ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ///ΜΙΝΙ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΑΣΗΜΙΝΑΣ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ''ΚΗΦΙΣΙΑ''

μίνι συνέντευξη στην δημοσιογράφο και συγγραφέα,εκδότρια της εφημερίδας
''Κηφισιά'' 'Ερικα Αθανασίου



http://www.kifisianews.gr/images/stories/PDF/2013/kifisia1176.pdf

14

ΣΕΛΙΔΑ

12 Απριλίου 2013

Πολιτική και ποίηση

Mόλις κυκλοφόρησε το τελευταίο βιβλίο, συλλογή ποιημάτων της Ασημίνας Ξηρογιάννη από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης «Εποχή μου είναι η Ποίηση ».Τη σημερινή εποχή που η οικονομία έχει κατακλύσει τα Δελτία Ειδήσεων είναι

πράγματι παρήγορο να διαπιστώνει κανείς πόσοι άνθρωποι ασχολούνται με την ποίηση κι ότι εξακολουθούν και εκδίδονται ποιητικές συλλογές.

Με αφορμή το τελευταίο της βιβλίο μιλήσαμε με την ποιήτρια.

'Εχετε ήδη εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές και μία

νουβέλα! Πώς ανταποκρίνεται σήμερα ο κόσμος στην

ποίηση;

Η ποίηση έχει το κοινό της ανεξαρτήτως εποχής.

Υπάρχουν άνθρωποι που διαβάζουν ποίηση, παρα-

κολουθούν τα πάντα γύρω από αυτήν, πηγαίνουν σε

σχετικές εκδηλώσεις - παρουσιάσεις, γράφουν, εκδί-

δουν. Οι λάτρεις της ποτέ δεν την εγκαταλείπουν,

αλλά ούτε κι αυτή τους εγκαταλείπει. Οι καιροί είναι

χαλεποί, ωστόσο οι ποιητές δεν σιωπούν. Αντίθετα,

τους βρίσκεις παντού. Ακόμα και μέσα στα social me

dia. Yπάρχει κίνηση προς αυτήν την κατευθυνση..

Πολλά βιβλία ποιητικά, πολλοί νέοι που γράφουν ποί-

ηση και πολλοί αναγνώστες...Είναι παρούσα η ποίηση

σήμερα. Έρχεται να σου χτυπήσει φιλικά την πλάτη,

να σου πει.. πως τίποτα δεν τελείωσε ακόμα! Έχω την

αίσθηση πως ο κόσμος αναζητά την ποίηση... ειδικά

σε τέτοιους καιρούς...

Πώς προέκυψε αυτό το βιβλίο;

...από την έντονη εσωτερική ανάγκη μου να κάνω

ουσιαστικό διάλογο με τη σύγχρονη κοινωνικοπολι-

τική πραγματικότητα. Αλλά και την ανάγκη μου να

θέσω μερικά ερωτήματα στον εαυτό μου ως δημι-

ουργός. Η κοινωνία της Κρίσης, η εποχή του Μνη-

μονίου, η Ελλάδα, οι νέοι...τα παντός είδους προ-

βλήματα που υπονομεύουν τη ζωή μας. Ο άνθρωπος

μπορεί να αντισταθεί; Kαι ο έρωτας...ποια θέση έχει

μέσα σε όλα αυτά; Η καλλιτεχνική δημιουργία ανα-

πόφευκτα επηρεάζεται από την περιρρέουσα ατμό-

σφαιρα μέσα στην οποία γεννιέται. To ίδιο και η γλώσσα
 της ποίησης!

Τα ποιήματα της συλλογής συνδέονται με κάποιο

τρόπο μεταξύ τους;

Nαι!...υπάρχουν εσωτερικές συνδέσεις στα σημεία.

Συμβαίνει κάποιο ποίημα να αποτελεί την προϋπόθεση

ή τη συνέχεια ενός άλλου.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας;

Όλα τα αγαπώ...Θα σας αναφέρω όμως αυτό...

Επειδή πιστεύω ότι στην Τέχνη γενικά και στην Τέχνη

της ποιήσεως ειδικότερα...όλα είναι ζήτημα φωτός...

ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ

Σού έρχεται στο στόμα ο τίτλος.

Αυτός θα σε οδηγήσει στο περιεχόμενο

(αντίστροφη πορεία τελικά)

Το ποίημα δε λέει να ησυχάσει

Στριφογυρνά μέσα στο σώμα σου

Παιδεύεται να βγει

Μα είναι δύσκολες οι συνδέσεις

Γιατί ποίημα σημαίνει φως

Και σένα τώρα οι περιστάσεις σε καλούν

Έλα, μέτρησε τις δυνάμεις σου,

αν μπορείς να κάνεις φως

τα σκοτάδια του σήμερα.

Πολλοί πολιτικοί σήμερα θεωρούν μόδα να απαγγέλ-

λουν στίχους. Πόση σχέση μπορεί να έχει η πολιτική με

την ποίηση;

Nαι, συμβαίνει αυτό που λέτε και είναι δυσάρεστο!

Ή μάλλον θλιβερό. Αν οι πολιτικοί μελετούσαν ποίηση,

αν την αγαπούσαν και είχαν μια βαθιά και ουσιαστική

σχέση μαζί της, πιστεύω ότι τα πράγματα θα ήταν

τελείως διαφορετικά. Βέβαια, υπάρχουν και κάποιοι

πολιτικοί που γράφουν ποίηση, ο Τηλέμαχος Χυτήρης

για παράδειγμα...

Με ρωτάτε πόση σχέση μπορεί να έχει η πολιτική με

την ποίηση. Μπορεί καμία. Μπορεί να έχει όμως και

την απόλυτη σχέση, αν θεωρήσει κανείς ότι το να

γράφεις ποίηση είναι πράξη πολιτική. Κάποιοι ποιητές

όπως ο Ρίτσος χρησιμοποίησαν την τέχνη της ποιή-

σεως για να μεταφέρουν στον κόσμο τα μηνύματα

μιας συγκεκριμένης ιδεολογίας, κάνοντας στρατευ-

μένη τέχνη. O Μανόλης Αναγνωστάκης κάπου γρά-

φει:

«Πιστεύω ότι δεν μπορούμε να εννοήσουμε υπεύ-

θυνη στάση ανθρώπων του πνεύματος χωρίς συμ-

μετοχή στη συγκεκριμένη πολιτική προβληματική του

καιρού και του τόπου μας, χωρίς σαφή προσδιορισμό

του ιδεολογικού στίγματος, χωρίς, θα έλεγα ΛΕΡΩΜΑ

μέσα στην Πολιτική πράξη, αρκούμενοι σε νεφελώδεις

ανθρωπιστικές διακηρύξεις και αυτοπροβολές ήθους

και πνευματικής εντιμότητας».

Πυροβολήστε τα όνειρα

Ποιον να δικάσεις;

Όσους παίζουν στον τζόγο

τα όνειρά σου;

Eσένα που τους αφήνεις

σιωπώντας,

(είναι και η σιωπή ήττα καμιά φορά)

ή τα ίδια τα όνειρα;

Nαι, στην εποχή των παραλογισμών,

δεν θα ‘ταν απίθανο

κάποιοι να καταδικάσουν και τα όνειρα.

Ναι, ναι, τα όνειρα φταίνε για όλα
Πυροβολήστε τα όνειρα.