ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ 2012
*
ΦΥΛΛΑ ΧΑΛΚΟΥ
Πλέουμε σε καθαρό νερό,
γύρω μας φύλλα χαλκού απειλούν με πτώση,
φύλλα φθινοπώρου που αιμορραγούν
και θέλουν να καρπίσουν.
Ρυτίδες στο νερό το πέρασμά μας·
πού θα μας πάει η ροή,
σε ποια θάλασσα θα καταλήξει το ποτάμι;
Ο άνεμος σηκώνει τα φύλλα, τα στροβιλίζει,
καταστρέφει την ομορφιά του τυχαίου.
Η νύχτα θα φέρει άλλες εκδοχές
να ψιθυρίσουν τα μυστικά του επερχόμενου χειμώνα.
Ίχνη στο χιόνι βαθιά, αποτυπώματα,
στοιχεία και τεκμήρια μιας παγωμένης ιστορίας
δεν αρκούν για την απόδειξη του τετελεσμένου.***
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ [1993]
Χειρουργός ή
πλαστουργός;
Σ έναν κόσμο που
θέλει αφαίρεση
τι να προσθέσει
ένας ποιητής;
***
ΣΑΝ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΠΕΝΘΕΙ
Δεν ήρθε η ώρα να ειπωθεί
της νύχτας το άδειο κοχύλι,
τους ψίθυρους να σκορπίσει
στη διεύθυνση του χιονιού.
Ο κράχτης πωλητής
στη σιωπή απεργεί.
Η νύχτα κάτασπρη
σε απελπίζει.
Κι εγώ θα ’ρθω τότε που θα ’χεις πάψει
να ελπίζεις στο γυρισμό μου,
ολόκληρος βαμμένος στα μαύρα
σαν μέρα που πενθεί το θάνατό μου.***
ΡΑΚΟΣΥΛΛΕΚΤΗΣ
Παλεύω με τις λέξεις τη νύχτα,
τη μέρα σκαλίζω ό,τι απόμεινε
ρακοσυλλέκτης σε χωματερή
λίθους πολύτιμους γυρεύω.***
