ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ<...Τα ωραιότερα ταξίδια είναι του μυαλού...>

ΠΕΡΑΣΜΑ


Στέκομαι σε απόσταση
Ικανή.
Με βλέπω να περπατώ
Ανάμεσα άπ΄το πλήθος
Να περνώ...

Χωρίς να γυρίσουν να με κοιτάξουν
Τα χαμηλωμένα βλέμματα
Οι πόνοι οι κρυμμένοι πίσω από μαύρα γυαλιά
Όλοι την ίδια ηλικία μοιάζουν να΄χουν
Έτσι περνώντας...

Στέκομαι σε απόσταση
Ικανή.
Να με ψάξω μες τους ανθρώπους
Να με βρω
Να με ρωτήσω
Για τον προορισμό,την ταυτότητα,
Την ποιότητα,την ομοιότητα,
Το λάθος,το άλλοθι...

Μα να μη θυμάμαι ούτε το όνομά μου;


Eπιθυμία

Δεν θα΄θελα να είμαι λέξη.
Να μη συρθώ σαν πόρνη από στόμα σε στόμα.
Να μην με σπαταλήσουν ασυλλόγιστα ασυνείδητοι δημαγωγοί του έρωτα.
Να μην μ΄αλλοιώσουν πένες προδομένων εραστών και μετά γυρνώ στους δρόμους
Ψάχνοντας να δώσω νόημα στην υπόστασή μου
Γυρεύοντας να τρυπώσω παράνομα στα κιτάπια κάποιου διάσημου ποιητή...
Μήπως και σώσω κάτι από την υπόληψή μου.
Δεν θα ήθελα να είμαι λέξη.


Αντίθεση

Είναι φτωχές οιλέξεις μου,
γιατί έτσι είναι τα χρόνια,η περιουσία,τα ταξίδια μου.
Τα πλούσια όνειρα μόνο με κρατούν στη ζωή.


Αυτογνωσία

Λέξεις σε λευκή κόλλα...αυτό είμαι γω.
Τίποτα και όλα.
Ειλικρινά,μόνο αυτό.


Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ

Στην Δέσποινα

<Να περάσεις το ποτάμι.
Να ανακυκλώσεις τη ζωή που σπατάλησες.>

Μα εγώ...καρφωμένη στη μία όχθη,
αρκέστηκα στο να ονειρευτώ την άλλη.



Σ΄όσους με αγαπάνε

Τα ωραιότερα ταξίδια είναι του μυαλού.
Να σε πηγαίνει η σκέψη σε ό,τι αγαπάς κα σου αρέσει.
Και να μην είναι ανάγκη να επιστρέψεις
Αυτά κοντά σου πάντα είναι
Μέσα σου εικόνες αληθινές
Σα να πήγες...
Αναμνήσεις χωρίς χρονικότητα
Σα να πήγες...
Σα να γύρισες...