ΘΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ
Δυο στάλες πόθου
κύλησαν στις μασχάλες.
Μεσημέρι στεγνό
με την αξίνα του φόβου
κάθετη στο φως.
ΚΑΘ' ΥΠΝΟΝ
Οι κόγχες καρφωμένες στον καθρέφτη
διαστέλλονται.
Σκίζουν τον σαρκώδη ιστό
της μνήμης.
Σπαράγματα πόνου
σμιλεύουν το σώμα-
ραγίζει η στιγμή.
Και καθώς αίμα
το χνούδι του ύπνου
απαλά
να γλείφει
το βλέμμα.
Δυο στάλες πόθου
κύλησαν στις μασχάλες.
Μεσημέρι στεγνό
με την αξίνα του φόβου
κάθετη στο φως.
ΚΑΘ' ΥΠΝΟΝ
Οι κόγχες καρφωμένες στον καθρέφτη
διαστέλλονται.
Σκίζουν τον σαρκώδη ιστό
της μνήμης.
Σπαράγματα πόνου
σμιλεύουν το σώμα-
ραγίζει η στιγμή.
Και καθώς αίμα
το χνούδι του ύπνου
απαλά
να γλείφει
το βλέμμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου