Translate

Δευτέρα 4 Απριλίου 2022

ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ /// ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ : Ασημίνα Ξηρογιάννη





Δίγλωσση έκδοση.

Ανθολόγηση: Αλίαζ Κοπριβνίκαρ
Μετάφραση: Ασημίνα Ξηρογιάννη, Ανδρέας Αντωνίου
Συνεργάτες Μετάφρασης: Αντρέα Περούνιτσιτς, Ζίφκο Βλάχοβιτς

*

Γιοβάνα Μπούζοβιτς, Λούκα Μπόλγεβιεφ, Νίκολα Οράκ, Μπάρμπαρα Ντέλατς, Μαρία Ντράγκνιτς, Ντούσαν Ντάροβιτς, Ίλια Ντάροβιτς, Αλεξάνταρ Γκάβρανιτς, Νατάσσα Γκουντέϊ, Σλάδανα Κάβαριτς Μάντιτς, Μιλένα Ράντεβιτς, Τζάνα Ραντίτσεβιτς

Jovana Bojović, Luka Boljeviev, Nikola Ćorac, Barbara Delać, Marija Dragnic, Dušan Đurović, Ilija Đurović, Aleksandar  Gavranic, Nataša Gudelj, Slađana Kavarić Mandić, Milena Radević, Jana Radičević


***



JOVANA BOJOVIĆ

Η Jovana Bojović γεννήθηκε το 1989 στην Ποντγκόριτσα. Σπούδασε δραματουργία στη Σχολή Δραματικών Τεχνών στο Cetinje και απέκτησε το μεταπτυχιακό της FDA στο Βελιγράδι. Είναι σκηνοθέτης σε θέατρο, τηλεόραση και κινηματογράφο. Στον διαγωνισμό Ratković Poetry Evenings, της απονεμήθηκε το πρώτο βραβείο για τη συλλογή «S glavom u torbi». Το βιβλίο έχει περιληφθεί στη shortlist για το βραβείο Biljana Jovanovic (2017). Το 2020, κυκλοφόρησε η ποιητική της συλλογή «Magla: vidljive tačke».

Μάριο V

αυτές είναι οι μέρες σου, Mario V

οι άνδρες έχουν παιδιά και γυναίκες,

οι γυναίκες έχουν τους δικούς τους άνδρες

που κάθονται στο ζεστό σπίτι τους

και έχουν παρατεταμένα Σαββατοκύριακα

Πες τους κάτι για τα μεγάλα Σαββατοκύριακα, Mario V,

για εκείνα τα μεσημέρια της Παρασκευής

όταν πέφτεις σε αδράνεια

που σε συνοδεύει μέχρι το τέλος της εβδομάδας,

όπως η μητέρα σου

Πες τους κάτι για τις μέρες μπροστά σε ερειπωμένα κτίρια,

για εκείνες τις μέρες όταν στέκεσαι σε παραλήρημα μπροστά από την είσοδο του κτιρίου για ώρες,

από φόβο ότι, δίπλα σε μια τσιγγάνα που φυσάει κόλλα

ένας γέρος σκύλο που γλείφει τον εαυτό του

και ροκανίζει τα οστά του

και μια ενθουσιασμένη κυρία που επέστρεψε από ψυχαναλυτική συνεδρία,

μπορείς να βρεθείς ακριβώς μπροστά σε εκείνη την είσοδο όπου γεννήθηκες

και κει που πιθανώς θα πεθάνεις

αυτές είναι οι μέρες σου, Mario V

μην τις χάσεις λόγω της σοβαρότητας που επιβάλλεται από την ηλικία

μην συμβιβαστείς για να σεβαστείς την ωριμότητα

Όσο περισσότερο συμβιβάζεσαι

τόσο περισσότερο θα προδίδεις τον εαυτό σου

και το μόνο ειλικρινές μονοπάτι σου,

όπως εγώ πρόδωσα όλη μου την ουσία

να καεί στον ήλιο μιας νέας αξιοπρεπούς ζωής

που θα κάνει μια αξιοσέβαστη και μορφωμένη κυρία του εαυτού μου,

με όλα αυτά τα παιδιά και την ισορροπία μεταξύ αυτού και εκείνου

υπάρχουν λίγοι άνθρωποι σαν εσένα που είναι βαθιά στην άλλη πλευρά του ποταμού

και οι οποίοι θα μείνουν εκεί παρά τη στάσιμη λιμνούλα που τους σέρνει

αυτές είναι οι μέρες σου, οπότε βούτα με τη βρωμερή λιμνούλα σου

σε όλες αυτές τις επαρχίες, σε εμπορικά κέντρα και σε νηπιαγωγεία

αυτές είναι οι μέρες σου, Mario V

και συνειδητοποιείς ότι σε περίμενα μπροστά από τον τοίχο με γκράφιτι

οι άνθρωποι μιλούσαν για πολιτικά θέματα και πρόγνωση καιρού

οι άνθρωποι φοβούνται ότι τα σχέδιά τους θα αποτύχουν και παίρνουν ηρεμιστικά

Μου φέρονται καλά και κανείς δεν με ενοχλεί πάρα πολύ

Φορέματα με στενή μέση και τακτοποιημένο χτένισμα έχουν γίνει ρουτίνα για μένα

αλλά καταλαβαίνεις ότι σε περίμενα μπροστά από τον τοίχο με γκράφιτι

και δεν μπορώ να θυμηθώ ποιος από τους δυο μας χρησιμοποίησε ένα κόκκινο σπρέι

για να γράψει κάτι σχετικό με το ότι δεν ανήκει στην αιωνιότητα και τη μεγάλη αγάπη

πριν οδηγηθούμε στο σφαγείο μαζί με τα υπόλοιπα

παχιά βοοειδή και τους βρόμικους εμπόρους

που έχουν τηγάνι και ζυγαριά και ξέρουν τι είναι τα χρήματα και πόσο αξίζει

ένα κιλό εμποτισμένο φρέσκο συκώτι από το οποίο αναδημιουργείται μια Pulp Fiction

***


LUKA BOLJEVIC

Ο Luka Boljeviev γεννήθηκε το 1994 στην Ποντγκόριτσα. Είναι κάτοχος πτυχίου νομικής από το Πανεπιστήμιο του Μαυροβουνίου. Το 2019 κέρδισε το βραβείο του 33ου Φεστιβάλ Νέων Ποιητών στο Zaječar. Είναι μέλος της λογοτεχνικής ομάδας Forum of Young Writers, του Podgorica KIC Budo Tomović. Έχει εκδώσει τη συλλογή «Meat of Language».


Φοβάμαι μήπως είμαι άγριο ζώο

να είσαι άγριο ζώο

και, με καμάκι, να σπας τη σπονδυλική στήλη

των πλωτών νησιών

με καρδιές σε μέγεθος αυτοκινήτου

MακΚλουρ,

μία προς μία

οι φάλαινες δολοφόνοι

πεθαίνουν καθώς με τα δόντια τους,

συνθλίβουν τις βάρκες γεμάτες κρέας

να είσαι άγριο ζώο

και να κρατάς ποιητές σε κλουβί -

η λογοτεχνία του ζωολογικού κήπου έχει νόημα

Καθώς διάβασα σε μια λίμνη αίματος

σταγόνα σταγόνα

κάτω τα πλευρά μου στα πόδια μου

κοίτα, MακΚλουρ,

ο λόφος κάτω μου μεγαλώνει

τα σαρκώδη παιδιά της γης

είναι κάτω από τα πόδια μου

***

ILIJA ĐUROVIĆ

Ο Ilija Đurović (Ποντγκόριτσα, Μαυροβούνιο, 1990) έχει γράψει διηγήματα, ποίηση, θεατρικά έργα και σενάρια ταινιών. Στο Μαυροβούνιο ίδρυσε τον ανεξάρτητο εκδοτικό οίκο «Yellow Turtle» που ειδικεύεται στην ποίηση και το μυθιστόρημα. Έχει εκδώσει τρία βιβλία και ζει στο Βερολίνο.

Στενό

Ο νεκρός θαλάσσιος ιππόκαμπος είναι δικός μου.

Ο κουρασμένος θαλάσσιος ιππόκαμπος

Πρησμένος σαν φθινόπωρο ή βάλτος.

Το λίπος του είναι κρύο, αλμυρό,

το μαλακό δέρμα του είναι νεκρό.

Αυτό είναι το τέλος του.

Κάτω από αυτόν,

τίποτα άλλο εκτός από τους ψηλούς τόνους άμμου,

μελλοντικά σκουλήκια,

θαμπός ήχος των ζωντανών ιππόκαμπων που έφυγαν,

σάρκα αναίσθητη μπροστά στον θάνατο των αγαπημένων.

Ο νεκρός ιππόκαμπος συνήθιζε να δημιουργεί μουσική με την αναπνοή, το στομάχι του,

με τη δίψα του, τον κωδικό του θαλάσσιου ιππόκαμπου

από την καρδιά της λάμψης.

Οι παλμοί του νεκρού θαλάσσιου ιππόκαμπου ανθίζουν κάποτε στο βάθος,

από το επίκεντρο του αίματος έως το λιπαρό, επίπεδο του δέρματος .

Αλλά τώρα μόνο οι πράσινες ακτίνες.

Μύγες. Γαληνεύω λούζοντας τον νεκρό


***


DUŠAN ĐUROVIĆ

Ο Dušan Đurović γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 1984 στην Ποντγκόριτσα. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές. Ζει και εργάζεται στην Ισλανδία από το 2015.

Πληροφορίες για το διάστημα

μπορούμε να φτάσουμε στο σημείο όπου το φως είναι τόσο δυνατό

που είναι αδύνατο να το παρατηρήσεις

μπορούμε να φτάσουμε στον τόπο όπου η αόρατη κίνηση δημιουργεί όλα τα ονόματα

μπορούμε να φτάσουμε στο μέρος όπου αφουγκράζεσαι

τον κόσμο πριν τον ονομάσω,

όπου καθώς λάμπει το εξαφανισμένο αστέρι

μάς χαμογελάει από μεγάλη απόσταση

μπορούμε να φτάσουμε στο σημείο όπου η βαρύτητα είναι τόσο ισχυρή που δεν υφίσταται η ύπαρξη,

εκεί όπου όλες οι αλλαγές είναι ανεπαίσθητες

Ταλαντεύονται από τον ένα κόσμο στον άλλο

*****

NATASA GUDELJ

Η Nataša Gudelj, γεννήθηκε το 1997 στην Trebinje. Eίναι φοιτήτρια διοίκησης επιχειρήσεων στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Κέρδισε το τρίτο βραβείο ποίησης στον διαγωνισμό Ticket το 2019. Επιπλέον, ήταν στους φιναλίστ του 32ου και 33ου Φεστιβάλ Νέων Ποιητών στο Zaječ.

κάποιος έφτυσε μια ροχάλα μπροστά από το ασανσέρ

κάποιος έφτυσε μια ροχάλα μπροστά από το ασανσέρ

η μητέρα μου θα μισήσει αυτήν τη σημείωση

τής αρέσουν μόνο τα ελαφρά αναγνώσματα

γράφει νέες συνταγές και συνεχίζω να εξιστορώ πάλι

πώς έβαλαν ένα εμφύτευμα στο πόδι μου

για πρώτη φορά ένιωσα πελεκημένος

και άρχισα να καταπίνω κομμάτια

ενώ αφουγκραζόμουν το τέλος του κόσμου που πλησιάζει

και αναπνέοντας βαθιά για να καταστρέψω την παράνοια

αυτές τις μέρες υπάρχει έλλειψη πινακίδων

Οι χάρτες google δεν μπορούν να με εντοπίσουν

παρόλο που είμαι ρομπότ

κάποιος με στριφογύρισε

και με άφησε να φύγω

Περπατώ αποπροσανατολισμένος

κάποιος έφτυσε μια ροχάλα μπροστά από το ασανσέρ

στέκεται εδώ και μήνες επίμονη και σταθερή

πιο συμπαγής από όσο ποτέ ήμουν.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου