βράχια
κι εκείνα λιώνουν από καημό
επειδή περιστέρι τα είδε λευκό
και τα πέταξε κόκκινη φούχτα
τριαντάφυλλα.
*******
Κάτω από το φως της λάμπας
αρχίζοντας ποίηση,
μια ιερή μέρα τ' Αυγούστου.
i
Περιπλανώμενος μέσα στους δρόμους
της μαγείας περιφέρομαι.
ii
To φεγγάρι απόψε είναι σκεπασμένο
με μια κουβέρτα σύννεφα,με πέπλο σιγής.
Άραγε ένα βαθύ παράπονο να κρύβει;
Ποιόν πόθο και ποιό πάθος;
Οι λέξεις δεν αρκούν.
Απόψε το φεγγάρι κλαίει.
Παράδοξος κοπετός.
Είναι στενάχωρο
κι ας έχει γεμίσει.
iii
Hμέρα Πέμπτη.
Ναι ξέρω γιατί κλαίει γοερά.
Κι όμως είναι ελπιδοφόρο
μέσα από τα τείχη της καρδιάς μου.
Χαμόγελο!Ξάφνου το ουράνιο περιβόλι
φανερώνει τους ώριμους καρπούς
των πράξεων μου.
iv
Τη νύχτα όλα επαναπαύονται,αναπαύονται.
Τη νύχτα όλα ξεκουράζονται.
Και το πρωί με την τρελή καλημέρα του ήλιου
ξεκινάει το πράσινο ζουζούνισμα
πεταλούδων και μελισσών.
v
Λοιπόν;
Λοιπόν,με ποιά όψη το αποψινό
φεγγάρι να ιδώ;
Περιπλανώμενος θ 'αποφασίσω
και θα συλλογιστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου