TO KHTOΣ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ
Περί τα τέλη του φωτός
έκλεισα τα παντζούρια
η νύχτα δε μεγαλώνει
είναι πια έτοιμο θηρίο
Η λύπη μονάχα αυξάνει
κοτζάμ σιδηρόδρομος
κι ακόμη είναι έντεκα
Κι αν δεις τις παρενθέσεις
που πέταξα στο πάτωμα
ο φόβος φταίει-άκουσε
έτσι εγώ ξαλαφρώνω
***
ΚΡΙΣΗ ΗΛΙΚΙΑΣ
Δεν αντέχω άλλο μουγκρητό
εντός μου ψήνεται το τέρας
τρίποδο και εξαδάκτυλο
ας πάει κάποιος να του πει
ότι τέρμα οι παρεξηγήσεις
Άλλωστε πια μεγαλώσαμε
για να είμαστε τόσο εγωιστές
***
ΕΝΙΟΤΕ ΤΥΧΕΡΟΙ
Ευτυχώς που λύσαμε
τον γόρδιο δεσμό
και φράξαμε την άβυσσο
Φαντάζεστε να καπνίζαμε
κάτι στριφτά σύννεφα
να βοσκάμε την άνοιξη
σε ξυρισμένα λιβάδια
να τρώγαμε την αθανασία
χωρίς αλατοπίπερο
Ευτυχώς πεθάναμε νέοι
κι επομένως καθαροί
Από Το ημιτελές τελεσίγραφο , στίξις , Ιούνιος 2020
Επιλογή ποιημάτων : Ασημίνα Ξηρογιάννη
***
Ο πίνακας είναι του Wislow Homer: “Moonlight” και είναι παρμένος από εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου