Ημικρανίες
Και η μαμά πάσχει από ημικρανίες.
Η μαμά καταφεύγει άμεσα στα παυσίπονα
για να «μπλοκάρει τον πόνο».
Εκείνη δεν τον διώχνει με παυσίπονα.
Είναι κομμάτι της μαμάς.
Συχνά,την κυριεύει η επιθυμία να παρει ένα μαχαίρι
και να ανοίξει μια τομή στον αυχένα της,
ακριβώς στη βάση του κεφαλιού,
εκεί όπου αισθάνεται πως καταλήγει ο πόνος.
Το αίμα της τρέχει
συμπαρασύροντάς τον
****
Επίλογος
Οι σιωπές σου
μέσα μου
δεν θα πυκνώνουν πια.
(Ο δρόμος της υπερβολής είναι κλειστός)
Μιλάς ή καίγεσαι.
Μιλάς και καίγεσαι
καίγεσαι
καίω
****
Χρόνος είναι
δώδεκα γεροντοκόρες γύρω από ένα τραπέζι
που η μία προσπαθεί να πείσει την άλλη
ότι δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα της
****
Ο κήπος μου
πελώριος
περιφραγμένος με μάντρα τσιμεντένια,
τριάντα τρία χρόνια ψηλή,
σας περιέχει όλους.
Είστε ρίζες.
Τσουκνίδες.
Κάποιοι ,
ελάχιστοι,
σταγόνες πρωινής δροσιάς
στα φύλλα.
***
Σωματική νοημοσύνη
Μόλις επέστρεψε
έκανε μπάνιο
έβαλε κρέμα σώματος
άλλαξε εσώρουχα
ρούχα
όμως η μυρωδιά του
ήταν ακόμα εκεί.
Κάθε φορά συμβαίνει αυτό.
Μόνο μ΄εκείνον.
Το σώμα θέλει
να διασώσει
ό,τι μπορεί.
(Aνθολόγηση για το Varelaki :Aσημίνα Ξηρογιάννη)
***
«Οχι τα λόγια» Εύη Μαυρομμάτη,2018
**
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου