Η ιστορία τραβάει τον δρόμο της/της Ασημίνας Ξηρογιάννη

 πηγή:PROTAGON

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=14455

Στο βιβλίο της έκφρασης-έκθεσης της Γ' Λυκείου υπάρχει και διδάσκεται στους μαθητές ο λόγος που εκφώνησε ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1979, όταν η Ελλάδα εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα (Συγκεκριμένα στις 28 Μαΐου 1979 υπογράφτηκε στο Ζάππειο Μέγαρο η συνθήκη «περί προσχωρήσεως της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα και στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας»). Εκεί λοιπόν ο τότε πρωθυπουργός προσπαθούσε να αποδείξει, με λογικά και συναισθηματικά επιχειρήματα, πόσο τυχερή χώρα ήταν η Ελλάδα που έγινε δεκτή από τους γενναιόδωρους και πλούσιους Ευρωπαίους. Επεσήμαινε την ανάγκη δημιουργίας μιας μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας όπου οι λαοί θα συνεργάζονταν και θα ζούσαν αρμονικά, ειρηνικά και δημοκρατικά σε ένα κοινό ευρωπαϊκό σπίτι όπου θα κυριαρχούσε η αμοιβαιότητα, η αλληλοεκτίμηση, ο αλληλοσεβασμός και γενικά όλα τα -αλλήλο. Μάλιστα, τόνιζε ότι Ελλάδα μόνο ωφέλη θα είχε από αυτήν την ένωση αφού θα μπορούσε κι αυτή να οικειοποιηθεί όλα τα πλεονεκτήματα που είχαν τα κράτη-μέλη της Ευρώπης και να εξελιχθεί δημιουργικά σε όλα τα επίπεδα.

Διαβαζοντας και αναλύοντας αυτό το κείμενο με τους μαθητές μου λοιπόν εν έτει 2012! Και υπάρχει και η ερώτηση του βιβλίου: «Σε ποιο βαθμό επαληθεύτηκαν ή διαψεύστηκαν οι προσδοκίες του Καραμανλή;», η οποία φαντάζει γελοία, αν την αξιολογήσεις μέσα στο πλαίσιο των ημερών που βιώνουμε εμείς οι Έλληνες ως έθνος. Οι μαθητές μου εξανίστανται και θυμώνουν και πολλάκις βρίζουν για την κατάντια μας που παίρνει σβάρνα και τα νιάτα και τους διαλύει τα όνειρα. Και τί να τους πεις τώρα εσύ;Οτι είχε δικαιο ο Σεφέρης που έλεγε ότι η Ελλάδα τον πληγώνει; Δεν ξεγελιούνται πια οι νέοι. Τα μεγάλα γουρλωμένα μάτια τους σε διαπερνούν και η ψυχή τους πάντα άγρυπνη. Βαθιές αποκλίσεις οικονομικές, μπεκετικά σκηνικά, καλπάζουσα ανεργία, πληθώρα αστέγων, μια Ευρώπη απομακρυσμένη από τις ανθρωπιστικές αξίες, ψυχική αλλοτρίωση του ανθρώπου μέσω του καταναλωτισμού, διαβολή των δημοκρατκών θεσμών και διαδικασιών, θυσίες εθνικές στον βωμό της παγκοσμιοποίησης και της φιλελευθεροποίησης, ηγεμονικές τάσεις κρατών, παρελάσεις φιάσκο (άκου να χρειάζεσαι και πρόσκληση!), τουρκικές φρεγάτες να βολτάρουν στα χωρικά μας ύδατα, θρασύδειλη ηγεσία, διεφθαρμένοι πολιτικοί ταγοί και αδίστακτοι ευρωπαίοι προστάτες, κλαίουσα παιδεία, γενικό ξεπούλημα, μνημόνια της συμφοράς, μέτρα θανάτου για τον λαό (που έχει κι αυτός τις ευθύνες του).
Και μέσα σε όλα αυτά, υπάρχουν και τα βιβλία του (παλιού οργανισμού) ανανεώνονται. Καύτε τα επιτέλους! Τί θα έλεγε σήμερα ο Καραμανλής αν ζούσε; Oι ωραιοποιημένοι λόγοι και τα «ωραιοποιημένα οράματα» ξεπεράστηκαν από την ιστορία, η οποία τραβά πάντα τον δρόμο της, χωρίς να λογαριάζει. Όσο για μας που συναναστρεφόμαστε μοιραία τους νέους, τίποτα δεν μπορούμε να κάνουμε παρά μόνο να μαθαίνουμε από αυτούς.