Στον Ι Α Ν Ο
Αθήνα - Σταδίου 24
25 Μαΐου 2016 , 20:30
Οι εκδόσεις Πατάκη και το American College Of Greece παρουσιάζουν στον ΙΑΝΟ το βιβλίο του Χάρη Βλαβιανού με τίτλο Το κρυφό ημερολόγιο του Χίτλερ.
Θα μιλήσουν οι:
Νίκος Αλιβιζάτος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Πανεπιστημίου Αθηνών
Μάρω Δούκα συγγραφέας
Κώστας Κωστής καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Το κρυφό ημερολόγιο του Χίτλερ. Φύλακες Λάντσμπεργκ: Νοέμβριος 1923-Δεκεμβριος 1024
Ανέκαθεν με προβλημάτιζε το «φαινόμενο Χίτλερ». Πώς αυτός, ένας ασήμαντος, ταπεινής καταγωγής και ελλιπούς μορφώσεως εμμονικός, κατόρθωσε να σαγηνεύσει τόσο τους Γερμανούς, να τους συνεπάρει, να διεμβολίσει με την ευτελή ρητορεία του την πολιτική συνθήκη του καιρού του, να οδηγήσει μια χώρα στο πιο καταστροφικό για τους άλλους και αυτοκαταστροφικό για την ίδια μονοπάτι και να αποτελέσει την προσωποποίηση του απόλυτου κακού; Πόσο είχαν διαβρώσει την εθνική αυτογνωσία οι θεωρίες περί «προδοσίας» των πολιτικών, που υπέγραψαν την ταπεινωτική παράδοση της Γερμανίας μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο; Πόσο ισχυρό ήταν το αίσθημα του εθνικού ευτελισμού και της γενικής αποθάρρυνσης ώστε η γερμανική κοινωνία να υποδεχτεί τον Χίτλερ ως Μεσσία, ικανό να αποκαταστήσει την τρωθείσα υπερηφάνεια της; '' Ήδη από την εποχή που σπούδαζα ιστορία και πολιτική θεωρία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης προσπαθώντας να διεισδύσω στον ζόφο του «αιώνα των άκρων», επιχείρησα να βρω τις απαντήσεις'',γράφει ο Χάρης Βλαβιανός•και συνεχίζει:'' πολύ αργότερα, βλέποντας να αναζωπυρώνεται σε όλη την Ευρώπη ο ναζισμός, μια σπερματική ιδέα χρόνων άρχισε να παίρνει σχήμα.
Το φανταστικό ημερολόγιο του Χίτλερ εκκινεί από την ολιγόμηνη φυλάκισή του μετά το αποτυχημένο «Πραξικόπημα της Μπιραρίας» το οποίο επιχείρησε τον Νοέμβριο του 1923, και τελειώνει τον Δεκέμβριο του 1924 οπότε και αφέθηκε ελεύθερος λόγω της αμνηστίας που του δόθηκε. ''
''Προϊόν εξαντλητικής έρευνας και πολύχρονης μελέτης, είναι στην ουσία ένα ψυχογράφημα του δικτάτορα. Εξερευνά σε βάθος τον χαρακτήρα του, τις εμμονές του, τις φοβίες του, τα πάθη του, τα μίση του, τα συμπλέγματά του, τις προκαταλήψεις του και, φυσικά, τις ιδέες του. Τον απασχολούσαν έντονα οι Εβραίοι, οι κομμουνιστές, οι Ρώσοι και γενικότερα οι Σλάβοι, προς τους οποίους έτρεφε τυφλό μίσος. Απέναντι στην Αγγλία και την Αμερική αισθανόταν μειονεκτικά και ο σεβασμός του μεταστρεφόταν εύκολα σε φθόνο. Τον ενδιέφερε τα μέγιστα ο ρόλος του ηγέτη, η χειραγώγιση των μαζών, η προπαγάνδα, η φυσιογνωμία του κόμματός του σε σχέση με τα άλλα δεξιά κόμματα της Γερμανίας, καθώς και η στάση συγκεκριμένων συνοδοιπόρων του απέναντι στις ηγετικές του φιλοδοξίες. Και όλα αυτά, βέβαια, καρυκευμένα με γενναίες δόσεις συνωμοσιολογίας, λαϊκές δοξασίες περί «καθαρότητας του αίματος και της φυλής» και επιστημονικοφανείς απόψεις περί ευγονικής. Και κάπου εκεί, αναπόφευκτα, παρεισέφρυαν οι προσωπικές του αντιλήψεις περί των φύλων: αποστροφή για τις γυναίκες – με εξαίρεση την μητέρα του και ελάχιστες ακόμη τις οποίες προίκιζε φαντασιακά με μητρικές ιδιότητες – θαυμασμός, αναμφίβολα με φιλομόφυλο πρόσημο, για τους άνδρες, ειδικά για τους αθλητικούς και τους καλοφτιαγμένους.''
''Το κείμενο αποτελεί, ασφαλώς, μυθοπλασία, η οποία ωστόσο πατάει γερά στα ιστορικά γεγονότα, στα κείμενα (και του ίδιου του Χίτλερ – σημειωτέον ο πρώτος τόμος τού Ο Αγών μου, γράφτηκε στη φυλακή) στις αναλύσεις και τις ερμηνείες μιας πλειάδας ιστορικών και μελετητών. Αν μου ζητούσαν να δώσω έναν τίτλο στο υβριδικό είδος που προέκυψε στην πορεία, θα μπορούσα να το ονομάσω «μυθοπλαστικό ντοκουμέντο», το οποίο, γραμμένο καθώς είναι σε πρώτο πρόσωπο, προσδίδει μεγαλύτερη ενάργεια στην φαντασιακή ανασύσταση των ιδεών, των προθέσεων και των διαθέσεων του κεντρικού ήρωα.''
ΠHΓΗ:ianos
Θα μιλήσουν οι:
Νίκος Αλιβιζάτος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Πανεπιστημίου Αθηνών
Μάρω Δούκα συγγραφέας
Κώστας Κωστής καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Το κρυφό ημερολόγιο του Χίτλερ. Φύλακες Λάντσμπεργκ: Νοέμβριος 1923-Δεκεμβριος 1024
Ανέκαθεν με προβλημάτιζε το «φαινόμενο Χίτλερ». Πώς αυτός, ένας ασήμαντος, ταπεινής καταγωγής και ελλιπούς μορφώσεως εμμονικός, κατόρθωσε να σαγηνεύσει τόσο τους Γερμανούς, να τους συνεπάρει, να διεμβολίσει με την ευτελή ρητορεία του την πολιτική συνθήκη του καιρού του, να οδηγήσει μια χώρα στο πιο καταστροφικό για τους άλλους και αυτοκαταστροφικό για την ίδια μονοπάτι και να αποτελέσει την προσωποποίηση του απόλυτου κακού; Πόσο είχαν διαβρώσει την εθνική αυτογνωσία οι θεωρίες περί «προδοσίας» των πολιτικών, που υπέγραψαν την ταπεινωτική παράδοση της Γερμανίας μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο; Πόσο ισχυρό ήταν το αίσθημα του εθνικού ευτελισμού και της γενικής αποθάρρυνσης ώστε η γερμανική κοινωνία να υποδεχτεί τον Χίτλερ ως Μεσσία, ικανό να αποκαταστήσει την τρωθείσα υπερηφάνεια της; '' Ήδη από την εποχή που σπούδαζα ιστορία και πολιτική θεωρία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης προσπαθώντας να διεισδύσω στον ζόφο του «αιώνα των άκρων», επιχείρησα να βρω τις απαντήσεις'',γράφει ο Χάρης Βλαβιανός•και συνεχίζει:'' πολύ αργότερα, βλέποντας να αναζωπυρώνεται σε όλη την Ευρώπη ο ναζισμός, μια σπερματική ιδέα χρόνων άρχισε να παίρνει σχήμα.
Το φανταστικό ημερολόγιο του Χίτλερ εκκινεί από την ολιγόμηνη φυλάκισή του μετά το αποτυχημένο «Πραξικόπημα της Μπιραρίας» το οποίο επιχείρησε τον Νοέμβριο του 1923, και τελειώνει τον Δεκέμβριο του 1924 οπότε και αφέθηκε ελεύθερος λόγω της αμνηστίας που του δόθηκε. ''
''Προϊόν εξαντλητικής έρευνας και πολύχρονης μελέτης, είναι στην ουσία ένα ψυχογράφημα του δικτάτορα. Εξερευνά σε βάθος τον χαρακτήρα του, τις εμμονές του, τις φοβίες του, τα πάθη του, τα μίση του, τα συμπλέγματά του, τις προκαταλήψεις του και, φυσικά, τις ιδέες του. Τον απασχολούσαν έντονα οι Εβραίοι, οι κομμουνιστές, οι Ρώσοι και γενικότερα οι Σλάβοι, προς τους οποίους έτρεφε τυφλό μίσος. Απέναντι στην Αγγλία και την Αμερική αισθανόταν μειονεκτικά και ο σεβασμός του μεταστρεφόταν εύκολα σε φθόνο. Τον ενδιέφερε τα μέγιστα ο ρόλος του ηγέτη, η χειραγώγιση των μαζών, η προπαγάνδα, η φυσιογνωμία του κόμματός του σε σχέση με τα άλλα δεξιά κόμματα της Γερμανίας, καθώς και η στάση συγκεκριμένων συνοδοιπόρων του απέναντι στις ηγετικές του φιλοδοξίες. Και όλα αυτά, βέβαια, καρυκευμένα με γενναίες δόσεις συνωμοσιολογίας, λαϊκές δοξασίες περί «καθαρότητας του αίματος και της φυλής» και επιστημονικοφανείς απόψεις περί ευγονικής. Και κάπου εκεί, αναπόφευκτα, παρεισέφρυαν οι προσωπικές του αντιλήψεις περί των φύλων: αποστροφή για τις γυναίκες – με εξαίρεση την μητέρα του και ελάχιστες ακόμη τις οποίες προίκιζε φαντασιακά με μητρικές ιδιότητες – θαυμασμός, αναμφίβολα με φιλομόφυλο πρόσημο, για τους άνδρες, ειδικά για τους αθλητικούς και τους καλοφτιαγμένους.''
''Το κείμενο αποτελεί, ασφαλώς, μυθοπλασία, η οποία ωστόσο πατάει γερά στα ιστορικά γεγονότα, στα κείμενα (και του ίδιου του Χίτλερ – σημειωτέον ο πρώτος τόμος τού Ο Αγών μου, γράφτηκε στη φυλακή) στις αναλύσεις και τις ερμηνείες μιας πλειάδας ιστορικών και μελετητών. Αν μου ζητούσαν να δώσω έναν τίτλο στο υβριδικό είδος που προέκυψε στην πορεία, θα μπορούσα να το ονομάσω «μυθοπλαστικό ντοκουμέντο», το οποίο, γραμμένο καθώς είναι σε πρώτο πρόσωπο, προσδίδει μεγαλύτερη ενάργεια στην φαντασιακή ανασύσταση των ιδεών, των προθέσεων και των διαθέσεων του κεντρικού ήρωα.''
ΠHΓΗ:ianos
