...για το Τετράδιο Πειραμάτων της Άννας Νιαράκη
Πειραματίζεται πάνω στις λέξεις,τις έξεις,στα αισθήματα.Επέλεξε να πειραματιστεί επειδή το πείραμα είναι υπόθεση ουσίας υποθέτω.Και ακρως γοητευτική ενασχόληση εν τέλει.Το <<εγώ >>,το <<εσύ>>,ο έρωτας,αυτά κυρίως!Παιχνίδι για τρεις.Η Αννα Νιαράκη μετατρέπει το συναίσθημά της σε ποιητικό βίωμα και το κοινωνεί στον κόσμο.Η απεύθυνση στον εκλεκτό αγαπημένο,στο αξεπέραστο Εσύ, είναι πάντα εκεί:
<<θέλω να ζήσω το μαζί μαζί σου>>
<<Μέσα στο σύμπαν ήρθες και κάθισες ,δίπλα μου
και κοιμηθήκαμε με τα μάτια ανοιχτά
κι αγκαλιαστήκαμε,χωρίς να ακουμπάμε τις παλάμες μας,κουβαριαστήκαμε σαν μπάλα...>>
<<...μόνο η αύρα σου...>>
<<..εγώ ,εσύ και η σιωπή...>>
<<εμείς μαζί και χωριστά,αλλά πάντα εμείς>>
<<Συγχώνευσέ με>>
...το ποίημα <<Σε σένα>>...με αφιέρωση
Διαλαλεί τον ερωτα ως στημονική ιδέα της ζωής και του εργου της...(Πώς αλλιώς άλλωστε;)
...Η Αννα μονολογεί,αισθάνεται,γράφει ποιήματα <<ξόρκια για τη μοναξιά>>,θέτει ερωτήματα,φιλοσοφεί:<>,και αλλού:<>.Στοχάζεται ποιητικά,ποιεί
στοχαστικά....,
<<Κι εγώ απαντάω με ποιήματα,σημειώνει>>.Η ποίηση είναι το φίλτρο της,το εργαλείο της,το σημείο αναφοράς της,το όπλο της!
Η λύπη περιφέρεται γλυκά μέσα στους στίχους της,η δέουσα ειρωνεία είναι παρούσα(<<..ευτυχώς την ώρα που κορύφωναν οι λυγμοί και οι στροφές του πλυντηρίου μπήκε από το ανοιχτό παράθυρο ο γάτος μου και νιαουρίζοντας θυμωμένα ,μου είπε να σου πω ότι είσαι μεγάλη κουφάλα>>)
...δεν λείπουν και τα αυτοαναφορικά παιχνίδια...
η άγνοια(κινδύνου σκοτώνει τον κίνδυνο),ειναι ο τιτλος του ποιηματος
Ήρθαν και μου ζήτησαν τα ρέστα.
Οι φιλόλογοι που μπαίνω στα χωράφια τους.
Οι ποιητές που ενδύομαι τον τίτλο τους.
Οι αυθεντίες της τεχνικής που εμμένω να απορρίπτω.
Ηρθαν και μου ζητησαν τα ρέστα,αλήθεια
που μεταχειρίζομαι τις λέξεις με αυτόν τον τρόπο.
Χωρίς να ζητάω άδεια.
Τους είπα να πάνε από κει που΄ρθαν.
Οι λέξεις δεν έχουν ιδιοκτήτη κι αν συνεχίζουν να με ζορίζουν
απείλησα να φτιάξω καινούργιες.
Δεν ξαναφάνηκαν από τότε
κι έχω αρχίσει να το σκέφτομαι...
Το ποιητικό σύμπαν της Αννας...γεμάτο τρυφερότητα,αλήθεια και θάρρος...!
Τα άπειρα κοιτάγματα στηv ψυχή....
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ
Πειραματίζεται πάνω στις λέξεις,τις έξεις,στα αισθήματα.Επέλεξε να πειραματιστεί επειδή το πείραμα είναι υπόθεση ουσίας υποθέτω.Και ακρως γοητευτική ενασχόληση εν τέλει.Το <<εγώ >>,το <<εσύ>>,ο έρωτας,αυτά κυρίως!Παιχνίδι για τρεις.Η Αννα Νιαράκη μετατρέπει το συναίσθημά της σε ποιητικό βίωμα και το κοινωνεί στον κόσμο.Η απεύθυνση στον εκλεκτό αγαπημένο,στο αξεπέραστο Εσύ, είναι πάντα εκεί:
<<θέλω να ζήσω το μαζί μαζί σου>>
<<Μέσα στο σύμπαν ήρθες και κάθισες ,δίπλα μου
και κοιμηθήκαμε με τα μάτια ανοιχτά
κι αγκαλιαστήκαμε,χωρίς να ακουμπάμε τις παλάμες μας,κουβαριαστήκαμε σαν μπάλα...>>
<<...μόνο η αύρα σου...>>
<<..εγώ ,εσύ και η σιωπή...>>
<<εμείς μαζί και χωριστά,αλλά πάντα εμείς>>
<<Συγχώνευσέ με>>
...το ποίημα <<Σε σένα>>...με αφιέρωση
Διαλαλεί τον ερωτα ως στημονική ιδέα της ζωής και του εργου της...(Πώς αλλιώς άλλωστε;)
...Η Αννα μονολογεί,αισθάνεται,γράφει ποιήματα <<ξόρκια για τη μοναξιά>>,θέτει ερωτήματα,φιλοσοφεί:<
<<Κι εγώ απαντάω με ποιήματα,σημειώνει>>.Η ποίηση είναι το φίλτρο της,το εργαλείο της,το σημείο αναφοράς της,το όπλο της!
Η λύπη περιφέρεται γλυκά μέσα στους στίχους της,η δέουσα ειρωνεία είναι παρούσα(<<..ευτυχώς την ώρα που κορύφωναν οι λυγμοί και οι στροφές του πλυντηρίου μπήκε από το ανοιχτό παράθυρο ο γάτος μου και νιαουρίζοντας θυμωμένα ,μου είπε να σου πω ότι είσαι μεγάλη κουφάλα>>)
...δεν λείπουν και τα αυτοαναφορικά παιχνίδια...
η άγνοια(κινδύνου σκοτώνει τον κίνδυνο),ειναι ο τιτλος του ποιηματος
Ήρθαν και μου ζήτησαν τα ρέστα.
Οι φιλόλογοι που μπαίνω στα χωράφια τους.
Οι ποιητές που ενδύομαι τον τίτλο τους.
Οι αυθεντίες της τεχνικής που εμμένω να απορρίπτω.
Ηρθαν και μου ζητησαν τα ρέστα,αλήθεια
που μεταχειρίζομαι τις λέξεις με αυτόν τον τρόπο.
Χωρίς να ζητάω άδεια.
Τους είπα να πάνε από κει που΄ρθαν.
Οι λέξεις δεν έχουν ιδιοκτήτη κι αν συνεχίζουν να με ζορίζουν
απείλησα να φτιάξω καινούργιες.
Δεν ξαναφάνηκαν από τότε
κι έχω αρχίσει να το σκέφτομαι...
Το ποιητικό σύμπαν της Αννας...γεμάτο τρυφερότητα,αλήθεια και θάρρος...!
Τα άπειρα κοιτάγματα στηv ψυχή....
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ