ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ///ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ

• ποίηση είναι ένα χέρι που ψάχνει τα δάχτυλά του
  όχι οι λέξεις έκπαγλος, πόνος, αγάπη
  εκτός αν έχεις νιώσει πραγματικά έναν έκπαγλο πόνο αγάπης
  κοιτώντας το κομμένο γκαζόν
  ποίηση είναι που ήπιαμε από το ίδιο ποτήρι
  κι όχι Δημουλά, Καβάφης, Ελιοτ, Καρούζος κλπ
  ποίηση είναι να κάνεις ρήμα το ναι
  - θα σε ναι για πάντα
  - σε ναι τόσο πολύ που μπορώ να περπατήσω όλον τον θάνατο
  κρατώντας γλαδιόλες
  κι όχι έρωτες που σφαδάζουν και μαχαίρια που κόβουν και χείλια
  που ματώνουν
  αλλά το φόρεμά σου που είναι μπόσικο από την μια πλευρά
  και βγαίνει ο ώμος σου λαμπρή πλοκή
  αυτό είναι ποίηση
  κι όταν μου δείχνεις ένα ιπτάμενο χαρτί
  που το παίρνει ο αέρας
  ένα τόσο δα χαρτάκι τσίχλας
  ένα μικρό ποιηματάκι
  που κανείς δεν θα διαβάσει
  γιατί αυτό δεν είναι ποίηση