notationes/// ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2018, ΠΡΩΤΕΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ (Ε)ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΟΥΣ ΒΙΒΛΙΟ/ΣΟΦΙΑ ΤΣΙΑΛΙΚΗ/ΠΕΤΡΟΣ ΜΠΕΝΟΣ/ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΝΤΟΥΜΗ /ΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΡΙΑΝΟΣ/ ΖΑΧΑΡΟΥΛΑ ΚΑΛΛΙΟΤΖΗ/ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΑΛΤΟΣ

Kολάζ Ασημίνα Ξηρογιάννη

                                   
                                  Επιλογή- Επιμέλεια :Ασημίνα Ξηρογιάννη


ΣΟΦΙΑ ΤΣΙΑΛΙΚΗ

 IΣΟΒΙΑ ΠΛΑΝΗ

Ηρθε η ελπίδα πάλι, διπρόσωπη
και χαμογέλασε με νόημα, προσκυνώντας 
την αγιογραφία του μέλλοντός μου
Ξεδιάντροπα τις απαντήσεις όλες δίνει
αλλάζοντας τόνο φωνής
σε κάθε επίσκεψη 
και προσπαθεί να δικαιολογήσει
όσα δεν έγιναν απ' όσα εγγυήθηκε 
την προηγούμενη φορά, 
καινούρια τάματα προσφέροντας 

* 
ΑΠΤΕΡΟΣ ΝΙΚΗ ή Η ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ


'Οταν έφτασε η νύχτα σκεπτική
 απ΄ όσα είχαν μεσολαβήσει στη διάρκεια
 της μέρας, τίποτα δεν μπορούσε να δώσει τόση αυτάρκεια
 στο χαμόγελό της
 όσο η υποψία της ηλιαχτίδας του
 πρωινού ξυπνήματος
 χωρίς τη σκιά της-ηττημένης-νόσου.

 «Τrilby »Γαβριηλίδης 2017

***

Πέτρος Μπένος

 GREEK MAN 1

Δεν είμαστε Δυτικοί αλλά 

Μπορούμε να γίνουμε

Η μία κα μοναδική λύση.

Τα μάτια μου χρωματισμένα ελληνικά 

Φραγκική και η μύτη φαίνεται

Ελαφρώς ηπειρώτικη, 

Σε μια αντανάκλαση φωτογραφία

Ποντιακά ακριτική. Κι όμως, 

Κατά μέτωπο ,οι ρίζες της μύτης μου

Είναι αφρικανικές.

Το ροδαλό και πολύ ευαίσθητο δέρμα μου

Σε ξεγελάει. 

Τα πετούμενα σπαστά και καστανά μαλλιά μου

Δεν σου αφήνουν καμιά αμφιβολία: 

Eίσαι λευκός.

Κι όμως, 

Οι μελαμψοί πρόγονοί μου 

Κινήθηκαν από τα βάθη της αφρικανικής γης. 

Στο μαρτυράει ο σκλάβος που βλέπεις μπροστά σου

*

MΑΙΝΑΔΑ

Απέναντί μου στέκει η πόρτα κλειστή 

Έφυγε η μαινάδα που τη σφράγισε. -

Ελα να την ανοίξουμε,

Κοιτούσε στον ωκεανό τα σαρκοβόρα ψάρια. -

Θα πάμε σε άλλους κόσμους. 

Χαμογέλασε δίχως ίχνος ευγένειας, 

Μου άφησε τον αναπτήρα της, Δεν κάπνισε ποτέ της

Μ’ αυτόν άναψα το κεράκι του πόθου 

Στο ζευγαράκι των πίσω καθισμάτων, 

Είχε πια φύγει. 

Μόνος τώρα προσπαθούσα να ανοίξω την πόρτα με το βλέμμα μου,

Κάπου κάπου

Έψαλλα προσευχές των αγγέλων σε ποιήματα. 

Η σερβιτόρα έρχεται ξανά για παραγγελία,

Κάποιος πρέπει να πληρώσει και τον λογαριασμό.


«Πόετρυ ατ λαστ»,Βακχικόν 2018
***

Ιφιγένεια Ντούμη

ΣΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ

Η αχνή γραμμή από αλάτι

σ΄αυτή την μπλούζα

μού θυμίζει 

εσένα κάποτε.

*

 ΚΥΝΙΚΟΣ ΧΩΡΙΣΜΟΣ 

-Γλυκιά μου, τι να σου κάνουν οι φίλοι;

 'Oταν κλείνει η πόρτα είσαι μόνη. Γι αυτό είμαι εγώ.

-Γι΄ αυτό υπάρχουν οι σκύλοι.

*

ΚΛΙΣΕ ΤΙΤΛΟΣ ΑΓΡΑΦΟΣ

Ο χωρισμός λίγο μετά τα τριάντα 

είναι- παραδέξου το-δύσκολος.

Ας τα πάρουμε ένα ένα. 

Μόλις άρχισες να βάζεις ωτοασπίδες, 

να υποφέρεις απ’ τα ξενύχτια, 

να μην αδυνατίζεις, να πίνεις μαλόξ, 

να μην ξέρεις αν χρειάζεται να είσαι ερωτευμένη.

 (Κάποτε μου χάρισαν δυο πλειμομπίλ. 

Το ένα ήταν το παιδάκι το άλλο η μαμά. 

«Για να διαλέξεις ποιο απ΄ τα δύο θέλεις να είσαι» μου είπαν. 

Το βρήκα τότε πολύ χαριτωμένο.

Που να ξερα σε τι μπελάδες θα μ έβαζε)

«Love me tender» ,Σαιξπηρικόν 2018

***

AΓΓΕΛΗΣ ΜΑΡΙΑΝΟΣ 

[Ενας πνιγμός είναι η ποίηση και όποιος σωθεί]

ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ

 Μικρές σιωπές.

 Αυτές που δίνουν,

 το πλήρες νόημα

 στις αποστάσεις. 

Από το κεφάλι 

έως τα χέρια ρέουν,

αργές και σπάταλες

φύσει και θέσει.

 «Πεζολίβαδα»,θράκα 2017

***

Ζαχαρούλα Καλλιαντζή 

ΑΝΑΡΧΗ ΣΥΝΟΥΣΙΑ 

Καπνίζω την πίπα σου 

και ενώνομαι με τα κομμάτια σου

σε μια άναρχη συνουσία.

 * 

Η ΠΑΛΗ

Εκεί...στον καθρέφτη της ηδονής 

παλλόταν η ζωή ανάμεσα σε δύο σώματα.

 * 

ΑΝΑΜΝΗΣΗ 

Οι θηλές της γλώσσας μου ριγούν 

στην ανάμνηση της γεύσης σου.

 «Aγγελμα κυοφορίας», Γαβριηλίδης 2017

***

Δημήτρης Σάλτος

 Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗΣ 

Οι ποιητές συνήθως πλέον μοιάζουν

με αργόσχολους επιβάτες

αστικών λεωφορείων.

Δίπλα στ΄ ανοιχτά παράθυρα καθισμένοι 

Βυθισμένοι στις σκέψεις τους 

Χαζεύουν τα τοπία που φεύγουν

Ταξιδεύουν με τις μυρωδιές των γυναικών 

Σοκάρονται καμιά φορά απ΄ το θέαμα κάποιου άστεγου

Και γράφουν

γράφουν

γράφουν. 

Ποτέ δεν φαίνεται να τους ενδιαφέρει 

Ποιος είναι στο τιμόνι

Και ποιος ο προορισμός.

 * 

ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ 

Η ψυχή του πεταμένο τενεκεδάκι

σ΄ ένα ασήμαντο στενό.

Το κλοτσούσαν παίζοντας 

τα παιδιά της γειτονιάς. 

Κάποιες σταγόνες που δεν είχαν στεγνώσει κυλούσαν συνέχεια μέσα του

ενώ τα παράθυρα κοιτούσε παρακλητικά 

περιμένοντας να βγει κάποιος και να πει: 

Σιωπή...

«Ναυαγοί στην λεωφόρο», Κύμα 2017

***