Μάρκ Σαγκάλ |
Πόλη 2008
Το Καράβι
Άγκυρα στον πάτο της θάλασσας
Ένα ταξίδι
Το βλέμμα
Ο αέρας ο ίδιος
Με κοιτά και χαμογελά
Μοιάζει με μένα
Είναι εγώ
Για μια ζωή ειρηνική
Ξαναγράφω ποιήματα
Άγκυρα στον πάτο της θάλασσας
Ένα ταξίδι
Το βλέμμα
Ο αέρας ο ίδιος
Με κοιτά και χαμογελά
Μοιάζει με μένα
Είναι εγώ
Για μια ζωή ειρηνική
Ξαναγράφω ποιήματα
****
Καλοκαίρι μου
Κοιτάω την Καλοκαιρινή εποχή του Σαγκάλ
βλέπω την ντροπή πράσινη
την ερωτική σκέψη κόκκινη
την αγάπη που περιμένει λευκή
τον έρωτα που καίει κίτρινο
το όνειρο του "μαζί" γαλάζιο
ναι το καλοκαίρι του Σαγκάλ και το δικό μου έχουν πολύ μπλε.
Βυθός
Εδώ βλέπεις
Τα σωματίδια της ύλης
Που είναι φτιαγμένα όλα και όλοι
άμμος
Βλέπεις επίσης
Το καλοζυγισμένο ουράνιο σώμα
Που βασιλεύει
Στο πιο αθώο χρώμα
Το χρώμα του βυθού
Και της απεραντοσύνης
Του τίποτα.
****
Απόγευμα στις Κυκλάδες
Στην αχνιστή σιωπή
Παρακολουθώ το ταξίδι των αφρών
Απέναντι νησιά
Ήλιος
Σελήνη
Στα πόδια της
κάθε απόγευμα
σβήνει.
Παρακολουθώ το ταξίδι των αφρών
Απέναντι νησιά
Ήλιος
Σελήνη
Στα πόδια της
κάθε απόγευμα
σβήνει.
(Ανέκδοτα)
****
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου