Ζεις μέσα μου
Κι εγώ μέσα σου
Αλλά μας χωρίζουν
μελτέμια, στεριές
αποσκευές, θέρετρα.
Ύστερα είναι κι η θάλασσα.
Πώς να τα βάλω με το καλοκαίρι;
Όμως, απλώνω τη σκέψη μου,
όσο μπορώ
-πες μου αν το νιώθεις.
Απλώνω τη σκέψη μου σε σένα
Και περιμένω υπομονετικά τα πρωτοβρόχια.
Αναδημοσίευση από ΦΡΑΚΤΑΛ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου