NOTATIONES ///ΜΑΡΤΙΟΣ 2013///ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΜΗΤΡΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

                             

 ...συνέντευξη στην Ασημίνα Ξηρογιάννη

 Κυρία Χριστοδούλου,σας καλωσορίζω στο μικρό περιοδικό ''notationes''!Παρακολουθείτε , φαντάζομαι, τις πολιτικές,κοινωνικές κai οικονομικές εξελιξεις!Ζούμε λοιπόν σε ανισόρροπους καιρούς.Σε καιρούς δύσκολους για την Ελλάδα ως έθνος και για τους πολίτες της.Τα βλέμματα όλων είναι στραμμένα στην κρίση .Και δεν είναι λίγοι οι συμπολίτες μας που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα επιβίωσης.Μέσα σε όλα αυτά ,μήπως οι Ποιητές και η Ποίησή τους περισσεύουν;Mήπως δεν είναι τούτη εποχή για Ποίηση και άλλα παρόμοια;

Ποτέ στην ιστορία του τόπου μας, ποτέ στην ιστορία των λαών, η ποίηση δεν σίγησε σε ώρες δοκιμασίας. Με απωθεί  η αντίληψη που αποτιμά την ποίηση ως ένα είδος πολυτελείας. Απεναντίας όσο πιο σκοτεινά είναι τα  χρόνια τόσο πιο ζωτική ανάγκη είναι και  ο καίριος λόγος. Αυτός όμως.

 Προσωπικά θεωρώ ότι η ποίηση [και γενικά η λογοτεχνία ] ανθίζει μέσα στο διαδίκτυο.Γίνονται όμορφες δημιουργικές ζυμώσεις και ανταλλαγές.(Το εχω μάλιστα υποστηρίξει δημόσια σε σχετικό άρθρο μου στο Protagon).Ποιά είναι δική σας άποψη αναφορικά με το θέμα <<Λογοτεχνία και διαδίκτυο>>.

Είναι αλήθεια ότι το διαδίκτυο  κατακλύζεται από μια ποιητικότροπη έκφραση και της ανάγκης των ανθρώπων για επικοινωνία και της ορμής τους  προς αναγνώριση. Ανθίζει πράγματι  ένα πάθος οικοδόμησης μιας ιδιαίτερης ταυτότητας ποιητή και αυτό έχει μια εξαιρετικά σύνθετη ψυχαναλυτική και κοινωνιολογική ερμηνεία. Όμως , το γεγονός ότι στο διαδίκτυο ο καθένας μπορεί να έχει το κοινό του μειώνει δραματικά την έκταση και το βάθος των κριτηρίων σχετικά με το τι είναι πράγματι ποίηση. Κάποια λοξή εικόνα, λίγος προφανής ανθρωπισμός και  ένα  ευγενές συναίσθημα είναι συνήθως  αρκετά, για να αποσπάσεις  ένα like αλλά σίγουρα δεν είναι καθόλου αρκετό, για να είναι πράγματι ποίημα αυτό που σου δίνει τόση ικανοποίηση επειδή  το  έγραψες και αρέσει…

Πώς βλέπετε το μέλλον της Ποίησης στον τόπο μας;

Μικρή χώρα, τραγική  παιδεία, βαθιά κοινωνική παρακμή, ενδοσυντεχνιακή  μιζέρια αλλά και  μεγάλη, πολύ μεγάλη παράδοση. Εύχομαι αυτό το τελευταίο να αποβεί σωτήριο.

Θεός....;

.. .…

Ποιές οι σχέσεις σας με την πεζογραφία;
 

Δεν μου ταιριάζει.  Έχω γράψει μόνο ένα βιβλίο με πεζά κείμενα και δεν το επανέλαβα. Είμαι αλλού. 

 
Ποιό από τα δικά σας ποιητικά  βιβλία αγαπάτε περισσότερο και γιατί...

Δεν μπορώ να κάνω τέτοια διάκριση. Κάθε βιβλίο μου είχε μια ανταπόκριση , πιστεύω καθαρή και άμεση, προς τη φάση της ζωής μου κατά την οποία γραφόταν. Ούτε τα καταδικάζω ούτε τα αθωώνω εκ των υστέρων.  Υπήρξαν αυτό που εκείνη τη στιγμή μπορούσαν να είναι.

 Aγαπημένοι σας ποιητές ,συγγραφείς και μεταφραστές.

 Ω, αγαπώ τόσους πολλούς… Αν πάντως πρέπει να επιλέξω οπωσδήποτε , θα έλεγα ότι στο εικονοστάσι μου βρίσκεται δια βίου  η Έμιλυ Ντίκινσον. Λατρεύω με θρησκευτικό φανατισμό την ποίησή της, την αισθητική της, την ιδιοφυία της. Ζηλεύω τον ασκητικό της βίο, ως κι εκείνο το θρυλούμενο μόνιμα λευκό της φόρεμα.

 Πιστεύετε στην κριτική;H ίδια διαβάζετε τις κριτικές που γράφονται για τα έργα σας;

Μ’ ενδιαφέρει η κριτική, τη διαβάζω, τη σκέφτομαι, τη ζυγίζω… Ως εκεί.

 Aπό τα διαβάσματά σας....αν σας ρωτούσα να μου επισημάνετε 3 βιβλία που διαβάσατε και σας σημάδεψαν τόσο που σας άλλαξαν το βλέμμα για τα πράγματα ,τί θα απαντούσατε;

Δεν έχω με τα βιβλία μια σχέση ακαριαία. Δουλεύουν μέσα μου για χρόνια...

 Tι διαβάζετε τώρα;

 Ποίηση. Ποιητές. Ποιήματα…

Γράφετε κάτι τώρα;
 

Έγραψα πολύ εντατικά τα τελευταία εφτά οχτώ χρόνια. Πρέπει να μαζευτώ. Να μαζευτώ.

H γνώμη σας για τα λογοτεχνικά βραβεία.
 

 Χρήσιμα είναι, δίνουνε χαρά, βοηθούν να κινηθεί ένα βιβλίο. Αλλίμονό μας αν τα πάρουμε πάντως πολύ στα σοβαρά.

 
Γίνονται πολλές προσπάθειες τα τελευταία χρόνια για την υποστήριξη του ψηφιακού βιβλίου...
 

Η δικιά μου η γενιά θα παραμείνει λάτρης του παραδοσιακού βιβλίου, πιστεύω. Μας κουράζει κατά βάθος η ηλεκτρονική ανάγνωση. Αλλά το παρακολουθούμε το πράγμα, θα δούμε…  Το ευκταίο ασφαλώς  είναι το ψηφιακό βιβλίο να ανταποκριθεί στα πιο αυστηρά κριτήρια ενός επαρκούς και συστηματικού αναγνώστη παραδοσιακών βιβλίων και όχι μόνο σ’ εκείνα ενός ικανού χρήστη των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

 Διαβάζουν οι σύγχρονοι νέοι; Ποια αναγνώσματα προτιμούν;

 Δεν έχω σαφή εικόνα, φοβάμαι. Πάντως υπάρχει ένας καλός αριθμός  που το κάνει. Δεν είμαι καθόλου βέβαιη  έξαλλου  ότι οι μεγαλύτεροι διαβάζουν περισσότερο.

 Περνάει κρίση η γλώσσα μας;

 Στο βαθμό που εξυπηρετεί μια χαρά τις επικοινωνιακές μας ανάγκες, όχι. Αν βέβαια  θα υπηρετήσει και μεγάλη λογοτεχνία θα το δείξει ο καιρός. Αν πάντως γίνει αυτό, θα σημαίνει ότι  διέθετε τη δύναμη να εξελιχτεί σε ό,τι εξελίσσεται η γλώσσα υπό τους χειρισμούς των ευλογημένων.

Τι θα θελατε να πείτε στους νέους ποιητές... σε αυτούς που τώρα ξεκινούν...;

Στα θέματα της τέχνης δεν υπάρχει συμβουλή που να οδηγεί με ασφάλεια ή που να αποτρέπει την ήττα ούτε και ο άνθρωπος που θα είχε το κύρος να τη δώσει. Οι απαντήσεις σε ζητήματα πεπρωμένου είναι πάντα υπόθεση προσωπικής ευθύνης.