Θα γελάσεις απ΄ τα βάθη των χρυσών σου ματιών
είμαστε μες στο δικό μας κόσμο.
Η πιο όμορφη θάλασσα
είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει.
Τα πιο όμορφα παιδιά
δεν έχουν μεγαλώσει ακόμα.
Τις πιο όμορφες μέρες μας
δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα.
Κι αυτό που θέλω να σου πω,
το πιο όμορφο απ’ όλα,
δε στο ΄χω πει ακόμα.
[Μετάφραση: Γιάννης Ρίτσος]
Μόλις τελειώσει η διαδήλωση
έλα να φύγουμε μαζί.
Πάμε να μάσουμε την άνοιξη
σε δυο μπουκέτα.
Να γίνουμε ένα με τις παπαρούνες
μ’ αυτή τη ξεδιπλωμένη
απέραντη
κόκκινη
σημαία
της επανάστασης.
Πτωχόν μετάλλευμα, Εμβόλιμον 1990
***
Μετανάστης
Ά-πολις κατάντησε
κι όμως δεν ξέρει να σου πει
πώς λέγεται αυτό το -α.
Μα το σώμα του ξέρει καλά
Τα στερητικά τα άλφα τι σημαίνουν.
Ποιήματα 2009-2017, Βακχικόν 2021
Οι ώριμες γυναίκες
όταν εκκλησιάζονται
κάνοντας το σημείο του σταυρού
αγγίζουν τις πάσχουσες περιοχές.
Την άνοιξη
τις νιώθουν να φλεγμαίνουν.
των ποταπών
Λαιμητόμος στον ουρανό, ΑΩ, 2023
***
Πολλές φωνές ζυμωμένες με δάκρυα
Με λόγια
Πολλές φωνές βγαλμένες
Απ΄ τα κόκκαλα
Πολλά κόκκαλα
Η ποίηση της ελληνικής επανάστασης, Πατάκης 2020
Μνήμη (αλλιώς επιστροφή)
Θέλω να γυρίσω πίσω
όπως γυρνάει κανείς μετά από χρόνια
εκεί που αρχίζει ο χρόνος του.
Το παιδικό μου σώμα να φορέσω
Μάρτη να δέσω στον καρπό
στη ρίζα να κόψω τον φόβο
ν’ ανέβω στην ψηλή μουριά
και μάρτυρας να γίνω
εκείνου του χλωρού κλαδιού, της άνοιξης
που κλάδεψε ο πατέρας.
Να κλάψω στην ποδιά της μεγάλης μητέρας
που έχει μάτια ουρανού
και σταυρό στους μικρόσωμους ώμους,
να μου χαϊδέψει όπως τότε τα μαλλιά
να κοιμηθώ
μη θυμηθώ
πως μεγαλώνω.
Μνήμες μικρού μήκους, Κέδρος 2020
***
Διακοπές στην Ικαρία
Παλιά
πετσέτα
για ιδρωμένους ύπνους
μπροστά στο κύμα.
Πετώντας πέτρες διώξαμε
τον Αύγουστο
απ’ το Λιβάδι.
Love
me tender,
Σαιξπηρικόν, 2018
***
BAΣΙΛΗΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ
Alone together
Μάσενκα, Ενδυμίων, 2012
***
ΜΑΡΚ ΣΤΡΑΝΤ
Διατηρώντας τα πράγματα ως ολότητα
[μετάφραση Ασημίνα Ξηρογιάννη]
Μέσα σε ένα πεδίο είμαι η απουσία του πεδίου.
Αυτό είναι πάντα το θέμα.
Όπου κι αν βρίσκομαι,
είμαι αυτό που λείπει.
Όταν περπατώ χωρίζω τον αέρα
και πάντα ο αέρας επανέρχεται
για να γεμίσει τα κενά εκεί
όπου έχει το σώμα μου υπάρξει.
Ολοι έχουμε λόγους που κινούμαστε
Εγώ κινούμαι για να διατηρώ τα πράγματα ως ολότητα.
***
ΕΙΡΗΝΗ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ
Με
κρύο νερό
ξεπλένω
χλόη για βραδινό
Σ’
ένα μεγάλο μπολ
κόβω
καρδιά, μαρούλι, δυόσμο
Στην
άκρη του δωματίου
σε
βλέπω να με τρως
Εγώ
μικρές
μπουκιές
αμάσητα
φιλιά
να
κατεβαίνω στο λαιμό
Στις
σκοτεινές γωνιές σου
Να
κρύβομαι
Με
καταπίνεις
Σε
κατοικώ –
Ποιήματα
ανθολογούνται τώρα
πάνω
στο σώμα σου
Σώμα Δρομολόγιο, Σαιξπηρικόν 2016
Μην προσπαθείς
Μην προσπαθείς να εκφράσεις
κάτι που δεν μπορεί να εκφραστεί.
Μην προσπαθείς να μιλήσεις
για κάτι που δεν μπορεί να λεχθεί.
Μην προσπαθείς στα καλούπια
των εννοιών να προσχώσεις το Απεριόριστο,
άστο να κυλήσει στις Φλέβες σου και να σε οδηγήσει.
Η ηχώ του Ζαρατούστρα, αυτοέκδοση, Αθήνα 2016
ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΣ
Πανάρχαιο μυστήριο η Ποίηση.
Στα γεροντάματα του Θεού την απιστία
του ήλιου με το σκοτάδι περιγράφει.
Τη μοναξιά και τη σιωπή άλλοτε αισιόδοξα
και άλλοτε με αινίγματα και προθεσμίες
τολμά να ιστορήσει.
Αφανείς μύθοι. ΑΩ Εκδόσεις 2023
ΛΟΥΚΙΑ ΡΟΔΙΤΟΥ
ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ
Μην κοιτάζεις τον χρόνο
μοναχά μέσα σου.
Και τα δέντρα
θα παραμείνουν ανθισμένα
ακόμα
και στην καρδιά του χειμώνα.
Αφύπνιση, προσέγγιση, συνομιλία, Αρμός 2010
Το Σώμα Εθελοντών του Δήμου Ηρακλείου Αττικής σας προσκαλεί στην εκδήλωση
ΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ
την Κυριακή 16.03.2025 και ώρα 17.30 στη Βίλα Στέλλα (Γαλήνης και Σοφίας)
Συμμετέχουν οι Ηρακλειώτες ποιητές:
Kαλλιρρόη Αγγελάκη, Ελένη Βαφειάδου, Στέλλα Βερτινάκη, Αικατερίνη Βούζα,
Θανάσης Γαλανάκης, Αναστάσης Μαδαμόπουλος, Πάνος Νιαβής, Ασημίνα Ξηρογιάννη,
Αγάθη Ρεβύθη, Ευθύμης Σουρτζής, Σοφία Τα να ίνη, Ιωάννα Χαραλάμπους
Η εκδήλωση θα πλαισιωθεί μουσικά από τους:
Σταύρο και Νίκο Βασιλείου και Μαθητές του 4ου Γυμνασίου Ηρακλείου Αττικής
Σας περιμένουμε να οραματιστούμε τον κόσμο μας μέσα από την ματιά των ποιητών μας.
