Μπεατρίζ Χάουσνερ /// Δύο ποιήματα

Μετάφραση Χριστίνα Λιναρδάκη

΄ Αντρας ,γυναίκα , μηχάνημα

Όταν άντρας πλησιάζει το μηχάνημα 

φαντάζεται γυναίκα καμωμένη από τετράγωνα

και ψηφία, το στόμα της άφωνο και υγρό.

Εμφανίζονται αστέρια. Τα κλειδιά πολλαπλασιάζουν την καμπύλη

σε ένα άηχο σύμπαν όπου άντρας

μουρμουρίζει τον τόνο του πόθου αιφνίδιο και ανήσυχο.

Μιλώντας σε ξένες γλώσσες σκάβει

ένα νέο θεμέλιο για τον πύργο της Βαβέλ

ενώ οι στρατο΄θ του αφήνουν την πατρίδα πίσω.

Όταν γυναίκα πλησιάζει το μηχάνημα η αγάπη της

οπισθοχωρεί μέσα σε πρίζες όπου ζει ξέφρενα με θόρυβο

Τρελή βασίλισσα μέλισσα χρησιμοποιεί μηχάνημα και φαντάζεται

τα φρούτα της αργά να μεταμορφώνονται σε κέικ και άλλες λιχουδιές

που κόβει στα τέσσερα σαν ατελείωτο σώμα ωμής σάρκας. Αιχμάλωτη των λειτουργιών του γυναίκα

απολαμβάνει την αποτελεσματικότητα του μηχανήματος , γιορτάζει

ρουφηχτούς θορύβους του μηχανικού της συντρόφου

καθώς ταξιδεύουν στο διαστελλόμενο σύμπαν του σπιτιού της.

Όταν μηχάνημα πλησιάζει άντρα και γυναίκα,

υποκείμενα  ασυμφωνίας, περιφέρεται χαμένο γρονθοκοπώντας 

τον θυμό του σε πλαστικές επιφάνειες, ουρλιάζοντας παράπονα

στα ασύρματα όργανά του που αντικαθιστούν την παιδική ηλικία

με τη μελαγχολία  σκοτεινών οιωνών αέναα

μέταλλα που εκρήγνυνται τη νύχτα. Κλαίει 

λαχταρώντας εκείνη την πρώτη ευτυχία, την εντυπωσιακή 

στιγμή που εμπεριέχεται στα τρανταχτά γέλια μανάδων

και πατεράδων  καθώς παίζουν στην πρώτη χώρα της ευτυχίας.

***

Απ΄ αυτή την καρδιά

Για τη μητέρα μου, Σουζάννα Γουάλντ

Απ΄ αυτή την καρδιά εγώ, η Μπεατρίζ Χάουσνερ,

σου λέω : βλέπω  το λουλούδι

που ανθίζει πίσω απ΄το δέρμα όπου οι 

λιγοστοί άνθρωποί μου περπατούν με έντομα

και θηλαστικά μεγάλα και μικρά.

Το παράξενο κατεβαίνει  από 

εκείνα τα συζευγμένα μάτια τα μηχανικά

και γυαλιστερά σαν μύγας καθώς το υγρό

απ΄τη βελόνα με στέλνει

στον μικρό θάνατό μου.

Είναι βαθύ αυτό το όνειρο και  φτιαγμένο 

από μεταξωτά φύλλα σχισμένα από  αιχμηρά 

αντικείμενα που τρυπούν τη μήτρα 

μέχρι τον πρώτο σπόρο απ΄τον οποίο τα ποτάμια

και τα ρέματα που θρέφουν την καρδιά

γεννιούνται κάθε μήνα μετά σταματούν.

****

Η ράφτρα και η ζωντανή κούκλα, Βακχικόν 2019

Μετάφραση Χριστίνα Λιναρδάκη, Πρόλογος: Mικαέλ Λεβί

Ανθολόγηση για το Varelaki Ασημίνα Ξηρογιάννη

****