Κώστας Θ. Ριζάκης
εικονογράφηση: Βασιλάκου Μαργαρίτα
Εκδόσεις των Φίλων, 2011
172 σελ.
*************
επιστρέφω στο φως
επιστρέφω στο φως βιωμένο σκοτάδι
ούτε βήμα η απόγνωση
ούτε βήμα ο τρόμος
είτε πίσω είτε μπρος:καταδίκη
το σκυλί μου ξεχνώ σε πηγάδι
κλειστό και μερόνυχτα ουρλιάζει
τι αυθάδεια στο φως
η πληγή μου(που αβάσταχτα
ανατρέπει τον ήλιο)
ποιά ευφράδεια στο αίμα
στη γλώσσα ποιά νάρκωση
τί π ά λ ι το ποίημα!
(Τα επόμενα πένθη ,1997)
*****
οι πατρίδες
δαγκωμένη ψυχή
(μοιρασμένος καημός)
απλωμένος στο όνειρο
ρεμπέτης καιρός
ανάπηρο βράδυ
σε υπόγειο καρφί
ξαρματώνει τον ήλιο
:αρμαθιές οι πατρίδες:
με τα νύχια στις λέξεις
με τις λέξεις στα δόντια
με τα δόντια στους στίχους
με τους στίχους στο αίμα
με το αίμα στο βλέμμα με
το αίμα στο ποίημα!
(Τα επόμενα πένθη ,1997)
*****
το ενήλικο ποίημα
μία με φτάνεις μία
μου φεύγεις κρυμμένη μορφή
χωρίς έν' αντίο ποτέ σου να πεις
ξανά και ξανά και ξανά
-απόκληρη μπάντα-
οι χίμαιρες τά ι σαν μ' αιθέρια πνοή:
τη νιότη που ντύθηκες
τη βιάση σου όλη
έρχεσαι -παίρνεις
ό,τι μού άφησες-
φεύγεις και χάνεσαι
πιο μακριά:
σε κερδίζει το άγνωστο
σε θέλγουν οι δρόμοι
(Ο κυρίως ναός, 2006)
*****
Οιδίπους
1.
κερί των ουρανών
-πατέρα μου-
ακτίνα στης ψυχής
τον τάφο
πολύφυλλο κλουβί η τέχνη μου
ορυχείο βρόχινου νυγμού
στο βράχο
καμπάνα καμπάνα καμπάνα
εσπερινού
πτυχή του δειλινού μου μάνα
φτάνοντας ως εδώ
προσκύνησα
τον ήλιο το γέλιο το μαύρο
στο λίκνο μου κλάμα
2.
σκύλιασε μες στ' αυτί το χαροπούλι
ω της σοφίας προπομπέ θανάτου
κ' η νύχτα επάνω μου
άσφαλτος πέρασε
συντρίβοντας το στιβαρό κορμί μου
η νύχτα στο αίμα γέρασε
μαινάδα ημέρα φλόγισε τη μνήμη:
κανείς,κανείς κοντά μου
ποτέ μαύρη γενιά μου δεν ξημέρωσε
σπίθα στ' αποκα ί δια
τα παιδιά μου
(Ο κυρίως ναός, 2006)
 |
| KΩΣΤΑΣ Θ.ΡΙΖΑΚΗΣ / Πορτρέτο :Γιάννης Δ.Στεφανάκις |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου