Για τον ΑΤΜΟ της Ν.Ζαχαροπούλου[ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ 2008] //// Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη

                            

Ατμός

Ποιήματα

Νατάσα Ζαχαροπούλου

Ανατολικός, 2008
87 σελ.


 ****


Τρυφερό,προσιτό,λιτό.
Ποιητική ανάταση,ευφορία.
Οι λέξεις με πάνε, με φέρνουν,είμαι ανάλαφρη,πετώ.
Μακριά από φλυαρίες,περιττολογίες,ακαθαρσίες...είμαι ασφαλής.
Ερχεται και με ανακουφίζει.Με βυθιζει στη στιγμή και-συνάμα- με πάει παραπέρα.
Είναι λίγο,μα δεν τελειώνει.
Καλπάζει σαν τον άνεμο.
Εξατμίζεται.
Ατμός.
Το διαβάζω.
Ξανά.
Και ξανά.
Ολάκερο.
Ξαναστέκομαι στις ομορφιές:
-Με μιαν ανάσα
ενώνομαι χωρίζω
-Θραύσμα κήπου
άκρη ουρανού
Ακροβατώ.
-Ανέβαινε η νύχτα
Ο έρωτας σκόνταψε
Εσταξε κίτρο
-Τσιλιμπουρδίζει
ο άνεμος στις ελιές-
σέρνει τραγούδια
-Στάσιμο
Νεύμα
Κρατς.
-Ατμός
το καλημέρισμα της μάνας μου
Ντύνομαι
Πάω σχολείο
Πάω ζωή
Και όχι μόνο
Ολο .
Ολο Ενα
Ολο ρέει
Ολο αλήθεια
Ολο αίσθηση
Ολο Ενέργεια
Αυτό.


Α.Ξ.