ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΕΥΧΟΥΣ
O6 ΣΥΝΟΨΕΙΣ - Άκης Παπάντωνης
O8 ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ
Θερμοκρασία Δωματίου: Υψοφοβία
Μάριος Μάζαρης
1O
ΔΙΗΓΗΜΑ
Ένα Πολύ Ήσυχο Ζευγάρι - Ιάκωβος Ανυφαντάκης
12
ΔΟΚΙΜΙΟ
Γυμνός Παράδεισος - Βαγγέλης Ιντζίδης
16
ΜΕΛΕΤΗ
Πέντε Σιωπηρές Σκέψεις για το Μετά της Μεταπολίτευσης
Λέανδρος Κυριακόπουλος
24
ΑΡΘΡΟ
Ποσειδωνιάται Παντελής Ραδίσης
28
ΑΡΘΡΟ
Δίκες Χωρίς Μάρτυρες Αντώνης Μπιλίσης
30
ΑΡΘΡΟ
Αυτοαναφορά: Το Μέγα Πρόβλημα του Λογικού Όντος
Αναστάσιος Λίολιος
32
ΔΙΗΓΗΜΑ
Ερινύες Μάικλ Στάιν
36
ΑΡΘΡΟ
Επιχείρηση Αειφόρος Υπανάπτυξη: Η Καταστροφή του
Περιβάλλοντος και οι Εξορύξεις Χρυσού στη Χαλκιδική
Χρήστος Ελευθεριάδης
44
ΔΙΗΓΗΜΑ
Φω Μπιζού: Αφήγηση σε Τρία Μέρη
Άκης Παπαντώνης
48
ΔΙΗΓΗΜΑ
Τηλεφώνημα
Κατερίνα Χανδρίνου
52
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΕΥΝΗΤΗ ΓΙΩΡΓΟ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ
Στην Αναζήτηση της Κοσμικής Ακτινοβολίας
Βίκτωρ Τσιλώνης
64
ΔΙΗΓΗΜΑ
Άνθρωποι και Τρένα
Κατερίνα Φέκα
66
ΔΙΗΓΗΜΑ
Κληρονομικότητα
Ηλίας Χαραλαμπόπουλος
70
ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΗ
«ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ17 ΝΟΕΜΒΡΗ»:Η ΠΡΩΤΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ
ΤΟΥ ΠΙΟ ΠΟΛΥΣΥΖΗΤΗΜΕΝΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΕΤΩΝ
Βίκτωρ Τσιλώνης
78
ΣΧΟΛΙΟ
ABSENTIA LUCIS 2.0.24
Άκης Παπαντώνης
79
INTELLECTUM ΠΟΙΗΣΗ
Πέτρος Γκολίτσης, Συφιλτζόγλου Κυριάκος, Κωνσταντίνος Μελισσάς, Σωτήρης Παστάκας, Θωμάς Ιωάννου,
Αναστασία Γκίτση, Λίνα Φυτίλη, Γλυκερία Μπασδέκη, Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Άννα Αχμάτοβα (μετά- φραση
Δημήτρης Τριανταφυλλίδης), Ασημίνα Ξηρογιάννη,
Έλσα Κορνέτη, Κατερίνα Αγυιώτη, Γιώργος Μανάδης
Στοιχεία Ποιητικής
I
H ποίησή σου
δυναμώνει το ανοσοποιητικό μου σύστημα.
Καταπίνω μία μία τις πληγές σου με λαιμαργία.
Γίνομαι όμως πιο δυνατή.
Έμαθα πια ν' αντέχω τις αγριότητες του ναρκισισμού σου
Στη συνείδήσή μου είναι πολλαπλές οι εκδοχές του χειμώνα
Μετασχηματίζω τα ένστικτά μας σε (ποιητικά) ημερολόγια
Δεν κινδυνεύουμε άπ' το σκοτάδι,νομίζω.
Εκείνο κινδυνεύει βασικά
Από το φως που χτίζουν οι λέξεις μας.
II
Το παρελθόν σου
ρέει
μέσα στις λεπτές σου ρυτίδες
Ρυάκια ερήμωσης
'Αχαρες αναμνήσεις
Σκοτεινές
Αφιερώνεις το είναι σου ολόκληρο
σε μια αμφίβολη κάθαρση
Αφιερώνεσαι
Να δώσεις μια κάποια λογοτεχνικότητα στα συντρίμμια σου.
Απαιτείται να σκοτώσεις τη ζωή σου
Ή, έστω να σκηνοθετήσεις έναν θάνατο
(συγκεκριμένα τον δικό σου)
Για να κερδίσεις την άλλη ζωή
Εκεί που οι άνθρωποι ζουν
ακόμα κι όταν δεν υπάρχουν.
ΙΙΙ
Mε συνεπαίρνει πάντα το γεγονός
ότι οι στίχοι σου μένουν ανολοκλήρωτοι.
Άπειρες ανατροπές
του ενός και μοναδικού κόσμου
(ή των πολλαπλών ειδώλων του ,αν θες)
Θανατηφόροι,σχεδόν,δισταγμοί
αναφορικά με την συνέχεια του ποιήματος.
Διαρκώς ταλαντεύεσαι
για το αν θα χρησιμοποιήσεις
τη μία ή την άλλη λέξη (ή μήπως μία τρίτη καλύτερα;)
Η ανισορροπία του υποκειμένου της γραφής
H ζωή δεν χωρά όλη σε στίχους,το ξέρεις
Το χεις χωνέψει το φως
που πάντα σου διαφεύγει
Η άνιση μάχη με την ποίηση
Η εσκεμμένη ή μη κατάργησή της
Το ποίημα μπάζει από παντού.
Το ποίημα μένει πάντα ανοιχτό,
αλλά ποτέ κενό.
Α.Ξ.
Πρώτη Δημοσίευση στο Περιοδικό Intellectum 10,
σελ. 88
