«Δίπλα στη θάλασσα, αλλά εσύ διαβάζεις. »
Του κρατά το χέρι.
«Έλεγα, πως προτιμώ να διαβάζεις τα μάτια μου.»
Του χαμογελάει.
«Γιατί έχεις αυτό το μικρό σημάδι στο χέρι σου;»
«Κι εσύ γιατί ρωτάς;»
«Τίποτα απλώς... για την φιλοσοφία του πράγματος.»
«Α, μάλιστα.»
«Εσύ δεν είπες ότι η φιλοσοφία υπάρχει παντού; Και στα μικρά καθημερινά πράγματα;»
«Όπως δηλαδή στο χέρι μου; Να δούμε τώρα πώς θα το σώσεις...»
«Το χέρι σου είναι δικό σου, άρα το αγαπώ, όπως αγαπώ κάθε τι δικό σου. Και θέλω να μάθω την ιστορία γι' αυτό το σημάδι...Και στο κάτω κάτω
εσύ φιλοσοφεις για τα πάντα, μικρά και μεγάλα. 'Ασε που με αφορμή το χέρι σου -που τώρα τρυφερά με κρατάει- θα σου πω και γω την ιστορία για ένα παλιό μου τραύμα.
Θα ανταλλάξουμε ιστορίες. Αυτό θα σημαίνει
εν μέρει πως θα φιλοσοφησουμε και για την αγάπη μας."
"Είναι στ' αλήθεια, τρομερός ο συλλογισμός σου, μωρό μου. Αλλα, δεν ξέρω αν θέλω.
"Ούτε κι γω ξέρω.
Προτιμώ να τη ζήσουμε.
Την αγάπη.»
******************
*Η φωτογραφία είναι παρμένη από το Pixabay.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου