60 αποχρώσεις του μαύρου σε φόντο λευκό, ποίηση, Βάσω Χριστοδούλου, Εκδόσεις Λογείον, 2012
«Στερεώνω τη φυγή
μ’ ένα καρφί στον τοίχο
για να καθρεφτίζεται
η μονιμότητα»
μ’ ένα καρφί στον τοίχο
για να καθρεφτίζεται
η μονιμότητα»
***
Συγκάτοικοι νύχτας
Ξημέρωσε , ρε νύχτα,
επιτέλους
Πόσο σκοτάδι ν' αντέξει
η ψυχή μου απόψε
Δεν τα καταφέρνει άλλο,
στέρεψαν τ' αποθέματά σου,
εαυτέ μου συγκάτοικε.
****
Σςςςςς
Η σιωπή κάνει αντίλαλο στο βλέμμα.
Εκκωφαντική η έλλειψη ήχου,
κάθε που με κοιτάς...
****
Βοή στολίδι
Τί λοιπόν φοβάσαι περισσότερο;
Tου κόσμου τη βοή
ή τη βοή του απόντος;
Ποιός ακούγεται περισσότερο;
Aυτός που λείπει
ή αυτός που'' κοσμεί '' την απουσία;
****
Aν
Κι αν ήμουν τραγούδι,
θα' μουν μελωδία σε τίτλους τέλους βουβής ταινίας,
σε κατάμεστη αίθουσα...
με το χώρο να κλιματίζεται
και την κεντρική σκηνή να διαδραματίζεται.
****
Mε βάφτισαν '' μείνε''
με ανέθρεψε μια ''φυγή''
Κι ύστερα μ' εξόρισαν
σε ελεύθερη βούληση
****
Πωλείται
Άνοιξα ένα μαγαζί
για να πουλάω θέα.
Το μαγαζί ήταν απέναντι από τοίχο
κι έκλεισε σε μια μέρα.
Τον τοίχο τον γκρεμίσανε
και το μαγαζί ξανάνοιξε.
Τώρα πουλάω τούβλα.
Την « μπάζωσαν » τη θέα.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου