BIΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ///ΤΡΙΑ ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΤΟΥΝ

                        

                                                              φωτό:A.Aναγνωστάκη

Πάντα βρίσκομαι σε αμηχανία όταν οι άνθρωποι με ρωτούν τί βιβλίο  να διαβάσουν.Σε τέτοιες περιπτώσεις ή σωπαίνω τελείως,ή αρχίζω να αραδιάζω λίστες και να εξηγώ το πώς και το γιατί.Τώρα δεν θα δώσω λίστα(ακόμα τουλάχιστον),θα δώσω ευχές για αγάπη και διαφάνεια  εν όψει του 2014 και τρεις τίτλους μόνο για όσους πραγματικά νοιάζονται για την τέχνη του λόγου.


   Ασημίνα Ξηρογιάννη

 

Η λογοτεχνία σε κίνδυνο

Τσβετάν Τοντόροφ
μετάφραση: Χρύσα Βαγενά

Πόλις, 2013
108 σελ.
ISBN 978-960-435-389-7, [Κυκλοφορεί]
Τιμή € 12,00



Με το "Η λογοτεχνία σε κίνδυνο" ο Τοντορόφ συνεχίζει την κριτική του στις θεωριοκρατούμενες γαλλικές λογοτεχνικές σπουδές, που οι κατευθύνσεις τους έχουν επεκταθεί και επιβληθεί όχι μόνο στην παρουσίαση της λογοτεχνίας από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, αλλά και στη μέση εκπαίδευση (κατάσταση όχι πολύ διαφορετική από τη δική μας, όπου από μαθητές του γυμνασίου και του λυκείου ζητείται, λ.χ., να προσδιοριστεί "ο βαθμός εστίασης" ή "το μεταδιηγητικό επίπεδο" ενός κειμένου). Παρουσιάζοντας το λογοτεχνικό κείμενο ως ένα αυτόνομο και αύταρκες γλωσσικό αντικείμενο, ο κόσμος του οποίου δεν έχει σχέση με τον κόσμο της πραγματικότητας, ή παραιτούμενες από την αναζήτηση της σχέσης των κειμένων με την αλήθεια, επειδή είναι βέβαιες ότι η αλήθεια είναι πάντοτε απρόσιτη ή δεν υπάρχει, οι σπουδές αυτές, γράφει ο Τοντορόφ, αποτελούν "ένα φορμαλιστικό γκέτο" που δεν ενδιαφέρει παρά μόνο άλλους κριτικούς, κρατώντας τη μελέτη της λογοτεχνίας έξω από "τη μεγάλη συζήτηση των ιδεών, στην οποία συμμετέχει κάθε μορφή της ανθρώπινης γνώσης".

Για τον Τοντορόφ αντικείμενο της λογοτεχνίας δεν είναι οι τρόποι με τους οποίους παράγεται ένα λογοτεχνικό έργο αλλά η ανθρώπινη κατάσταση. Και το αντικείμενο των λογοτεχνικών σπουδών δεν είναι μόνο η μελέτη των μεθόδων με τις οποίες προσεγγίζονται τα λογοτεχνικά έργα, αλλά και το νόημα των έργων. Ο Τοντορόφ δεν αμφισβητεί τη σπουδαιότητα του θεωρητικού στοχασμού (επικρίνει μόνο την κακή χρήση της θεωρίας) ή την αναγκαιότητα της γνώσης των μεθόδων ("Όλες οι "μέθοδοι" είναι καλές, υπό τον όρο ότι παραμένουν μέσο και δεν γίνονται αυτοσκοπός"). Εκείνο που ζητά είναι το καθένα από αυτά (η γνώση της θεωρίας και των μεθόδων και η γνώση του περιεχομένου των έργων) να βρει τη θέση που του αρμόζει. Στην ανώτατη εκπαίδευση, όπου η διδασκαλία της λογοτεχνίας παράγει ειδικούς, θα πρέπει να διδάσκονται και τα δύο. Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, όπου η λογοτεχνία απευθύνεται σε όλους, θα πρέπει να διδάσκεται μόνο η λογοτεχνία, όχι οι μέθοδοι προσέγγισης της λογοτεχνίας.

(από την Εισαγωγή του Νάσου Βαγενά) 



πηγή: BIBLIONET


*************

 

Η νύχτα του συγγραφέα

Μυθιστόρημα

Άμος Οζ
μετάφραση: Λουίζα Μιζάν

Εκδόσεις Καστανιώτη, 2008
183 σελ.
ISBN 978-960-03-4680-0, [Κυκλοφορεί]
Τιμή € 11,72



 Γιατί γράφεις; Και για ποιον; Τι ήθελες ακριβώς να πεις στο τελευταίο σου βιβλίο; Αντλείς το υλικό για τις ιστορίες σου από τη φαντασία σου ή απευθείας από τη ζωή;

O συγγραφέας γνωρίζει πια πολύ καλά τις ερωτήσεις που θα του απευθύνουν και στην αποψινή λογοτεχνική βραδιά. Πηγαίνοντας εκεί, για να απαντήσει σε ερωτήματα που δεν ξέρει πώς να απαντήσει, ο συγγραφέας ουσιαστικά δεν σταματάει να παρατηρεί, να παρακολουθεί και να προσδίδει βιογραφικά στοιχεία και περιπέτειες στα άτομα που συναντάει. Αλλού ψαρεύει μια χαρακτηριστική έκφραση του προσώπου, αλλού κλέβει μια τυχαία λέξη ή μια κίνηση του σώματος και από αυτά πλέκει για τον καθέναν από αυτούς μια πιθανή ιστορία.

Όλο το βιβλίο διαδραματίζεται στο Τελ-Αβίβ, κατά τη διάρκεια μιας υγρής και ζεστής καλοκαιρινής νύχτας, στην αρχή της δεκαετίας του '80. O ίδιος ο συγγραφέας παίρνει μέρος στο ξεδίπλωμα της ιστορίας - πότε ως ενεργό μέλος και πότε ως αφηγητής της.

Το νέο μυθιστόρημα του Oζ είναι μια γοητευτική εξομολόγηση και μια συναρπαστική ανάλυση της τέχνης της γραφής, έτσι όπως ο ίδιος ο συγγραφέας τη βιώνει και τη μεταγγίζει στους άλλους, στο αναγνωστικό του κοινό.


ΠΗΓΗ: BIBΛΙΟΝΕΤ




**********************

Η κυβέρνηση της γλώσσας

Seamus Heaney
μετάφραση: Ερωτόκριτος Μωραΐτης
επιμέλεια σειράς: Χάρης Βλαβιανός

Εκδόσεις Πατάκη, 2008
390 σελ.
ISBN 978-960-16-2502-7, [Κυκλοφορεί]
Τιμή € 19,36 



 
Ο τίτλος του βιβλίου, "Η κυβέρνηση της γλώσσας" φαίνεται να υπαινίσσεται πως το αρχαίο ερώτημα για τα δικαιώματα και το καθεστώς του ίδιου του ποιητικού λόγου παραμένει και σήμερα αποφασιστικής σημασίας. Πρέπει να κυβερνιέται η γλώσσα ή μήπως πρέπει να είναι αυτή η ίδια που κυβερνά.

Ο νομπελίστας ποιητής, μεταφραστής και δοκιμιογράφος Seamus Heaney, ένας από τους σημαντικότερους εν ζωή δημιουργούς διεθνώς, εξετάζει στον τόμο αυτό, με τη γνωστή διεισδυτικότητα και ενάργεια που διακρίνει το βλέμμα του, το έργο κορυφαίων ποιητών, Βρετανών και Ιρλανδών, Ευρωπαίων και Αμερικανών (Έλιοτ, Κάβανα, Γουόλκοτ, Χέρμπερτ, Μαντελστάμ, Όντεν, Λόουελ, Χόλουμπ, Πλαθ). Έργο στο οποίο ανιχνεύεται το αρχικό ερώτημα περί του καθεστώτος της ποίησης καθώς και άλλα βασικά ερωτήματα, και στο οποίο αποτυπώνεται, κάποιες φορές με δραματική ένταση, η απάντηση που δίνει, διαφορετική σε κάθε περίπτωση, ο υπό εξέταση ποιητής.

Περιέχονται τα κείμενα:
Εισαγωγή του συγγραφέα: Ο Νέρωνας, ένα ρόπτρο και το κονιάκ του Τσέχοφ

Ι
- Άτοπος παράδεισος: Ένα άλλο βλέμμα στην ποίηση του Κάβανα
- Πέλαγος φωτός
- Η γλώσσα της εξορίας
- Η δικαίωση των ποιημάτων των αδικαίωτων
- Η επίδραση της μετάφρασης
- Το απόλυτα εκτεθειμένο ποίημα
- Ο Άτλας του πολιτισμού
- Οσίπ και Ναντέζντα Μαντελστάμ

ΙΙ
- Η κυβέρνηση της γλώσσας
- Ο βαθύς ήχος στον Όντεν
- Η ποιητική κυριαρχία του Λόουελ
- Σύλβια Πλαθ: Ο ακάματος ήχος από αλογοπέταλα



 ΠΗΓΗ:BIBLIONET