ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΣΤΕΡΓΙΟΥ /// ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

TOY EΡΓΟΔΟΤΗ


Είμαστε στίχοι στο ποίημα της ανάγκης
Χωρίς πολλά σημεία στίξης μα με στίγματα
Χωρίς θαυμαστικά προπάντων
Στίχοι λιτοί και αφαιρετικοί
«Δεμένοι», θα αποφανθούν οι κριτικοί

Είμαστε στίχοι στου αφεντικού το ποίημα
Τους τόνους μας υλοτομεί, ποιητική αδεία
Μας σπάει, μας διπλώνει, κατά πως ταιριάζει
Κι από τα σύμφωνα μάς παίρνει και μας βάζει
Πότε στον πρόλογο-ή και στο μότο ακόμα-
Πότε κατ ανάγκη μες στο σώμα
Και πότε μ΄ έναν μορφασμό ανέξοδο
Σαν παρομοίωση εν είδει αφορισμού
Προς γνώση και συμμόρφωση στην έξοδο.

***




ΜΗΧΑΝΗ ΚΟΠΗΣ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ


Τη μηχανή κοπής ποιημάτων
Στο υπόγειο να την έχετε
Σαν πολύγραφο της Κατοχής

Ανάγκη να μην έχετε
Όταν ο θεός φυσάει
Και ο διάβολος σκορπάει

***


ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΚΑΠΟΙΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ


                                      μνήμη Γιάννη Βαρβέρη


Τα σπίτια κάποιων ποιητών ειν' ακατάστατα
Το πάτωμα σκονισμένο
Αράχνες στο ταβάνι
Στοίβες πιάτα στον νεροχύτη

Είναι γιατί συνήθως λείπουνε
Σε σαφάρι λέξεων.
Στο Τότε και στο Τώρα

Στη Σμύρνη ή στον Μιστρά
Στην Κόλαση ή στον Παράδεισο
Στη Χαρά και στη Λύπη

Οπόταν επιστρέφουν δεν έχουν πολύ χρόνο
Συγυρίζοντας ακόμη, εμπνέονται και εργάζονται
καταρρακωμένοι
Ξεπλένοντας ένα κουταλάκι, λάμπει το σιρόπι της νεκρής
μητέρας
Ξεπλένοντας ένα πιάτο ανασταίνεται το δείπνο ενός
χωρισμού.

***

«Ελαβον»,Σαιξπηρικό,2017
Aνθολόγηση για το Varelaki :Aσημίνα Ξηρογιάννη

***