ΖΑΦΕΙΡΙΟΥ ΛΕΥΚΙΟΣ
Μ' ΕΥΛΑΒΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΛΥΠΗ
| ||||||||||||||
... Οι
σκέψεις δεν μ' άφηναν, ίσως και να μην επιστρέψω ξανά εδώ. Ξένος, τι
γυρεύω στον κόσμο αυτόν. Αναρωτιόμουν ποια θα 'ναι η μοίρα του νησιού
στην αμείλικτη προοπτική του χρόνου. Το ρόδινο βασίλειο της Αφροδίτης,
όπως είχε αποκαλέσει το νησί ο Ντισραέλι. Η αίσθηση της Ιστορίας ή μήπως
η σκιά του θανάτου άφηνε αυτό το γκρίζο χρώμα στην ψυχή μου; Το μπαρ Ο
Μαύρος Γάτος, ο σύντομος αλλά συναρπαστικός βίος των ανθρώπων στη
Λάρνακα, με τη Μάρω να της υπονομεύει τη φαντασία η καθημερινή
πραγματικότητα... Σ' αυτή την πόλη, που σύμφωνα με την παράδοση, είχε ως
πρώτο οικιστή τον Χεττίμ, δισέγγονο του Νώε, και είχε καλό και
περίκλειστο λιμάνι, καθώς διηγείται ο Στράβων.
Στο μπαρ ένα βράδυ, ή στο πανδοχείο Το Εθνικόν, δεν θυμάμαι πια, η Πόπη ή κάποια άλλη είπε ότι είχαν βρει ασήμι στις Αλυκές. Γι' αυτό Φράγκοι, Βενετοί, Οθωμανοί κι Εγγλέζοι ήρθαν εδώ και γέμισαν την παραλία κουσουλάτα (προξενεία). (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Στο μπαρ ένα βράδυ, ή στο πανδοχείο Το Εθνικόν, δεν θυμάμαι πια, η Πόπη ή κάποια άλλη είπε ότι είχαν βρει ασήμι στις Αλυκές. Γι' αυτό Φράγκοι, Βενετοί, Οθωμανοί κι Εγγλέζοι ήρθαν εδώ και γέμισαν την παραλία κουσουλάτα (προξενεία). (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
ΠEΡΙΟΔΙΚΟ ΠΟΙΗΤΙΚΗ, ΤΕΥΧΟΣ 12, ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ - ΧΕΙΜΩΝΑΣ 2013
Εκδ.Πατάκης
Διευθυντής Έκδοσης :Xάρης Βλαβιανός
Στο κεντρικό αφιέρωμα παρουσιάζονται όψεις του έργου του κορυφαίου νομπελίστα ποιητή Seamus Heaney. O Βαγγέλης Χατζηβασιλείου και ο Χάρης Βλαβιανός μεταφράζουν δύο εμβληματικά του δοκίμια, ενώ ο Ερωτόκριτος Μωραΐτης και ο Χάρης Βλαβιανός μεταφράζουν ποιήματά του από την τελευταία του συλλογή, «Ανθρώπινη αλυσίδα» καθώς και το γνωστό του ποίημα «Ο Σεφέρης στον κάτω κόσμο» - ποίημα στο οποίο ο Heaney συνομιλεί με τρόπο δραστικό αλλά και τρυφερό με τον δικό μας Έλληνα ποιητή.
Η ξένη ποίηση εκπροσωπείται στο ευρύτερο δυνατό φάσμα της. Από τα ποιήματα του κορυφαίου Πορτογάλου ποιητή Fernando Pessoa (η Μαρία Παπαδήμα μεταφράζει τα «ποιήματα του Άλβαρο ντε Κάμπος» - βασικό «ετερώνυμo» του Pessoa) και την κλασική σύνθεση, «Η παραλία του Ντόβερ», του μεγάλου Άγγλου ποιητή Mathew Arnold (μτφρ. Αλέξανδρος Κοσματόπουλος), φτάνουμε σε δύο άλλους σημαντικότατους ποιητές: στον Aimé Césaire, που σφράγισε με την τολμηρή, ανυπότακτη γραφή του την ποίηση της μετααποικιακής Αφρικής (η Ευγενία Γραμματικοπούλου μεταφράζει το έργο του, «Τη νεγροσύνη μη την κλαις»] και τον Vittorio Sereni, που θεωρείται ένας από τους πλέον αξιόλογους Ιταλούς μεταπολεμικούς ποιητές [ο Σωτήρης Παστάκας μεταφράζει ποιήματα από τη βραβευμένη του συλλογή «Η μνήμη σου μέσα μου»]. Επιπλέον, ο Νίκος Παναγιωτόπουλος και η Ναταλία Κατσού μεταφράζουν ποιητικά κείμενα δύο κορυφαίων αγγλόφωνων ποιητών: του «καταραμένου» Αμερικανού James Wright και της Αγγλίδας Ruth Fainlight, της οποίας το έργο, «Σίβυλλες», που παρουσιάζεται, φανερώνει τη βαθιά της σχέση με την αρχαία ελληνική γραμματεία και μυθολογία. Τέλος, η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ μεταφράζει ποιήματα του ελληνικής καταγωγής Στέφανου Παπαδόπουλου, την ποίηση του οποίου έχει επαινέσει επανειλημμένα ο Derek Walkott.
Στον χώρο του δοκιμίου, το 12ο τεύχος της ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ φιλοξενεί, στο κλείσιμο του έτους Καβάφη, δύο πολύ σημαντικά δοκίμια για την ποίηση του Αλεξανδρινού και την υποδοχή που επεφύλαξαν στο έργο του διάφοροι καβαφιστές αλλά και cavafistas. Τα υπογράφουν ο Δ. Ν. Μαρωνίτης και ο Νάσος Βαγενάς. Ο γνωστός αμερικανός ποιητής Kenneth Goldsmith, συγγραφέας του πολυσυζητημένου έργου, «Uncreative Writing: Managing Language in a Digital Age», στο ανά χείρας δοκίμιο που τιτλοφορείται, «Στην ψηφιακή εποχή ονομάζεται ‘επαναστόχευση’», επιχειρεί να υπερασπιστεί, μέσα στο σημερινό ψηφιακό πλαίσιο, την πρωτοτυπία της «μη-πρωτότυπης» γραφής (μτφρ. Νίνα Μπούρη), ενώ ο Δημήτρης Μανούκας αναλύει σε βάθος το ποιητικό έργο της κορυφαίας Sarah Kane.
Τέλος, η πρόσφατη σοδειά της ελληνικής ποίησης αναδεικνύεται με την παρουσία δεκαοκτώ ποιητών, νέων ή καταξιωμένων: των Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ, Δήμητρας Χριστοδούλου, Γιώργου Βέη, Αλεξάνδρας Μπακονίκα, Αγγελικής Σιδηρά, Ευριπίδη Γαραντούδη, Χάρη Βλαβιανού, Ευαγγελίας Ανδριτσάνου, Γιάννη Ζέρβα, Γιάννη Ευθυμιάδη, George le Nonce, Δ. Κανελλόπουλου, Γιώργου Κασαπίδη, Γαλάτειας Δημητρίου, Γλυκερίας Μπασδέκη, Ελευθερίας Τσίτσα, Πόλυ Μαμακάκη, και Μιχαήλ Μήτρα.
Το τεύχος συμπληρώνουν οι μόνιμες στήλες των et cetera και της Κριτικής, στις οποίες παρουσιάζονται και κρίνονται βιβλία ποίησης και σχολιάζονται ζητήματα σχετικά με την ποιητική τέχνη.
ΣΤΑΧΤΕΣ
Η αθανασία των σκύλων
(70 σύντομες ιστορίες)
Κώστας Μαυρουδής
Πόλις, 2013
213 σελ.
ISBN 978-960-435-430-6, [Κυκλοφορεί]
Ιστορίες ανθρώπων που διαδραματίζονται στην Αθήνα και στην επαρχία, σε πόλεις της Ευρώπης, σε μυθιστορηματικές σελίδες και σε φιλμ. Ιστορίες σκύλων που "τριγυρίζουν με σιωπηλή σοβαρότητα", εμβολίζουν επίσημες πομπές, ακολουθούν παρελάσεις, διασχίζουν τα γεγονότα...
Η αθανασία των σκύλων, η άγνοια δηλαδή του θανάτου και του χρόνου, δίπλα στο εφήμερο των ανθρώπων. Ο Άργος κουνάει πάντα τα αυτιά του αντικρίζοντας τον Οδυσσέα, ο Μπεντικό κυκλοφορεί στις σελίδες του Γατόπαρδου δίπλα στον Ντον Φαμπρίτσιο, ο Boatswain μνημειώνεται στον "Επιτάφιο για ένα σκύλο" του Μπάιρον. δεκαεπτά σκύλοι υποδέχονται τον Πλαστήρα σε μια προεκλογική συγκέντρωση, ένα Μπόξερ καταστρέφει το υπό συγγραφή βιβλίο, έργο ζωής, και ο Λέων -σκύλος ενός ηλικιωμένου εφημέριου- παρακολουθεί τη Λειτουργία. Συνοδοιπόροι, άνθρωποι και σκύλοι μοιράζονται πραγματικότητες και αλήθειες, συναισθήματα, εξομολογήσεις και σημαίνουσες στιγμές.
Ο Κώστας Μαυρουδής με στοχαστική και ποιητική ματιά, κάποτε ειρωνικός κι αυτοσαρκαστικός, απαθανατίζει περιστατικά και χειρονομίες και αναδεικνύει τις λεπτές αποχρώσεις. Οι 70 μικρές ιστορίες του συμπυκνώνουν το χρόνο, αντιστέκονται στις απλοποιήσεις, ανοίγονται με φαντασία και λόγο στο απροσδιόριστο και το απροσδόκητο και "καταφάσκουν παρήγορα στη ζωή".
BIBLIONET
Επιμέλεια: ΚΩΣΤΑΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ
α’ κυκλοφορία: Ιούλιος 2013
Σχήμα: 16×24εκ., σελ.: 112, τιμή: 9 ευρώ, ISBN: 978-618-80520-7-9 ΣΕΙΡΑ: Φιλολογικά
Σχήμα: 16×24εκ., σελ.: 112, τιμή: 9 ευρώ, ISBN: 978-618-80520-7-9 ΣΕΙΡΑ: Φιλολογικά
Ο Κωνσταντίνος Καβάφης ανήκει στους
κλασικούς της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Μοναδικό επίτευγμα για έλληνα
ποιητή της παλαιάς, μεταιχμιακής διασποράς, εκείνης που γνώρισε μεγάλη
ακμή από τον 18ο έως τις αρχές του 20ού αιώνα, και μετά κατέρρευσε, για
να την διαδεχθεί η μετεμφυλιακή μετανάστευση. Για τον «κλασικό» Καβάφη
αποφάσισε ανέκκλητα η Ιστορία.
Ο Καβάφης όμως δεν είναι μόνο κλασικός,
είναι και μοντέρνος. Για την ακρίβεια, ένας κλασικός του μοντερνισμού.
Υπήρξε καινοτόμος, καθιερώνοντας τη δική του αποκλειστική ταυτότητα.
Στην ποιητική αναζήτησε και κατέκτησε έναν ιδιογενή τρόπο γραφής∙ τον
αναγνωρίζει κανείς από μακριά, όπως αναγνωρίζει έναν πίνακα του Πικάσο ή
τη φωνή της Κάλας. Στη θεματική συγκρότησε ένα μικρό σύμπαν από
πρόσωπα, γεγονότα, αισθήματα, στάσεις και σύμβολα που ενισχύουν την
ιδιαιτερότητα του λόγου. Στη δημοσιοποίηση των κειμένων επινόησε κάτι
μοναδικό στο πεδίο του ευρωπαϊκού μοντερνισμού: την ιδιωτική ρύθμιση της
διανομής των ποιημάτων του και την άρνηση να ακολουθήσει την
καθιερωμένη οδό της έκδοσης βιβλίου, και μάλιστα υπό την αιγίδα κάποιου
εκδοτικού οίκου περιωπής στο εθνικό κέντρο, δηλαδή στην Αθήνα.
Ακόμη και στο περιβάλλον της
μεταμοντέρνας κατάστασης, η σταδιοδρομία τού καβαφικού έργου όχι μόνο
δεν κάμπτεται αλλά συνεχίζει την ανοδική της πορεία. Ο Καβάφης είναι
ένας κλασικός της ελληνικής λογοτεχνίας με διεθνή ακτινοβολία∙ ένας
ποιητής του κανόνα που ενδιαφέρει και συγκινεί το μεγάλο κοινό∙ ένας
απαιτητικός συγγραφέας του μοντερνισμού που υπόκειται στην πολυμορφία
της πρόσληψης και ανάλωσής του.
ΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΤΟΥ ΤΟΜΟΥ
Τα κείμενα του τόμου υπογράφουν οι: Αθηνά Βογιατζόγλου (Ο Καβάφης του Νίκου Εγγονόπουλου), Κώστας Βούλγαρης (Ο Καβάφης και η «εργολαβία» του μοντέρνου), Σπύρος Λ. Βρεττός (Για τα ιστορικά ποιήματα του Καβάφη), Δημήτρης Δημηρούλης (Ο Καβάφης ως κλασικός και ως μοντέρνος), Αλέξης Ζήρας (Η «Αραβική Αφύπνιση» και ο Κωνσταντίνος Καβάφης), Μαρία Κούρση (Κατρακύλησα), Τζέιμς Μέρριλ (After Cavafy, μτφ.: Σάκης Σερέφας), Αλέξανδρος Μηλιάς (Καβαφικά επιτύμβια: Η υφαρπαγή της δύναμης του θανάτου), Παναγιώτης Νούτσος (Κ. Π. Καβάφης και Γεώργιος Σκληρός), Ευτυχία Παναγιώτου (Ο Καβάφης, στο σχολείο και στην ποίηση), Κώστας Γ. Παπαγεωργίου (Η μνήμη και το σώμα), Εύη Προύσαλη (Επιθυμίες κ’ αισθήσεις εκόμισα εις την Τέχνην), Αλκης Ρήγος (Ένα διαφορετικό μνημόσυνο), Στέφανος Ροζάνης (Η «αποξένωση» του Καβάφη), Βασίλης Ρούβαλης (Η καβαφική πραγματικότητα), Θωμάς Τσαλαπάτης (Ο Καβάφης και οι σκιές. Η ρευστότητα της ιστορίας και η ρευστότητα των νοημάτων), Σταυρούλα Τσούπρου (Καβάφης και δημοτικό τραγούδι), Μαρία Χατζηγιακουμή (Ο Καβάφης και η «ποιητική ιδέα»), Μαρία Ψάχου (Ο Καβάφης και η ποίηση της γενιάς του ’70).
poema editions
Αίθουσα αναχωρήσεων
Πέτρος Πολυμένης
επιμέλεια: Εύη Κώτσου
μουσική σύνθεση: Έφη Μαρκουλάκη
ερμηνεία: Μιχάλης Βιρβιδάκης, Ματίνα Μόσχοβη
Ατόλη, 2013
55 σελ.
ISBN 978-618-80807-0-6, [Κυκλοφορεί]
Στη συλλογή "Αίθουσα αναχωρήσεων" του Πέτρου Πολυμένη, μέσα στο κάθε ποίημα η φωνή που ακούγεται αρχικά διαθλάται στην εμπειρία, διαφορετικοί ήχοι και πρόσωπα αφυπνίζονται, ο ρυθμός αλλάζει και ενίοτε μια ηχώ σχηματίζεται. Παρόλ' αυτά το αίτημα της ενότητας παραμένει επίμονα, όπως φανερώνεται στη γεωμέτρηση της συλλογής, η οποία ξεδιπλώνεται σε τέσσερις ενότητες: Δρόμος, Λατρεία, Αγορά, Κατοικία. Από τα τέσσερα αυτά σημεία του ποιητικού ορίζοντα απλώνονται νήματα που διαπερνούν τα ποιήματα της συλλογής, υφαίνοντας μια εξωστρεφή ανα-σύνθεση που περιέχει το ποιητικό υποκείμενο, τοπία και αντικείμενα γύρω του, καθώς και πρόσωπα, είτε στο άμεσο περιβάλον είτε εντός του κοινωνικού σχηματισμού.
Αν και η ανάγνωση ενός ποιήματος έχει ως αναγκαία προϋπόθεση μονάχα το τυπωμένο χαρτί, στην "Αίθουσα αναχωρήσεων" επιχειρείται η εικονοποίηση έντεκα ποιημάτων, μέσα από ισάριθμα λεκτικά βίντεο. Σε ορισμένα εξελίσσεται παράλληλα ένα οδοιπορικό σε σπάνια ελληνικά τοπία. Με αυτόν τον τρόπο ερευνάται και από μία άλλη κατεύθυνση ο εμπλουτισμός της ποιητικής πρακτικής στον παρόντα χρόνο, ποιες ακόμα δίοδοι ανοίγονται μεταξύ λέξεων και εμπειρίας, ή πώς μπορούν να φωτιστούν διαφορετικά τα σιωπηρά συμφραζόμενα των ποιημάτων, και να αναδειχτούν οι ίδιες οι λέξεις.
Πηγή:BIBLIONET
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου