ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΠΑΠΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ//ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

AΠΑΝΤΗΣΗ


Θυμάμαι,'ελεγες,'ελεγα,λέγαμε...
''Δώστε ένα λόγο''.
-Ποιός το δικό μας λόγο τώρα στόμωσε;
Γιατί;
Kαι τι'ν'αυτό που μας φιμώνει;
Kάτι που να θυμίζει σφίξιμο δοντιών,
χεριών,
χαμόγελο
σπίθα οργής,
δάκρυ ανθρώπινο,
ματιά,ερώτηση:

Σαν πέσει η σιωπή μες στο πηγάδι της
-χορεύουν οι σοφοί σα δερβισάδες.
Μα η ζωή μας δεν μασάει
τέτοιο κατάντημα
και τη σιωπή θερίζει.

***********


Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΜΙΛΑ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΞΙΚΑΝΟΥΣ ΖΩΓΡΑΦΟΥΣ


Τους αποδίδει και προσθέσεις σκοτεινές
τους κρίνει,τους αποδομεί.Τί κρίμα!
Άκουσα να μιλά για του Μποτέρο και της
Κάλο τη ζωγραφική,πόσο ρηχά.
Και για τη νίκη του Ριβέρα επί τοίχου,
τόσο χλιαρά.
Σε λίγο θα μας πει και τον Λοτρέκ ηθικολόγο
ή πλούσιο πολύ τον εραστή του ονείρου.
Φαντάσου...
Είναι σα να λες ότι
κι ο πόνος είναι απόλαυσις
''πολλών αστέρων''.
Ο πόνος είναι
του εργάτη που κοιλοπονά
την ομορφιά,τα χρώματα
το απόσταγμα πολλών
συμπερασμάτων.

Δεν παύει όμως να' ναι πόνος.