ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ/ΠΟΙΗΣΗ

εσύ τρομαζεις και γω τρέμω

μα σ’ αγαπώ

μ’ όλα τα γράμματα

μ’ όλα τα ρήματα

τα επιφωνήματα

με τη σιωπή μου

σ’ αγαπώ

(2009)



μυστικοί δρόμοι, 2

αν πω γλυκό
αν πω γελούν
αν πω συντρόφισσά μου
μήπως κανείς θα καταλάβει
πόσο γλυκό είναι το χαμόγελο
πόσο γελούν τα μάτια σου
πόσο ζεστό είναι το χέρι σου
που με κρατάει σφιχτά

μέσα από χίλιες λέξεις καθημερινές
διαβαίνει το ακαταμέτρητο


strade segrete, 2

se dico dolce
se dico ridono
se dico compagna mia
forse nessuno capira
quanto e dolce il tuo sorriso
quanto ridono i tuoi occhi
quanto e calda la tua mano
che mi tiene stretto

dentro mille parole quotidiane
passa l' incommensurabile

traduzione di prof. Constantinos Nicas,
Istituto Universitario Orientale, Napoli
da “Il pilota dell’ infinito”, 1986



μυστικοί δρόμοι, 1

ταιριάστε μόνοι σας τις λέξεις
όπως τα αινιγματικά κομμάτια
που ένα ένα σχηματίζουν
την τελικά ωραία εικόνα
εγώ σας δίνω τη δική μου εκδοχή


strade segrete, 1

accoppiate da soli le parole
come gli enigmatici pezzi
che ad uno ad uno formano
alla fine la bella imagine
io vi do la mia versione

traduzione di prof. Constantinos Nicas,
Istituto Universitario Orientale, Napoli
da “Il pilota dell’ infinito”, 1986




ο πλοηγός του απείρου, 3

οι ποιητές είναι το πιο ψηλό κατάρτι
ο κόσμος φως
κι εσείς περήφανοι σαν ποιητές

οι ποιητές είναι τα φωτεινά αστέρια
κι εσείς ο απέραντός τους γαλαξίας

οι ποιητές είναι τα κόκκινα αιμοσφαίρια
κι εσείς οι φλέβες της οικουμένης

οι ποιητές είναι η μάνα γη
κι εσείς ο μυστικός τους σπόρος

οι ποιητές είναι παιδιά
ο κόσμος φως
κι εσείς αθώοι σαν ποιητές


il pilota dell’ infinito, 3

i poeti sono l’ albero piu alto
il mondo luce
e voi superbi come poeti

i poeti sono stelle luminose
e voi l’ infinita loro galassia

i poeti sono i globuli rossi
e voi le vene del mondo

i poeti sono la madre terra
e voi il loro seme segreto

i poeti sono bambini
il mondo luce
e voi innocenti come poeti

traduzione di prof. Constantinos Nicas,
Istituto Universitario Orientale, Napoli
da “Il pilota dell’ infinito”, 1986




μερικές φορές χαμογελούν ανεξήγητα
δεν ενδίδουν όμως ποτέ
ασυγκίνητοι μένουν στα δάκρυά μας
απρόσιτοι
όπως ο μυστικός κρουνός
που τη νύχτα σκορπίζει στον κόσμο

οι νεκροί
για πάντα άτρωτοι από τη μοναξιά ή την αγάπη


Alfa privativo

Alcune volte sorridono inspiegabilmente
non cedono pero mai
impassibili rimangono davanti alle nostre lacrime
inaccessibili
come la misteriosa sorgente
che di notte si sparge nel mondo

i morti
mai sconfitti dalla solitutide o dall' amore

traduzione di prof. Constantinos Nicas,
Istituto Universitario Orientale, Napoli
da “Paesi stranieri”, 1991