ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΣΤΟΥΦΗΣ////ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Διαβάζω το απέραντο κενό
Στο υπόλοιπο της σελίδας
ανασύρω πνιγμένες σκέψεις
ανάμεσα σε στίχους και γράμματα
ναυάγια ποιήματα κάτω από τα ποιήματα
ξέροντας πως όταν έλεγες
ποίηση το ακατανόητα
σ΄αυτόν τον κόσμο
                     εννοούσες τη σιωπή
που βιώνουμε στον έρωτα και το θάνατο.
Είναι η κατανόηση του κενού
αυτό που μεγαλώνει τη σιωπή μας.




[...]

Κάποτε θα γράψω ένα βιβλίο
Που θα περιγράφει ο,τι δεν έζησα
Με λέξεις που δεν αρθρώθηκαν ακόμα
Στο αυτί του εξωφύλλου
Το βιογραφικό θα εξιστορεί
Πότε δεν γεννήθηκα
Τα πανεπιστήμια που δεν σπούδασα
Τη φυλακή που δεν μπήκα
Τα αδικήματα που δεν έκανα
Καθώς και τις ημερομηνίες
Που δεν αυτοκτόνησα

ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΕ ΝΕΚΡΟ ΠΟΙΗΤΗ
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΣΙΩΠΗΣ 2009

*************

...αποσπάσματα από την ΟΝΕΙΡΟΠΛΗΞΙΑ

Από  χώμα και νερό
είναι το σώμα.
Από όνειρο και θάνατο
το πνεύμα.

[...]

Τα όνειρα
τα σκαρώνεις μοναχός σου
κι έχεις μετά
δικιά σου όλη τη θλίψη.

[...]  

Φωλιάζουν στο κεφάλι του
τα πιο ωραία ποιήματα,
μα δεν του δίνουνε  στυλό
οι νοσοκόμες.

Όσοι τη ρότα
του ονείρου ακολουθήσανε,
βούλιαξαν στη σκληρή
πραγματικότητα. 

[...]  

Το όνειρο,
το κιάλι που ο Θεός
μας έδωσε να βλέπουμε
το χάος.

[...]  

Αυτός που αρνήθηκε
τον τόπο και το χρόνο
είδε
πάνω και κάτω κόσμο ένα

Αφού το όνειρο
μονάχα εγώ το είδα,
πως είναι όλοι
ματωμένοι απ΄τη σφαγή;

Έρχεται και μου τρώει τα παιχνίδια,
το πρωί τα ξαναφτιάχνω 
με τη φαντασία μου.

Το όνειρο ,
η δεύτερη ζωή.
Το όνειρο,
έν΄άγγιγμα του απείρου.

[...]  

Αχ,ήθελα τόσο πολύ να σ΄αγγίξω,
που την αυγή
βρήκα τα χέρια μου
παραμορφωμένα. 

Κανένας δεν περίμενε 
το τέλος
κι όμως,
τόσο πανέτοιμους μας βρήκε.