(Υπογλώσσιο Νυχτερινό
Εκδόσεις Τεχνοδρόμιον 2015
[...]
Mια τέτοια νύχτα θα μου συστηθείς:
Eγώ ειμί το φως του κόσμου
Mια τέτοια νύχτα
λίγους αιώνες αργότερα
στις όχθες ενός άλλου ποταμού
χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά
θα γράψω ένα ποίημα
στη μητρική γλώσσα
μα τί γράφετε δεσποινίς μου
τί ακατάληπτη απελπισία έχει μαδήσει τη
γραμματική σας;
Θα το κλείσω σε μπουκάλι
και θα τ' ονειρεύομαι ν' αρμενίζει
σ' αμνιακών υγρών θάλασσες
Mια τέτοια νύχτα μαζί θα ψάλλουμε τη μεθυσμένη
αλφαβήτα
και το κρασί θα ν' απ' το ΦοΒ κερασμένο
Μια τέτοια νύχτα
στου δέλτα τον ίσκιο μαζί
θα ξαποστάσουμε
Μια τέτοια νύχτα
Αγία Μαρίνα και κυρά
θα χορέψουμε τάγκο
αυτό το τραγούδι,αυτός ο χορός ,ένα ενδεχόμενο
π' αποκοιμίζεις τα μωρά
κάτω άπ' τον πολυέλαιο
το πέλμα δυναμίτης
έλα πάρε και τούτο
με σιωπή καρφωμένη στο δάπεδο
θα χορέψουμε τάγκο
μικρό μικρό σου το 'δωσα- ένα ενδεχόμενο
με τον ομφάλιο λώρο καρφωμένο στο δάπεδο
μεγάλο φέρε μου το
με τον ομφάλιο λώρο δεμένες στο δάπεδο
στα μάτια ο πολυέλαιος
εν είδει προβολέα
ένα ενδεχόμενο
εν είδει προβολέα
ο ομφάλιος λώρος
εν είδει προβολέα
κι εμείς μαμά μου
την Αγία Μαρίνα με τ' άλλα φωτόνια θα κοιτάμε
και θα ζωγραφίζουμε
με τάγκο
και μ' ομφάλιο λώρο
το δάπεδο
Μια τέτοια νύχτα
προτού καν κοιταχτούμε
θα σε σπρώξω μέσα στο ποίημα
και θα μυρίζει βελούδινα σύκα
κι ανοιξιάτικα ενδεχόμενα
στην αρχή θα πατάς στις μύτες των ποδιών σου
και μετά
μ' όλο το βάρος τ' ουρανού θα πατήσεις
και θα χορέψεις
κι από της κάθε συλλαβής το στερέωμα θα στάζει
νοσταλγικής παραφοράς μούστος γλυκός
και θα στάζουν φωτόνια
και θα' ίν 'αυτός ο πιο όμορφος στίχος
μαμά μου
Μια τέτοια νύχτα στα σκοτεινά θα με καλεί το
φωσφορίζον τέλος
κι εξουθενωμένος θα τρέξω
για να μαζέψω πάλι
καινούρια γράμματα
'Αλφα
Ρω
Χι-και (πώς αλλιώς;)στην πάλη με τον εαυτό το
ποίημα θα τελειώσει μ ε
Ήττα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου