Ποιητές στη σκιά είναι εκείνοι που δεν έχουν προφανή θέση στα δημόσια αφιερώματα και στις θεσπισμένες επετείους. Η επίσημη προβολή τους είναι μικρή, η προσφορά τους όμως στην ποίηση και στον πολιτισμό είναι ανυπολόγιστης αξίας. Τον Δεκέμβριο του 2011 ξεκίνησε ένας κύκλος αφιερωμάτων σε 10 ποιητές στη σκιά και τον Δεκέμβριο του 2012 ο δεύτερος κύκλος σε 12 ποιητές. Επελέγησαν, και πάλι, λόγω εκλεκτικής συγγένειας να μιλήσουν γι' αυτούς 24 νέοι ομότεχνοί τους. Ο ποιητής Γιώργος Μπλάνας είχε τη συνολική επιμέλεια του κύκλου, καθώς και την ευθύνη της ανθολόγησης των ποιημάτων που διαβάστηκαν από σπουδαίους ηθοποιούς και ποιητές. Η ύλη των αφιερωμάτων του δεύτερου κύκλου, όπως συνέβη και με τον πρώτο, δημοσιεύεται σ' αυτόν τον τόμο.
Με αλφαβητική σειρά μίλησαν οι ποιητές:
Αντιόπη Αθανασιάδου, Δημήτρης Αθηνάκης, Παναγιώτης Αρβανίτης, Θεοδόσης Βολκώφ, Μαρία Γιαγιάννου, Εσμεράλδα Γκέκα, Άννα Γρίβα, Νίκος Ερηνάκης, Λένα Καλλέργη, Έλσα Κορνέτη, Γιώργος Λαμπράκος, Αλέξιος Μάινας, Πόλυ Μαμακάκη, Ανέστης Μελιδώνης, Ασημίνα Ξηρογιάννη, Ευτυχία Παναγιώτου, Νέστορας Πουλάκος, Θοδωρής Ρακόπουλος, Βασίλης Ρούβαλης, Λένα Σαμαρά, Ηλίας Σεφερλής, Δημήτρης Τανούδης, Ελένη Τζατζιμάκη, Θωμάς Τσαλαπάτης.
...μικρά αποσπάσματα από το βιβλίο....
''H ποίησή του είναι το σοκ της μεγαλούπολης όπως αυτό πάλλεται στην καρδιά ενός επαρχιώτη,ενός εσωτερικού μετανάστη.Είναι μαζί με τον Μιχάλη Κατσαρό(Κυπαρισσία) και τον Νίκο Καρούζο(Ναύπλιο) οι τρεις επαρχιώτες ποιητές-έποικοι των Αθηνών-που βίωσαν ως αυθεντικοί περιπλανώμενοι ποιητές σκορπώντας την πλανόδια ποίησή τους στη σύγχρονη ερημιά της μεγαλούπολης.''
(Ο Παναγιώτης Αρβανίτης για τον Θωμά Γκόρπα)
******
''Πρόκειται για μια ιδιότυπη περίπτωση ποιητή που με προκαλεί να τολμώ τις υπερβάσεις και να επιχειρώ τη συμφιλίωση ή έστω την αρμονική συνύπαρξη των αντιθέτων.Αυτή η ποίηση μου δείχνει ότι η τέχνη σε καμία περίπτωση δεν είναι μονόδρομος.Πείραμα ναι.Ανατροπή ναι.Περιπλάνηση ναι.Αλλά ποτέ μονόδρομος!Πίσω από το λόγο του Μαρκίδη υπάρχει ο άνθρωπος και το ήθος του.Πίσω από το λόγο είναι το πρόσωπο.Το πρόσωπο που στοχάζεται με ποίηση και ποιεί με στοχασμό.''
(Η Ασημίνα Ξηρογιάννη για τον Μάριο Μαρκίδη)
******
''Πάνω στη θάλασσα λοιπόν,εκεί επιλέγει να γράψει ο Σαραντάρης,αλλά η θάλασσα του δεν έχει την αύρα του Αιγαίου και τη λάμψη τη μεσογειακή που της προσδίδει ο Ελύτης,τον οποίο άλλωστε ανακάλυψε.Η θάλασσά του είναι αυτή που σμίγει με τη στεριά και γίνεται το σημείο όπου τα όνειρά του παίρνουν μορφή,ίσως και ο μόνος τρόπος να ενώσει την αγαπημένη του Ελλάδα με την Ιταλία,όπου η μητέρα του μόνη τον περίμενε ακόμα και μετά το θάνατό του''.
(Ο Ανέστης Μελιδώνης για τον Γιώργο Σαραντάρη)
********
Ο Κλείτος Κύρου επέλεξε τη λιγότερο αναγνωρίσιμη στάση στο γύρισμα των καιρών.Να μείνει πιστός στη πίστη του και στον εαυτό του.Να μην δεχτεί συναλλαγές με τους κώδικες που πολεμούσε.Να μείνει αξιοπρεπής στην ήττα του,τόσο που να είναι ο ίδιος νικητής,επιβεβαιώνοντας την αλήθεια ότι η μοίρα των ανθρώπων είναι να γεννιούνται στο φως.
(Η Λένα Σαμαρά για τον Κλείτο Κύρου)
*************
''Ο Α.Τ.διέθετε εκείνη την ιδιότυπη,επικίνδυνη και σπαραχτική υπερευαισθησία που κάνει κάποιον να αναλαμβάνει,να παίρνει κυριολεκτικά στα χέρια του,το δυσκολότερο καθήκον στη ζωή:τη ζωή του''
(Ο Γιώργος Λαμπράκος για τον Αλέξη Τρα ι ανό)
**************
''Η Τσακνιά στην ποίησή της επιχειρεί να καταγράψει,με όσο το δυνατόν πιο ψυραιμη και αποφορτισμένη από λυρισμούς και συναισθηματικούς ελιγμούς γλώσσα,όλα εκείνα τα θέματα που δεν παύουν ποτέ να απασχολούν τον άνθρωπο,όπως ο έρωτας,η φιλοσοφική διάσταση της ζωής,ο θάνατος,η ματαιοδοξία,η προσμονή,ο χρόνος,η ήττα και η νίκη.Καταγράφει λοιπόν το ζητούμενο από απόσταση,όχι όμως από άλλη θέση.''
(Η Ελένη Τζατζιμάκη για την Αμαλία Τσακνιά)
***************
''Ο Ηλίας Λάγιος υπήρξε ποιητής βαθύτατα ερωτικός' που σημαίνει έμπλεος πάθους μπροστά στην ομορφιά και στο τρομερό της μυστήριο' όχι απλώς ποιητής ερωτικός,αλλά κατά καιρούς μάλιστα ποιητής πραγματικά ερωτόληπτος:''μεθυσμένος τραγουδώ τη γυναίκα'',γράφει σε ένα από τα πρώτα του πεζά ποιήματα.''
(Ο Θεοδόσης Βολκώφ για τον Ηλία Λάγιο)
***************
''Γιατί είναι αλήθεια εκπληκτικό πως ένας πραγματικός μαχητής-ποιητής,όπως υπήρξε για δεκαετίες ο Θανάσης Κωσταβάρας έγραψε μια τόσο δυναμική,έντονη,ακραία συναισθηματική ποίηση,την οποία,αν επιχειρήσουμε να την απευθύνουμε κάπου συγκεκριμένα,βάλουμε ένα στόχο δηλαδή αυτής της γραφής,δεν θα πηγαίναμε μακριά . H κυρία Αγγελική,η γυναίκα της ζωής του,ήταν ο αποδέκτης αυτής της ατόφιας και αυθεντικής ποίησης,μια πηγή έμπνευσης που δεν τον εγκατέλειψε ποτέ,μέχρι να έρθει ο θάνατος.''
(Ο Νέστορας Πουλάκος για τον Θανάση Κωσταβάρα)
***************
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου